Αναμενόμενο η εξέλιξη της τεχνολογίας να επεκτάθηκε τόσο, ώστε να έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας.
Είναι αποδεδειγμένο πως σε συνεργασία με τον άνθρωπο, η τεχνολογία εμπλουτίζει τη κάθε δραστηριότητα και παρά τα θέματα ασφαλείας και προσωπικών δεδομένων που μπορεί να προκύψουν, δεν παύει έχοντας την ικανότητα, να αντικαθιστά την ανθρώπινη παρουσία δημιουργώντας διαύλους επικοινωνίας για όλα τα γούστα σε ένα ευρύ δίκτυο.
Τι γίνεται όμως με τη παρέμβαση στην εργασία και κατά πόσο μπορεί η χειρωνακτική εργασία να επιβιώσει μπροστά σε αυτό το άνοιγμα;
Σύμφωνα με έρευνες το ένα τρίτο όλων των θέσεων εργασίας ενδέχεται να κινδυνεύει να αυτοματοποιηθεί μέχρι την επόμενη δεκαετία. Παρόλα αυτά, εργασίες όπως η παρασκευή υποδημάτων, η κατασκευή ηλεκτρονικών συσκευών είναι μερικές από τις τέχνες που ο άνθρωπος αυτοματοποίησε, αφού με τη βελτίωση της τεχνολογίας τα ρομπότ ήταν αυτά που μπόρεσαν να καλύψουν και τις πιο περίπλοκες διαδικασίες, όπως η στερέωση παρμπρίζ σε οχήματα.
Χρησιμοποιούνται συνήθως στα εργοστάσια, κυρίως για μεταφορά βαριών και ογκωδών αντικειμένων.
Με βάση τις τελευταίες εκτιμήσεις, θα δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις τα επόμενα χρόνια από ότι θα χαθούν από την αυτοματοποίηση.
Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει λάθος, η μηχανή όχι, γι’αυτό ο αυτοματισμός χρίζει ουσίας στο να γίνονται λιγότερα. Επίσης, ο άνθρωπος είναι αυτός που μπορεί να χαλάσει ό,τι έφτιαξε.
Υπολογίζεται ότι αναλόγως τη διαθεσιμότητα και αντίστοιχοι τεχνίτες θα κληθούν να επιβλέψουν μία μηχανή. Στην τωρινή εποχή αν ο αυτοματισμός είχε αναπτυχθεί περισσότερο θα είχαμε αντίστοιχα μεγαλύτερη παραγωγή. Η τεχνολογία θα μπορούσε να δημιουργήσει περισσότερες θέσεις εργασίας από ό, τι θα αντικαταστήσει.
Οι προκλήσεις της πανδημίας ήρθαν αντιμέτωπες με τον αυτοματισμό και τη τεχνική λύση καθώς εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν χάσει τις δουλειές τους λόγω της κρίσης του COVID-19.
Το ότι ο αυτοματισμός εκτελεί χωρίς επαφή τα ανθρώπινα αιτήματα αλλά και με την ταχύτητα που πλέον τα πραγματοποιεί δείχνει τη σημασία του στις μέρες μας.
«Ο COVID-19 έχει επιταχύνει τη μετάβασή μας στην εποχή της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης», λέει ο Klaus Schwab, ιδρυτής και εκτελεστικός πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. «Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι νέες τεχνολογίες στον ψηφιακό, βιολογικό και φυσικό κόσμο παραμένουν ανθρωποκεντρικές και εξυπηρετούν την κοινωνία στο σύνολό της, παρέχοντας σε όλους δίκαιη πρόσβαση».
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030, το ένα τρίτο όλων των θέσεων εργασίας θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο αυτοματοποίησης, σύμφωνα με έκθεση της PwC.
Ο τομέας του εργατικού δυναμικού που πιθανότατα θα διαταραχθεί θα είναι αυτός που απαιτεί το πιο χαμηλό μορφωτικό επίπεδο. Το άγχος για απώλειες θέσεων εργασίας που προκαλούνται από την αυξημένη χρήση μηχανημάτων υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια.
Στο παρελθόν, τον 16ο αιώνα, όλη η εργασία ήταν χειρωνακτική. Μέχρι που ένας κληρικός με το όνομα William Lee βρήκε μια ιδέα να μηχανοποιήσει – τουλάχιστον εν μέρει – την παραγωγή κάλτσας. Προσάρμοσε τους αργαλειούς που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή χαλιών για να φτιάξει ένα μακρύ φύλλο υλικού αποθήκευσης, το οποίο στη συνέχεια θα μπορούσε να κοπεί και να ραφτεί σε κάλτσες. Ήταν πολύ πιο γρήγορο και φθηνότερο από την παραδοσιακή μέθοδο. Υπάρχει ένας μύθος ότι το αίτημα του Lee για κατοχύρωση διπλώματος ευρεσιτεχνίας στο μηχάνημά του απορρίφθηκε από τη βασίλισσα Ελισάβετ Α ‘, η οποία ανησυχούσε για την ευημερία των πρώην πλεκτών, που θα τους στερούσε τη δουλειά. Εκείνη την εποχή, το μηχάνημά του είχε περιορισμένο αντίκτυπο, αλλά έγινε η βάση άλλων εξελίξεων στην κλωστοϋφαντουργική μηχανή.
Υφαντικές ταραχές του 19ου αιώνα
Πολλά χρόνια αργότερα, οι Άγγλοι εργαζόμενοι στην κλωστοϋφαντουργία αντιμετώπισαν μεγαλύτερες αλλαγές. Και δεν ήταν οι μόνοι. Καθώς η βιομηχανική επανάσταση επιταχύνθηκε, οι άνθρωποι μετακόμισαν από τις αγροτικές κοινότητες στις νέες, ταχέως αναπτυσσόμενες πόλεις. Εκεί βρήκαν δουλειά σε μύλους και εργοστάσια, όπου οι ατμοκίνητες μηχανές οδήγησαν σε άνευ προηγουμένου αύξηση της παραγωγής αντικειμένων που ήταν προηγουμένως χειροποίητα και πραγματοποιούνταν από τεχνίτες.
Οι αγρότες αντιμετώπισαν επίσης την πρόκληση της μηχανοποίησης. Οι αυξανόμενοι πληθυσμοί απαιτούσαν περισσότερη τροφή, και αυτό οδήγησε στην υιοθέτηση μηχανών για να χειριστεί τα πάντα, από τη σπορά των σπόρων έως τη συγκομιδή καλλιεργειών. Η αντίδραση των εργαζομένων δεν ήταν ομοιόμορφα θετική. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένα κίνημα που έγινε γνωστό ως Luddites αντιστάθηκε στην αυξημένη χρήση του αυτοματισμού. Ταράχτηκαν, έσπασαν μηχανές και έβαλαν φωτιά ακόμη και στα σπίτια των ιδιοκτητών επιχειρήσεων.
Κατασκευή αυτοκινήτων του 20ου αιώνα
Η χρήση ρομπότ στην κατασκευή οχημάτων έγινε όλο και πιο συχνή στο τελευταίο μέρος του 20ού αιώνα. Αρχικά, χρησιμοποιήθηκαν για την εκτέλεση απλών, επαναλαμβανόμενων εργασιών, βοήθησαν στην αύξηση της παραγωγής, στην τυποποίηση της ποιότητας παραγωγής και στη διατήρηση του κόστους υπό έλεγχο. Το 1979, η εταιρεία κινητήρων Fiat πρόβαλε μια τηλεοπτική διαφήμιση που δείχνει την παραγωγή του Strada hatchback της με την ετικέτα «χειροποίητα ρομπότ».
Χρειάζεται πολλή συζήτηση για να καταλήξουμε αν η αυτοματοποίηση που καλούμαστε να διαχειριστούμε τώρα μπορεί να φέρει περισσότερα θετικά από ό,τι αρνητικά αποτελέσματα. Όπως και να’χει, ο χρόνος είναι αυτός που θα το δείξει.
Με πληροφορίες από το WeForum
Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά
