Ο Αχιλλέας είναι ένας πολύ ταλαντούχος νεαρός καλλιτέχνης που εκπροσωπεί επάξια το έντεχνο τραγούδι. Σε ηλικία μόλις 26 χρονών, κυκλοφόρησε τον περασμένο Φεβρουάριο τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο Σταγόνες παραδείσου όπου υπογράφει την μουσική, τους στίχους και τις ενορχηστρώσεις. Ξεχωρίζει για το φρέσκο μέταλλο της φωνής του και έχει φέρει ήδη έναν αέρα ανανέωσης στα μουσικά πράγματα. Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα μέσω της συνέντευξης μας.
- Αχιλλέα μου σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την μουσική;
Με τη μουσική ασχολούμαι από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου. Τα πρώτα χρόνια, θυμάμαι, την πλήρωναν οι κατσαρόλες της γιαγιάς μου που τις έκανα ντραμς. Όταν έφτασα πέντε χρονών με πήγαν στο ωδείο και ξεκίνησα μαθήματα βιολιού. Από τότε δεν έχω σταματήσει να παίζω μουσική, με τον ενα ή τον άλλο τρόπο.
- Ποια είναι τα μουσικά σου πρότυπα;
Είναι πάρα πολλά και ποικίλα. Αν έπρεπε όμως να διαλέξω δύο θα διάλεγα το Νίκο Ξυλούρη και τον Παύλο Σιδηρόπουλο.
- Μίλησε μας για την κυκλοφορία του πρώτου σου δίσκου. Πώς αισθάνεσαι;
Η αλήθεια είναι ότι μου πήρε κάποιο διάστημα μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι κυκλοφόρησα δίσκο. Δυστυχώς, βέβαια, λόγω της κυκλοφορίας του δίσκου στις 29 Φεβρουαρίου είχαν κλείσει τα πάντα πριν προλάβω να κάνω την παρουσίασή του, είναι αυτό που λέω “παιδί της καραντίνας” οι “Σταγόνες”.
- Ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια σου είναι Τα κοράλλια που υπογράφει στιχουργικά η επίσης ταλαντούχα ποιήτρια Βάσω Κανιώτη. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Με τη Βάσω ξεκινήσαμε να συνεργαζόμαστε στο δίσκο “Ο τελευταίος σταθμός” του Στάθη Δημητρουλάκου στον οποίο έχουμε κάνει δύο τραγούδια παρέα, την “Αλλοπρόσαλλη πορεία” και το “Ψυχρό προσωπείο”. Είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ πολύ και που έχουμε καλή χημεία στη συνεργασία μας κι έτσι όταν πριν από μερικούς μήνες ξεκίνησα να ετοιμάζω υλικό για το επόμενο άλμπουμ μου γράψαμε και “Τα κοράλλια”.
- Τι είναι η μουσική για εσένα;
Η μουσική είναι παντού αλλά και τα πάντα είναι μουσική. Θέλω να πω, δεν υπάρχει στιγμή μου χωρίς να την ντύνει κάποιο τραγούδι αλλά επίσης για μένα οι ήχοι της πόλης, ένα τριζόνι το βράδυ, ο παφλασμός της θάλασσας, όλα αυτά είναι επίσης μουσική.
- Ποιο είναι το ποιο αγαπημένο σου τραγούδι;
Δεν μπορώ να διαλέξω ένα, η λίστα είναι μεγάλη και τροποποιείται ανάλογα με τη συναισθηματική μου κατάσταση.
- Προτιμάς να γράφεις μουσική, στίχους ή να τραγουδάς;
Ιδανικά προτιμώ να τα κάνω και τα τρία μαζί, να γράφω κομμάτια και να τα ερμηνεύω κιόλας. Το κάθε ένα είναι κάτι ξεχωριστό, άλλα πράγματα θα πάρεις – και θα δώσεις! – από τη μουσική, άλλα από το στίχο και άλλα από την ερμηνεία.
- Με τις παρούσες συνθήκες λόγω της πανδημίας είναι γνωστό ότι ο καλλιτεχνικός χώρος μαστίζεται. Θεωρείς ότι υπάρχει κάποιο αντίδοτο σε αυτή τη κρίση;
Το μόνο αντίδοτο είναι να απαιτήσουμε σαν κλάδος να μη θεωρούμαστε πολίτες β’ κατηγορίας, “χομπίστες”, τεμπέληδες.
Επί πάρα πολλά χρόνια, δεκαετίες καλύτερα, οι ίδιοι οι καλλιτέχνες αφήσαμε τους εαυτούς μας να υποτιμηθούν και να λοιδορηθούν αποδεχόμενοι τη μαύρη εργασία, αποδεχόμενοι να παίζουμε σε εκπομπές από τις οποίες τα κανάλια έχουν διαφημιστικά έσοδα χωρίς να απαιτούμε αμοιβή όπως γίνεται σε όλες τις υπόλοιπες χώρες του δυτικού κόσμου, χωρίς να οργανωνόμαστε συλλογικά αλλά έχοντας απαξιώσει τα σωματεία. Αυτό οδήγησε σε μία στάση της κοινωνίας και της πολιτείας απέναντί μας του “και ζεις από αυτό;”. Αν μπορούμε να πούμε ότι κάτι καλό βγήκε για τον κλάδο μέσα από αυτή την κατάσταση είναι ότι αρχίσαμε να βλέπουμε το εμείς λίγο περισσότερο και το εγώ λίγο λιγότερο. Ελπίζω όταν με το καλό τελειώσει όλο αυτό που βιώνουμε και που, δυστυχώς, για τους καλλιτέχνες θα διαρκέσει πολύ καιρό ακόμη και τίποτα δε θα είναι ξανά όπως πριν για χρόνια να μην ατονήσει αυτή η προσπάθεια διεκδίκησης των στοιχειωδών εργασιακών μας δικαιωμάτων συλλογικά.
- Είναι γεγονός πως τα social media αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας μας. Για σένα είναι ένας τρόπος προώθησης της δουλειάς σου;
Φυσικά, στις μέρες μας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα εργαλείο προώθησης, ίσως το πιο αποτελεσματικό. Καλώς ή κακώς εξαρτώμαστε όλο και περισσότερο από την τεχνολογία. Αρκεί να μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι δεν είναι οθόνες!
- Θα σε ενδιέφερε και κάποιος διαφορετικός καλλιτεχνικός τρόπος έκφρασης όπως πχ το θέατρο;
Είμαι της άποψης ότι καλό είναι ο καθένας να μένει σε αυτό που ξέρει και κάνει καλά. Παρόλα αυτά έχω γράψει κατά καιρούς κάποια ποιήματα που ίσως κάποια στιγμή να ασχοληθώ να οργανώσω και να εκδώσω.
- Τι θα συμβούλευες κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με το τραγούδι;
Να είναι πρώτα σίγουρος ότι είναι κάτι που αγαπάει πραγματικά πολύ. Με οτιδήποτε λιγότερο θα καταλήξει να το μισήσει στους πρώτους κιόλας μήνες. Αν όμως κάποιος επιμείνει πιστεύω ότι θα ανταμειφθούν οι κόποι του.
- Θα ήθελες να μοιραστείς κάποια από τα μελλοντικά καλλιτεχνικά σου σχέδια;
Μιας που όλοι κλεισμένοι μέσα είμαστε και μην έχοντας και πολλά άλλα να κάνω – όσα βιβλία είχα αδιάβαστα τα διάβασα, όσες σειρές μου είχαν ξεφύγει τις είδα κι η μαγειρική δεν είναι για όλη την ώρα γιατί θα γίνω τριπλάσιος! – ετοιμάζω το επόμενο μουσικό μου άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει, αν όλα πάνε καλά, στα τέλη της χρονιάς ή τις αρχές της επόμενης. Παράλληλα, δουλεύω πάνω σε κάποιες συνεργασίες με αγαπημένους συναδέλφους.
Βιογραφικό
Ο Αχιλλέας Μωραΐτης γεννήθηκε το 1994 στην Αθήνα. Σε ηλικία 5 χρονών έκανε τα πρώτα του βήματα στη μουσική ξεκινώντας τις σπουδές του στο κλασικό βιολί.
Μπαίνοντας στα εφηβικά του χρόνια τον κέρδισε η rock μουσική κι έτσι ξεκίνησε να μαθαίνει μόνος του κιθάρα παράλληλα με τις σπουδές του στο βιολί και τα ανώτατα θεωρητικά.
Το 2010 έκανε το ντεμπούτο του στη σκηνή ως μπασίστας και κιθαρίστας διαφόρων συγκροτημάτων και το 2014 ξεκίνησε να ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική με πολλές εμφανίσεις σε μαγαζιά και συμμετοχές σε φεστιβάλ σαν αυτόνομος καλλιτέχνης.
Μετά την κυκλοφορία του πρώτου του προσωπικού δίσκου με τίτλο “Σταγόνες Παραδείσου” το Φεβρουάριο του 2020 καθώς και αρκετές συμμετοχές ως συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής σε δουλειές άλλων καλλιτεχνών συνεχίζει τις ζωντανές του εμφανίσεις.
Πηγή κύριας φωτογραφίας: Bookia
Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά
H Μαίρη Ελευθεριάδου είναι απόφοιτη του τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ. Διδάσκει γαλλικά και αγαπά τα ταξίδια, τα βιβλία και τη συγγραφή. Το νέο της βιβλίο «Το πιο μελωδικό ρεφρέν» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος. Στο Sociall.gr γράφει για θέματα που αφορούν τη λογοτεχνία.