Σοφία Στυλιανού: “Στο θέατρο μπορώ να ονειρεύομαι, να αλλάζω και να τολμώ διαρκώς”

To site μας δε σταματάει να στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις και να πιστεύει σε νέους καλλιτέχνες, που με τη σειρά τους ανοίγουν νέους δρόμους για το κόσμο της τέχνης. Μια από εκείνους είναι και η ηθοποιός Σοφία Στυλιανού, η οποία θα μιλήσει στο αναγνωστικό κοινό μας για τη συμμετοχή της στη παράσταση ”Προσοχή: Εκτελούνται έργα”, η οποία παρουσιάζεται σε διάφορα θέατρα της χώρας μας, αλλά και για την υποκριτική τέχνη.

Kαλησπέρα, Σοφία! Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που συνομιλούμε μαζί σου!

Καλησπέρα. Και εγώ χαίρομαι πολύ και σας ευχαριστώ.

Φέτος τον χειμώνα σε βλέπουμε στην παράσταση ‘’Προσοχή: Εκτελούνται έργα’’ σε σκηνοθεσία Νοεμή Βασιλειάδου. Πώς θα σύστηνες την υπόθεση του έργου στους αναγνώστες μας;

Η σύλληψη του έργου ξεκίνησε από τη σκηνοθέτρια της παράστασης, Νοεμή Βασιλειάδου, και στη συνέχεια, η συγγραφή του κειμένου έγινε από όλη την ομάδα κατά τη διάρκεια των προβών. Η ιδέα ξεκίνησε με αφορμή το Μετρό της Θεσσαλονίκης, το οποίο είναι ένα έργο που παραμένει ανολοκλήρωτο εδώ και 18 χρόνια. Ευτυχώς το δικό μας έργο ολοκληρώθηκε. Με αφορμή το Μετρό, λοιπόν, αποφασίσαμε να μιλήσουμε τόσο για τις πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές προεκτάσεις του ίδιου του έργου, να καταγράψουμε με ποιον τρόπο έχει επηρεάσει τη δομή, αλλά και τον ψυχισμό μιας ολόκληρης πόλης, όσο και να μιλήσουμε για θέματα που απασχολούν εμάς τους ίδιους, τους νέους ανθρώπους της. Ειδικότερα, ασχοληθήκαμε με ερωτήματα όπως: Ποια είναι η σχέση μας με την πόλη και με τον δημόσιο χώρο, τι συνιστά αναμονή, τι στασιμότητα και μετακίνηση όσον αφορά στην εργασία και στη ζωή μας, ποια η έννοια του ανολοκλήρωτου έργου. Ακόμη, πήραμε συνεντεύξεις από ανθρώπους, οι οποίοι έχουν εργαστεί ή εργάζονται στο Μετρό, από πολίτες της Θεσσαλονίκης και ειδικότερα από πολίτες που η ζωή τους επηρεάστηκε άμεσα και με πολύ σκληρό τρόπο από τις συνεχείς καθυστερήσεις του έργου.

Τι σε ώθησε στο να παίξεις στη συγκεκριμένη παράσταση, αλλά και να αναλάβεις την οργάνωση παραγωγής της;

Από την πρώτη στιγμή μου φάνηκε μία πολύ πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα ιδέα. Ταυτόχρονα, θεώρησα ότι είναι μία πρόκληση το πώς ένα κατασκευαστικό έργο μπορεί να εγείρει τόσα πολλά ερωτήματα και να αποτελέσει αφορμή για να μιλήσουμε για τόσα άλλα θέματα. Ακόμη, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι αν και η αναμονή και η προσδοκία της υλοποίησης του έργου επηρεάζουν άμεσα τη ζωή των κατοίκων της Θεσσαλονίκης, οι Θεσσαλονικείς συνήθισαν το γεγονός ότι το Μετρό παραμένει ανολοκλήρωτο. Είναι εντυπωσιακό ότι ενώ μία ολόκληρη πόλη περιμένει εδώ και χρόνια να λυθεί το πρόβλημα της δημόσιας συγκοινωνίας και νέοι άνθρωποι γεννημένοι πριν από 20 χρόνια δεν θυμούνται την πόλη τους χωρίς λαμαρίνες, την ίδια στιγμή λίγος κόσμος διαμαρτύρεται για αυτήν την κατάσταση. Επιπλέον, ένας λόγος που με ώθησε στο να συμμετάσχω στην παράσταση ήταν το γεγονός ότι γνωρίζομαι χρόνια με τη Νοεμή και τους ηθοποιούς της ομάδας. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Τους εκτιμώ και τους σέβομαι. Οπότε, είναι μεγάλη μου χαρά να συμμετέχω σε αυτή την ομαδική δουλειά και να συνεργάζομαι με τους ανθρώπους αυτούς. Πιστεύω πολύ στη δουλειά μας και αυτό με ώθησε στο να αναλάβω με μεγάλη χαρά το κομμάτι της οργάνωσης της παραγωγής. Συστήσαμε την Εταιρεία Θεάτρου «Τροχιές» και έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλές προκλήσεις. Καταλαβαίνετε ότι έχουμε αρκετές δυσκολίες καθώς είμαστε μια νέα ομάδα χωρίς καμιά απολύτως οικονομική στήριξη και ενίσχυση. Αλλά συνεχίζουμε δυναμικά. Διατηρούμε την αισιοδοξία μας και χάρη στη θερμή ανταπόκριση του κοινού.

Έχετε ξεκινήσει περιοδεία ανά την Ελλάδα. Πώς βιώνεις αυτή την εμπειρία και πώς έχει υποδεχθεί το κοινό την παράσταση;

Η περιοδεία είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία, η οποία σε καλεί να γνωρίσεις νέες πόλεις και θέατρα. Συνδυάζονται η αγωνία και ο ενθουσιασμός για το άγνωστο. Mια πρόκληση είναι το πώς θα συστήσεις στους θεατές παράσταση με θέμα πιθανόν άγνωστο. Μια άλλη πρόκληση, το πώς θα προσελκύσουμε κόσμο που δεν συνηθίζει να βλέπει θέατρο. Μία συνεχής πρόκληση και μαζί αγωνία είναι-όπως είπα και παραπάνω-η οργάνωση της παραγωγής. Εμείς είμαστε μία ανεξάρτητη ομάδα επαγγελματιών ηθοποιών και διαθέτουμε ελάχιστα μέσα. Για αυτόν τον λόγο χρειάζεται να κάνουμε αυστηρό πρόγραμμα και ακριβή υπολογισμό εξόδων. Όμως, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν, χαιρόμαστε ιδιαίτερα επειδή σε όσες πόλεις παίξαμε μέχρι τώρα είχαμε πολύ κόσμο που ήρθε να μας δει και υποδέχτηκε θερμά την παράστασή μας. Αυτό μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε.

Το έργο ‘’Προσοχή: Εκτελούνται έργα’’ είναι σύγχρονο και το θέμα που θίγεται είναι ακραία επίκαιρο. Ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε στους θεατές, που θα έρθουν να σας δουν;

Εμείς, με αφορμή το Μετρό, θέλαμε να μιλήσουμε για θέματα που μας απασχολούν. Για θέματα που συζητούσαμε και μας βασάνιζαν πριν αλλά και κατά τη συγγραφή του έργου. Ποια είναι αυτά τα θέματα; Η ζωή μας που τέθηκε σε αναμονή, η μετέωρη κατάσταση της Θεσσαλονίκης, οι χαμένες εργασιακές ευκαιρίες των νέων. Αναρωτηθήκαμε για το πώς οι αδιέξοδες πολιτικές επηρεάζουν τις ζωές μας, αναζητήσαμε τη σχέση μας με τον δημόσιο χώρο και τις συλλογικές διαδικασίες. Σκοπός μας είναι να μοιραστούμε όσα μας απασχολούν, να μιλήσουμε για ιστορίες που πρέπει να δημοσιοποιούνται και όχι να αποσιωπούνται όλα αυτά τα χρόνια. Να δούμε αν μπορεί επιτέλους ν’ ανοίξει ένας δημόσιος διάλογος γύρω από τα θέματα αυτά.

Από τα έδρανα της νομικής σχολής, μεταπήδησες στον χώρο της υποκριτικής. Πως πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με το θέατρο;

Από μικρή πήγαινα σε παραστάσεις και θυμάμαι ότι το θέατρο με γοήτευε και ένιωθα βαθιά ευγνωμοσύνη απέναντι στους ηθοποιούς. Στο γυμνάσιο πρώτα και στη συνέχεια στο λύκειο ήμουν μέλος της θεατρικής ομάδας. Πέρασα στη Νομική, όμως σιγά και σταθερά συνειδητοποιούσα ότι θέλω να είμαι κομμάτι του θεάτρου. Ολοκλήρωσα τις νομικές σπουδές και δεν εγκατέλειψα το όνειρό μου. Δεν κρύβω ότι είχα και ενδοιασμούς. Υπάρχει η εσφαλμένη, κατά τη γνώμη μου, αντίληψη ότι το να ασχολείσαι με την τέχνη είναι κατά βάση χόμπι και όχι επάγγελμα. Για εμένα είναι ζωτική ανάγκη το να είμαι ηθοποιός. Δεν μετανιώνω για την απόφασή μου.

Tι είναι αυτό, που αναζητάς ως ηθοποιός μέσα από την υποκριτική;

Αναζητώ να βρω πιθανές απαντήσεις σε θέματα που με απασχολούν: Πώς θέλω να ζω, ποια στάση να κρατώ απέναντι στη ζωή. Το θέατρο μου επιτρέπει να συνδέομαι και να επικοινωνώ-μέσα από συλλογικές εμπειρίες και διαδικασίες-με άλλους ανθρώπους. «Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, ακέριος μοναχός του. Κάθε άνθρωπος είναι ένα κομμάτι ηπείρου, ένα μέρος στεριάς», διάβασα. Στο θέατρο μπορώ να ονειρεύομαι, να αλλάζω και να τολμώ διαρκώς. Τις αλλαγές που ονειρεύομαι, επιδιώκω να τις εφαρμόζω και στη ζωή. Αγαπημένο το σύνθημα του Μάη του ’68: «Να είστε ρεαλιστές, απαιτήστε το αδύνατο».

Kατά τη δική σου άποψη, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να ασχοληθεί κάποιος σήμερα με την τέχνη του θεάτρου;

Καθημερινά συνειδητοποιώ ότι είναι δύσκολο να βιοποριστείς αποκλειστικά από το θέατρο. Τίποτα δεν είναι δεδομένο και έχει ενίοτε επισφαλείς εργασιακές συνθήκες. Η πολιτεία το απαξιώνει θεσμικά. Στην παράσταση κάπου λέμε: «Ό,τι δεν προσφέρει χρήμα δεν είναι ανάπτυξη; Ο πολιτισμός δεν είναι ανάπτυξη;». Οι εργατοώρες της θεατρικής δουλειάς δεν αξιολογούνται όπως θα έπρεπε. Διότι δεν μπορούν να αποτιμηθούν σε κάτι υλικό και «χρήσιμο» όπου είναι στραμμένος ο πολιτισμός μας σήμερα. Η περίφημη χρησιμότητα, στο όνομα της οποίας οι ουμανιστικές γνώσεις και η τέχνη, των οποίων η ουσιαστική αξία είναι ελεύθερη από κάθε ωφελιμιστικό στόχο, θεωρούνται άχρηστες. Σε κάθε περίπτωση, σε πείσμα των καιρών, κόντρα στις δυσκολίες, αξίζει να επιμένουμε και να ασχολούμαστε με ό,τι αγαπάμε.

Tέλος, θα σε βρούμε κάπου αλλού θεατρικά;

Αυτό το διάστημα όλη μου η προσοχή είναι στραμμένη στο ”Προσοχή: Eκτελούνται έργα”. Υπάρχουν κάποια σχέδια, αλλά είναι νωρίς ακόμα για να πω κάτι το οριστικό.

Σοφία, ευχαριστούμε για τον χρόνο που διέθεσες ώστε να απαντήσεις στις ερωτήσεις μας! Ευχόμαστε καλή αρχή στο ξεκίνημα της παράστασης στην Αθήνα και κάθε καλό!

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και την όμορφη συζήτηση.

Facebook: Sophia Stylianou

Instagram: @sof_steel

Φωτογραφίες: Σταυρούλα Ντολοπούλου (παράσταση) | Καρίνα Λογοθέτη (πορτρέτα)

*Πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ*