Ο μήνας Απρίλιος είναι ο μήνας του Δημήτρη Μητροπάνου. Γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1948 και «έφυγε» στις 17 το 2012. Θεωρείται –δικαίως- ένας από τους καλύτερους και σημαντικότερους Έλληνες τραγουδιστές όλων των εποχών.
Αποφάσισα λοιπόν με αυτό το αφιέρωμα να τιμήσουμε την μνήμη αυτού του υπέροχου ανθρώπου που με τα τραγούδια του συντρόφευσε και συντροφεύει όλες μας τις στιγμές.
Άλλωστε υπάρχει μια αντικειμενική αλήθεια: είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που ένωσε ανθρώπους πέρα από διαφωνίες και κόντρες. Όλοι συμφωνούν στην μοναδικότητα του και στην δύναμη ψυχής που κατέθετε σε όλες του τις ερμηνείες. Αρκεί να ανατρέξετε σε αρχεία από συναυλίες του στο Youtube όπου θα δείτε σχόλια μέχρι και από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν ελληνικά και που αναγνωρίζουν το ατόφιο συναίσθημα του ή να ρωτήσετε όσους ακούν μόνο ροκ ή μέταλ και πάλι θα σας πουν ότι αγαπούν τα τραγούδια του.
Μερικά βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αγία Μονή, συνοικία των Τρικάλων. Από πολύ μικρή ηλικία ξεκίνησε να ασχολείται με το τραγούδι. Επίσης, οργανώθηκε στην Νεολαία των Λαμπράκηδων δεχόμενος μάλιστα απειλές ότι δεν θα τον άφηναν να σπουδάσει λόγω των αριστερών του καταβολών. Αργότερα, γνώρισε τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον οποίο μνημόνευε ως μεγάλο του δάσκαλο και δεύτερο πατέρα του. Το 1966 ερμήνευσε το Άξιον εστί και την Ρωμιοσύνη του Μίκη Θεοδωράκη. Ένα χρόνο μετά κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο.
Μερικοί σταθμοί στην καριέρα του ήταν ο δίσκος Άγιος Φεβρουάριος με στίχους του Μάνου Ελευθερίου. Ακολούθησαν και άλλες μεγάλες συνεργασίες με δημιουργούς όπως: Απόστολος Καλδάρας, Μάριος Τόκας, Λάκης Παπαδόπουλος, Τάκης Μουσαφίρης, Χρήστος Νικολόπουλος, Γιάννης Σπανός και κάποια αξέχαστα ντουέτα με την Αλέκα Κανελλίδου, τον Νίκο Πορτοκάλογλου και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Επίσης αξίζει να αναφέρουμε τον ανεπανάληπτο δίσκο Στου αιώνα την παράγκα με τον Θάνο Μικρούτσικο και με μια πλειάδα σπουδαίων στιχουργών.
Από το 2000 και μετά συνεργάστηκε με τον Στέφανο Κορκολή, την Λίνα Νικολακοπούλου και τον Σταμάτη Κραουνάκη.
Μια από τις τελευταίες του δισκογραφικές δουλειές ήταν η ηχογράφηση της συναυλίας του στο Ηρώδειο με τίτλο Τα τραγούδια της ζωής μου.
Μερικές προσωπικές εντυπώσεις
Νιώθω πολύ τυχερή που πρόλαβα να τον ακούσω από κοντά. Ήταν μόλις η δεύτερη φορά στην ζωή μου που πήγαινα σε συναυλία και θυμάμαι μέχρι σήμερα τα πάντα με πλήρη ακρίβεια. Ήταν το καλοκαίρι του 2009 σε ένα κατάμεστο Παπαχαραλάμπειο στάδιο στην Ναύπακτο, ένα μέρος που ήξερα από διηγήσεις της μαμάς μου πως αγαπούσε πολύ.
Με το που εμφανίστηκε, ο κόσμος δεν σταμάτησε να χειροκροτάει και εγώ έβλεπα έκθαμβη στα 14 χρόνια μου, έναν άνθρωπο που όχι απλά τραγουδούσε μα ζούσε το κάθε τραγούδι στίχο-στίχο. Μέσα στην απλότητα και την δική του αλήθεια να νιώθει ευγνώμων καθ’όλη την συναυλία και να δίνει συνέχεια χώρο στους νέους καλλιτέχνες, είχε μαζί την Ελεονώρα Ζουγανέλη, τον Γιώργο Καραδήμου και την Ασπασία Θεοφίλου.
Θυμάμαι ακόμα τα δάκρυα συγκίνησης μας μόλις ξεκίνησε να λέει το Δυο νύχτες/αλίμονο –αλήθεια ποιος δεν έχει δακρύσει έστω μια φορά ακούγοντας το;- το απίστευτο ζεϊμπέκικο του στην Ρόζα και πολλά πολλά ακόμα.
Στο τέλος της συναυλίας νιώθαμε όλοι ένα μοναδικό συναίσθημα οικειότητας πως είχαμε συμμετάσχει σε κάτι μαγικό. Ίσως αυτή η οικειότητα να προέκυπτε και επειδή κάποτε ένα μακρινό καλοκαίρι είχε καθίσει στο ίδιο τραπεζάκι με τον παππού μου κάτω από τους πλάτανους της Ναυπάκτου και είχαν συζητήσει για τα πάντα και που όταν τον είδε η μάμα μου από την χαρά της κόντεψε να μπουρδουκλωθεί. Και όλοι τους είχαν να λένε για τον σπάνιο χαρακτήρα του.
Πάντως ένα είναι σίγουρο: πως δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστεί γιατί μας άφησε ένα ξεχωριστό δώρο: τα τραγούδια του και τον ευχαριστούμε πολύ για αυτό.
Ας κλείσουμε λοιπόν, με μερικά αγαπημένα τραγούδια που έχει ερμηνεύσει και ας αφήσουμε την μουσική να μιλήσει. Καλή ακρόαση!
Φιλί-φιλί σ’ ανάστησα (1971)
Δυο νύχτες/ Αλίμονο (1976)
Ένας υπέροχος συνδυασμός τριών διαφορετικών τραγουδιών: Δυο νύχτες, Θέλω απόψε να σου γράψω και Αλίμονο. Υπάρχει και μια άλλη live εκδοχή που με συγκινεί πάντοτε.
Καλοκαίρια και χειμώνες (1976)
Είσαι ωραία σαν αμαρτία (1985)
Άκου (1986)
Θάλασσες (1988)
Σ΄αναζητώ στη Σαλονίκη (1992)
Μια στάση εδώ
Ρόζα (1996)
Σβήσε το φεγγάρι (2005)
Όταν έχω εσένα (2011)
Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά
H Μαίρη Ελευθεριάδου είναι απόφοιτη του τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ. Διδάσκει γαλλικά και αγαπά τα ταξίδια, τα βιβλία και τη συγγραφή. Το νέο της βιβλίο «Το πιο μελωδικό ρεφρέν» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος. Στο Sociall.gr γράφει για θέματα που αφορούν τη λογοτεχνία.