Μαρία Παρζιάλη: “Η συγγραφή αποτελούσε το καταφύγιό μου από τότε που ήμουν μικρή”

Η Μαρία, ένα ενθουσιώδης, ονειροπόλο και ταλαντούχο κορίτσι με καταγωγή από τις Σέρρες και με άπλετη λατρεία προς τα υπερφυσικά πλάσματα, κατάφερε να εκδώσει το πρώτο της βιβλίο με τίτλο ’’Κάτω από την πανσέληνο‘’. Μοιράζεται με το Sociall.gr την ευτυχία της , αναφέρεται στο πώς κατέληξε να γράψει αυτό το βιβλίο, καθώς και για τα στοιχεία που θεωρεί εκείνη ότι κάνουν την ιστορία της να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες.

Καλησπέρα Μαρία! Χαίρομαι πολύ που θα παραχωρήσεις σ’ εμάς την πρώτη σου συνέντευξη!

Καλησπέρα! Η χαρά είναι όλη δική μου! Σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία αυτή που μου δίνετε!

Πως νιώθεις που το όνειρο σου πραγματοποιείται;

Ακόμα προσπαθώ να συνειδητοποιήσω πως το όνειρό μου άρχισε να γίνεται πραγματικότητα! Νιώθω ευτυχισμένη και είμαι περήφανη για τον εαυτό μου, που παρ’ όλους τους ενδοιασμούς μου, αποφάσισα να κάνω αυτό το μεγάλο βήμα και να προχωρήσω στην έκδοση του μυθιστορήματος «Κάτω από την πανσέληνο» . Βέβαια η αγωνία είναι ένα συναίσθημα που δεν μπορώ να κρύψω πως έχω ταυτόχρονα με τα προαναφερθέντα θετικά μου συναισθήματα.

Τι σε οδήγησε στο να γράψεις αυτή την ιστορία;

Γύρω στην Τρίτη Γυμνασίου, είχα αρχίσει να ακούω επική μουσική και γενικότερα μουσική φαντασίας και δράσης, περισσότερο από άλλοτε. Ακούγοντας διάφορα τέτοια κομμάτια, άρχισα στο μυαλό μου να δημιουργώ μια πλοκή, μια ιστορία. Επρόκειτο για μια συνήθειά μου, όμως πρώτη φορά είχα αρχίσει να οργανώνω κάτι τόσο… Πολύπλοκο και εκτενές. Συνειδητοποίησα πως μου άρεσε , πως ήταν κάτι που θα ήθελα να δω να δημοσιεύεται κάποτε, οπότε αποφάσισα να αρχίσω τη συγγραφή αυτής της ιστορίας στο Wattpad. Ήταν κάτι που δεν μετάνιωσα ποτέ. Χαίρομαι πολύ για εκείνη την απόφασή μου.

Θα μας πεις λίγα λόγια για το βιβλίο σου;

Φυσικά! Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από μία θνητή, την Αμάντα Τζόουνς και έναν βρικόλακα, τον Στέφεν Κόμπτον. Η Αμάντα μετακομίζει μαζί με την μητέρα της στην Αμερική, όπου γνωρίζει και τον Στέφεν. Αρχικά αγνοεί την πραγματική του ταυτότητα και παρόλο που φαίνεται αλλοπρόσαλλος, αποφασίζει να πάρει το ρίσκο και να τον πλησιάσει. Μία μοιραία όμως νύχτα μαθαίνει την αλήθεια γι’ αυτόν κι εκείνος μαθαίνει κάτι πολύ συνταρακτικό για εκείνη, κάτι που τον κάνει να την μισήσει. Η Αμάντα, προσπαθώντας να ανακτήσει την χαμένη εμπιστοσύνη του Στέφεν, πιάνεται αιχμάλωτη των βρικολάκων. Αυτό όμως είναι μόνο η αρχή, καθώς το μέλλον επιφυλάσσει και σε αυτούς, και σε όσους σχετίζονται μαζί τους, πολλές εκπλήξεις… Κάτω από την πανσέληνο, κάτω από το φως του φεγγαριού οι μάσκες θα πέσουν ,οι προθέσεις θα αποκαλυφθούν…

Τι σ’ έκανε να επιλέξεις το συγκεκριμένο θέμα;

Η αγάπη μου για τον κόσμο της φαντασίας και της περιπέτειας, καθώς και η αγάπη μου για τους βρικόλακες. Μου αρέσουν όλα τα μαγικά πλάσματα, όμως οι βρικόλακες έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, χάρη στον μυστηριώδη χαρακτήρα τους και το δέος που προκαλούν , ως πλάσματα της νύχτας.

Με ποιον χαρακτήρα πιστεύεις ότι θα ταυτιστεί ο κόσμος; Εσύ με ποιον έχεις κοινά χαρακτηριστικά;

Είναι ανάλογα. Αν κάποιος, για παράδειγμα, θέλει να κάνει μια καινούργια αρχή, να πάρει ρίσκα , να πραγματοποιήσει τα όνειρά του και να ξεφύγει από άσχημες εμπειρίες του παρελθόντος πιστεύω θα ταυτιστεί περισσότερο με την ευαίσθητη Αμάντα μας. Εάν πάλι είναι μπερδεμένος σχετικά με την ταυτότητά του, σχετικά με το είναι και το φαίνεσθαί του, αν ο περίγυρός του δεν του επιτρέπει να είναι αυτό που ο ίδιος θέλει να είναι, τότε πιστεύω θα ταυτιστεί με τον πολυαγαπημένο μας βρικόλακα, τον Στέφεν. Όσον αφορά εμένα, μπορώ να πω πως είμαι κράμα των δύο αυτών χαρακτήρων. Έχω χαρακτηριστικά και από τον έναν και από τον άλλον. Το καταπιεσμένο κομμάτι του Στέφεν επρόκειτο για ένα καταπιεσμένο μου κομμάτι που είχα τότε, η δε προσωπικότητα της Αμάντα πρόκειται για την δικιά μου προσωπικότητα , αλλά περικλείει και τα όνειρά μου, τους στόχους μου. Η Αμάντα, είναι μια ιδανική «εγώ» δηλαδή.

Ποια στοιχεία θεωρείς ότι κάνουν την ιστορία σου ξεχωριστή;

Πιστεύω πως αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζω τα πλάσματα της νύχτας και τους κακούς της υπόθεσης. Το προφίλ των βρικολάκων, μάλιστα, το έφτιαξα εμπνευσμένη από διάφορες γνωστές τηλεοπτικές σειρές που έχουν ως επίκεντρο τους βρικόλακες, αλλά προσθέτοντας και δικά μου στοιχεία. Ήθελα να «δημιουργήσω» πλάσματα της νύχτας τα οποία ναι μεν θα ξεχωρίζουν από τους ανθρώπους, ταυτόχρονα όμως θα έχουν κάποια χαρακτηριστικά τους. Δεν θα επηρεάζονται από το φως του ήλιου, δεν θα εξαρτώνται μόνο από το αίμα, θα μπορούν να τρέφονται όπως οι άνθρωποι και θα έχουν συναισθήματα, παρόλο που δεν το δείχνουν. Επίσης, δείχνω την οπτική των κακών της υπόθεσης, δεν εκτελούν δηλαδή μέσα στην ιστορία απλά τον ρόλο του κακοποιού, του εμποδίου. Σημαντικό είναι να αναφέρω πως σε αυτό το βιβλίο αναφέρονται κι άλλα μαγικά πλάσματα, πέρα από τους βρικόλακες.

Αν μπορούσες να τελειώσεις το βιβλίο σου με οποιονδήποτε άλλο τρόπο , τι θα ήταν;

Δεν είμαι και πολύ σίγουρη να πω την αλήθεια… Πάντως δεν θα απέκλεινε πολύ από το τέλος που έχει τώρα. Ενδεχομένως να έκανα μια σύνδεση ανάμεσα σε αυτό και στο επόμενο που ακολουθεί, δεν το επιχείρησα όμως γιατί ήθελα να μπορεί κάποιος να το διαβάσει και ως αυτοτελές.

Ποιο κεφάλαιο ήταν πιο δύσκολο να γραφτεί και γιατί;

Το κεφάλαιο που με ζόρισε περισσότερο από όλα ήταν το προτελευταίο. Είναι το κεφάλαιο των μεγάλων εξελίξεων , των κομβικών σημείων. Μέχρι το τέλος του βιβλίου ήθελα να κρατήσω την αγωνία των αναγνωστών μου και σαφώς έπρεπε να επινοήσω κάποιους τρόπους, κάποια γεγονότα.

Ποιες εμπειρίες ζωής διαμόρφωσαν την γραφή σου;

Οι σχετικά θλιβερές θα έλεγα. Ο τρόπος που με αντιμετώπιζαν οι συμμαθητές μου από τότε που ήμουν Δημοτικό έως και Τρίτη Γυμνασίου, δεν ήταν και ο καλύτερος. Δεν ήταν λίγες οι φορές που με κορόιδευαν λόγω της εξωτερικής μου εμφάνισης, που έλεγαν πράγματα πίσω από την πλάτη μου ή μου πήγαιναν κόντρα. Δεν λέω ότι δεν πέρασα όμορφα παιδικά χρόνια, όμως δε μπορούσα απλά να παραβλέψω τέτοιες καταστάσεις της ζωής μου, σε συνδυασμό με διάφορες δυσκολίες που αντιμετώπιζα και με φιλίες στις οποίες πίστευα πολύ και εν τέλει δεν καρποφόρησαν. Η συγγραφή αποτελούσε λοιπόν το καταφύγιό μου από τότε που ήμουν μικρή. Όταν ξεκίνησα το μυθιστόρημα «Κάτω από την πανσέληνο» είχα την επιθυμία να διώξω όλες τις αρνητικές σκέψεις , όλους τους τοξικούς παράγοντες από τη ζωή μου και να κάνω μια καινούργια αρχή. Ήθελα να βοηθήσω μέσα από τη συγγραφή και άλλα άτομα να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους και ήθελα να μιλήσω στον κόσμο, να του πω πως δεν θα πάψω να ελπίζω, να ονειρεύομαι ένα καλύτερο αύριο.

Μετά από την έκδοση του πρώτου σου βιβλίου, έχεις σκοπό να εκδώσεις και κάτι άλλο;

Από μικρή ονειρευόμουν να εκδώσω βιβλίο, οπότε ναι. Δεν γνωρίζω βέβαια πότε ακριβώς, είναι όμως στα μελλοντικά σχέδιά μου.

Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σου και εύχομαι να συνεχίσεις να μας παρασύρεις σε φανταστικούς κόσμους , όπως εσύ ξέρεις !

Παρακαλώ! Σ’ευχαριστώ για την συνέντευξη και τις όμορφες ευχές σου! Η νεράιδα της ελπίδας θα συνεχίσει να σας συντροφεύει και να σας ταξιδεύει!

Το βιβλίο της Μαρίας κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ωρίωνας

Μπορείτε να τη βρείτε και στα social media:
Facebook: Maria Parziali
Instagram: @fairyofhope
Wattpad: @fairy_of_hope