Author: Χαρούλα Τσάλιου

Η Χαρούλα Τσάλιου ζει για το ταξίδι και κυρίως το να μιλά γι’ αυτό με κάθε μέσο. Εργάστηκε για 25 χρόνια με αντικείμενο  την Οργάνωση επιχειρήσεων, ειδικότερα στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Είναι λάτρης της δια βίου μάθησης και της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. ‘Έχει έτσι ολοκληρώσει σπουδές με ποικίλα αντικείμενα: Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, Τουριστικά, Ψυχολογία, Αθλητικό Μάρκετινγκ, Ιστορία της Τέχνης κ.ά. Το 2000, διακρίθηκε σε διαγωνισμό διηγήματος των Εκδόσεων Καστανιώτη. Σήμερα, παρακολουθεί  Μεταπτυχιακό με αντικείμενο τη Δημιουργική γραφή. Αγαπά την Πυγμαχία και εργάζεται σε Boxing Club στην Αθήνα.
Ταξίδι στο Παρίσι: Η Αμελί Πουλέν και το Σπουργίτι Πιαφ!
ΕΥ ΖΗΝ, ΤΑΞΙΔΙ

Ταξίδι στο Παρίσι: Η Αμελί Πουλέν και το Σπουργίτι Πιαφ!

To Παρίσι είναι η πόλη που σε τραβολογάει από δω και από κει. Σα να στέκεσαι πεινασμένος μπροστά από ένα πλούσιο τραπέζι γαλλικού ρεστοράν και δε ξέρεις ποιο να διαλέξεις από τα καλομαγειρεμένα πιάτα. Το πιρούνι σου χτυπάει εδώ και κει αγχωμένα για το τι να πρωτογευτείς: Τον Πύργο του Άιφελ, που τον κοιτάς από κάτω μέχρι πάνω με ανοιχτό το στόμα, σα νεοφερμένο χωριατόπαιδο στη μεγάλη πόλη; Το δέος που αισθάνεσαι καθώς ανεβαίνεις τα σκαλοπάτια στην αίθουσα του Λούβρου πριν βρεθείς μπροστά στη Νίκη της Σαμοθράκης; Τη βόλτα στους κήπους του Λουξεμβούργου με την υπέροχη αύρα και τις στοιχισμένες  δεντροστοιχίες; Τους ιμπρεσιονιστές  ζωγράφους  του Ορσέ; Την πλατεία του ΄Ιγκορ Στραβίνσκι, εκεί όπου το νερό τραγουδάει με κάθε τρόπο; Εδώ, λέγεται, πως αντάλλαξαν το πρώτο τους φιλί με την Coco Ch...
HOME EXCHANGE: Ρετιρέ στο Παρίσι
ΕΥ ΖΗΝ, ΤΑΞΙΔΙ

HOME EXCHANGE: Ρετιρέ στο Παρίσι

Ποια είμαι εγώ, για να μιλήσω για το Παρίσι; Ούτε εικαστικός καλλιτέχνης είμαι, ούτε ξεναγός. Ποιά θέση να πάρω για τους δέκα χιλιάδες τόνους βάρος του Πύργου του Άιφελ; Τί να πω για τις Βερσαλλίες και την επιθυμία μου να τρέξω σαν τα μοντέλα του Dior στους κήπους; Πώς να εκφραστώ για τις ουρές έξω από το Λούβρο, για την Αφροδίτη της Μήλου αλλά και για τους καλεσμένους στο Γάμο στη Κανά του Βερονέζε; Πώς να τολμήσω να πω Καλημέρα στον κύριο Κουρμπέ; Πώς να διακόψω τη σκέψη του κυρίου Ροντέν! Όλα αυτά τα αξιοθαύμαστα, δε τα πιάνω στο στόμα μου. Εγώ μιλάω μόνο για το ταξίδι! Τα υπόλοιπα τα αφήνω στους ειδικούς. Ακόμα και σήμερα, δέκα χρόνια μετά, βρίσκω εξαιρετική την απόφαση μου να ανταλλάξω το μικρό, παλιό εξοχικό μου στην Ελλάδα με ένα διαμέρισμα στο 6ο Arrondissment του Παρισιού. Δε ...
Ταξίδι: Προσοχή…στον πίνακα (Μέρος Δεύτερο)
ΕΥ ΖΗΝ, ΤΑΞΙΔΙ

Ταξίδι: Προσοχή…στον πίνακα (Μέρος Δεύτερο)

Η θεία σίγουρα άλλαξε μερικά αεροπλάνα μέχρι να φτάσει στη Βενεζουέλα.  Κι όταν έφτασε και ξεκίνησε τη νέα της ζωή και ξεμπέρδεψε με τον τραχανά της που είχε μοιράσει σε σακουλάκια για να προσφέρει στον εαυτό της  μικρές δόσεις ανάμνησης από την πατρίδα, έγινε μια κυρία με απρόσμενη ιδιότητα. Ο σύζυγός της είχε μια βιομηχανική μονάδα κατασκευής παπουτσιών και ένα κατάστημα σε κεντρικό δρόμο της πόλης. Την καλοτυχία της την συζητούσαν με υπερηφάνεια οι γονείς μου συχνά. Δε μου έκανε εντύπωση ποτέ η ύπαρξη του εργοστασίου ούτε τα λεφτά της θείας. Ούτε καν εκείνα τα υπέροχα,  περιποιημένα λουστρίνια με το λουράκι που έστελνε σε μένα και τις αδελφές μου τα Χριστούγεννα. Εκείνες, τα έπιαναν έτσι τα γύριζαν τούμπα, τα δοκίμαζαν η μία στην άλλη. Εγώ τα κρατούσα στα χέρια μου με ανάμ...
ΠΡΟΣΟΧΗ…στον πίνακα!
ΕΥ ΖΗΝ, ΤΑΞΙΔΙ

ΠΡΟΣΟΧΗ…στον πίνακα!

Αν νομίζετε ότι αγοράζοντας ένα εισιτήριο το κάνετε μόνο για να επισκεφτείτε έναν τόπο, να δείτε μουσεία και αξιοθέατα, να δοκιμάσετε νέες γεύσεις, είστε γελασμένοι. Οι διεργασίες που γίνονται μέσα σας κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας και της αναπόλησης του ταξιδιού είναι πιο σπουδαίες από το ίδιο το ταξίδι. Δε γνωρίζω αν  έχει αυτό αποδειχτεί από κάποια επιστημονική μελέτη, το λέω εγώ από μόνη μου. Και θα το αποδείξω από τούτη εδώ τη στήλη. Θα ταξιδέψουμε μαζί χωρίς ταξίδι!   @agardie ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ! Στις 20 Ιουλίου 1974 το βράδυ ανακοίνωσα στην μάνα μου ότι θα πάω στη θεία μου στο Καράκας της Βενεζουέλα. Το ξεστόμισα με το βλέμμα καρφωμένο στον ουρανό, καθισμένη στο πεζούλι του ψιλικατζίδικού μας,  με το στόμα τόσο ορθάνοιχτο που με δυσκολία ακούστηκε το P...