Τα χημικά πρόσθετα στα τρόφιμα είναι βλαβερά για την υγεία μου;

Η θρεπτική αξία και η ασφάλεια των τροφίμων ήταν πάντοτε σημαντικές για τον άνθρωπο. Για το λόγο αυτό αναπτύχθηκαν σύγχρονες τεχνικές συντήρησης, που επέτρεψαν τη μαζική διάθεση των επεξεργασμένων τροφίμων μέσω της χρήσης των προσθέτων στα τρόφιμα.

Τα χημικά πρόσθετα προσδίδουν στα τρόφιμα πολύτιμες λειτουργικές ιδιότητες (χρώμα, γεύση, άρωμα και υφή ) και επιμηκύνουν το χρόνο συντήρησής τους.

 Η χρήση των προσθέτων είναι απαραίτητη γιατί αποσκοπεί στο όφελος του καταναλωτή. Ο ρόλος τους είναι η βελτίωση ή διατήρηση της θρεπτικής αξίας και της ποιότητας των τροφίμων, η αύξηση της αποδοχής των τροφίμων από τους καταναλωτές, η διευκόλυνση της παρασκευής των τροφίμων, η μείωση των αποβλήτων-απορριμμάτων και η άμεση διάθεση των τροφίμων προς τους καταναλωτές.

Η  δράση των προσθέτων στα τρόφιμα είναι η εξής:

  1. Επιμήκυνση της διάρκειας ζωής ενός τροφίμου (αντιμικροβιακά π.χ. οξικό οξύ, συντηρητικά π.χ. βενζοϊκό οξύ)
  2. Σταθεροποίηση των τροφίμων (γαλακτοματοποιητές π.χ. λεκιθίνη, σταθεροποιητές π.χ. νιτρώδη άλατα, παχυρευστοποιητές π.χ. καρραγενάνη)
  3. Μείωση της οξείδωσης των τροφίμων (αντιοξειδωτικά π.χ. BHT)
  4. Μείωση της δημιουργίας αφρού στα τρόφιμα (αντιαφριστικά π.χ. ελαϊκό οξύ)
  5. Διόγκωση του ψωμιού και των αρτοπαρασκευασμάτων ( διογκωτικά π.χ. όξινο ανθρακικό αμμώνιο)
  6. Ενίσχυση της γεύσης (γλουταμινικό μονονάτριο, MSG, Ε620-Ε625)
  7. Διαύγαση του τροφίμου (διαυγαστικά π.χ. ταννίνη)
  8. Λεύκανση και βελτίωση των αλεύρων (λευκαντικά π.χ. Η2Ο2)
  9. Απόδοση ελκυστικής εμφάνισης (χρωστικές π.χ. καραμέλα)
  10. Απόδοση ευχάριστης γεύσης ( μπαχαρικά, αιθέρια έλαια)
  11. Απόδοση γλυκιάς γεύσης ( γλυκαντικά π.χ. σορβιτόλη, Ε420)
  12. Διατήρηση της κοκκώδους υφής  του τροφίμου ( π.χ. φωσφορικά άλατα)
  13. Περιορισμός της καταστροφής της υφής των λαχανικών που προκαλείται κατά την επεξεργασία (σκληρυντές π.χ. γαλακτικό ασβέστιο)
  14. Παρασκευή τυριού, σιροπιού από το καλαμοσάκχαρο, της μπύρας, του οίνου και των χυμών.  

Τα χημικά πρόσθετα δε θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη συγκάλυψη της επεξεργασίας του τροφίμου ή την απόκρυψη βλάβης, φθοράς ή μειονεκτήματος του τροφίμου, για εξαπάτηση του καταναλωτή, για ενίσχυση ορισμένων επιθυμητών ιδιοτήτων όταν προκαλείται ουσιώδης μείωση θρεπτικών συστατικών και όταν τα επιθυμητά αποτελέσματα μπορούν να ληφθούν με οικονομικές πρακτικές και πρακτικές καλής επεξεργασίας.

Η νομοθεσία τροφίμων επιβάλλει την κατάλληλη σήμανση των τροφίμων, ώστε εμείς οι καταναλωτές να λαμβάνουμε όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες σχετικά με το σκοπό χρήσης και την ονομασία του κάθε προσθέτου. Σε κάθε πρόσθετο αντιστοιχεί ένας τριψήφιος ή τετραψήφιος αριθμός. Πριν από τον αριθμό υπάρχει η ένδειξη ‘‘Ε’’, που δηλώνει ότι έχει εγκριθεί η κυκλοφορία του προσθέτου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Κοινοτική Νομοθεσία αποσκοπεί στο να εξασφαλίσει την ορθή ισορροπία ανάμεσα στους κινδύνους και στα οφέλη από τη χρήση των προσθέτων.

Βασική αρχή της νομοθεσίας
είναι η χρήση προσθέτων που έχουν εγκριθεί
και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συγκεκριμένα τρόφιμα
και σε περιορισμένες συγκεντρώσεις.

Το γεγονός ότι το επίπεδο χρήσης ενός προσθέτου καθορίζεται στο χαμηλότερο επίπεδο που απαιτείται για την επίτευξη ενός επιθυμητού αποτελέσματος, το καθιστά ασφαλές για εμάς τους καταναλωτές.