Ο Άγγελος Αναγνωστόπουλος γράφει βιβλία από τον χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού. Έχει εκδόσει δυο βιβλία ενώ ετοιμάζει και τη συνέχεια του έπους του. Έχει γεννηθεί στην Αθήνα το 2001 και από πολύ νωρίς αντιλήφθηκε την κλίση του στη συγγραφή. Τα έργα του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ελκυστής. Σήμερα μιλάει με το Sociall.gr για το συγγραφικό του ταξίδι, την έμπνευση που καθόρισε τη γραφή του, τις λογοτεχνικές αναφορές του και τα μελλοντικά του σχέδια.
- Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σου με την συγγραφή και συγκεκριμένα με αυτό το είδος;
Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη συγγραφή μετά την ανάγνωση του «Σιλμαρίλλιον» του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν. Όπως δημιούργησε κι αυτός τον κόσμο της Άρντα στο συγκεκριμένο έργο, έτσι θέλησα κι εγώ να δώσω πνοή σε έναν δικό μου κόσμο, με κάποια μοναδικά στοιχεία και όντα. Η ενασχόλησή μου με το Dungeons&Dragons (παιχνίδι ρόλων) επίσης βοήθησε, καθώς μου άρεσε να φτιάχνω ιστορίες για τους παίκτες μου σε φανταστικά σύμπαντα. Η φαντασία είναι ένα είδος που με εκφράζει απόλυτα, επειδή περιλαμβάνει στοιχεία κοινωνικά, ρομαντικά, μυστηρίου και τρόμου ταυτόχρονα. Μπορείς να κάνεις τα πάντα, μέσα σε έναν δικό σου κόσμο. Τι άλλο να ζητήσεις;
- Το έπος της Λάεεναρ (το πρώτο βιβλίο του) πώς το εμπνεύστηκες;
Όπως είπα και παραπάνω, μετά την επαφή μου με το έργο του καθηγητή Τόλκιν, μου γεννήθηκε η επιθυμία να φτιάξω κάτι δικό μου. Ήθελα από τη μία να έχει στοιχεία από τις διάφορες μέχρι τότε επιρροές μου (εκτός του Τόλκιν, από τη σειρά «Warcraft» των Chris Metzen, Aaron Rosenberg και Christie Golden, των «Νάνων» του Markus Heitz κ.α.) αλλά ταυτόχρονα να βάλω κι εγώ τις δικές μου καθοριστικές πινελιές. Εκείνες ήταν που τελικά διαφοροποίησαν τον κόσμο μου και τα όντα του από τα έργα που με ενέπνευσαν ώστε να τον δημιουργήσω.
- Πώς θα το παρουσίαζες με δικά σου λόγια;
«Το έπος της Λάεεναρ» είναι ένα βιβλίο επικής φαντασίας. Αποτελεί το πρώτο βιβλίο της σειράς «Η Λάεεν και το μεγαλείο της» και την εισαγωγή/πρόλογο στον κόσμο που έφτιαξα, αλλά και στην κύρια τριλογία που θα ακολουθήσει. Το βιβλίο ξεκινάει με τη δημιουργία του κόσμου της Λάεεν από τον Δημιουργό Γκαράκουε, καθώς και των θεϊκών και των θνητών όντων, τα οποία έπλασε ώστε να τον κατοικήσουν. Στη συνέχεια βλέπουμε την εξέλιξη αυτών των όντων και, τέλος, την πρώτη μεγάλη σύγκρουση που προέκυψε από μία αλλαγή στη φυσική τάξη των πραγμάτων στην ήπειρο της Λάεεναρ και επηρέασε και τις τρεις φυλές, οδηγώντας τες σε έναν αιματηρό πόλεμο.
- Και μετά ακολούθησε και η συνέχεια με τίτλο Το αίμα των βασιλείων. Είχες εξ αρχής κατά νου να γράψεις και δεύτερο μέρος ή προήλθε αυθόρμητα;
Βασικά, όταν τελείωσα «Το έπος της Λάεεναρ», κατάλαβα πως η ιστορία είχε πολύ δρόμο ακόμα, ώσπου να ολοκληρωθεί. Επομένως, έκανα ένα αδρό σχεδιάγραμμα, βάσει του οποίου υπολόγισα πως θα χρειάζονταν άλλα τρία βιβλία προκειμένου να τελειώσω τη συγκεκριμένη ιστορία. Οπότε συνέχισα με τη σκέψη μιας τετραλογίας. «Το αίμα των βασιλείων» είναι το δεύτερο βιβλίο της σειράς και το πρώτο μέρος της κύριας τριλογίας που ανέφερα προηγουμένως. Αυτήν τη φορά μεταφερόμαστε σε μία άλλη ήπειρο, την Αλάσεεναρ, και ταξιδεύουμε μαζί με την Τελάνιεν, την πρωταγωνίστρια, σε τόπους μυθικούς και εξωτικούς, κυνηγώντας ένα άγνωστο πεπρωμένο. Πρόκειται για μία ιστορία πολύ πιο προσωποκεντρική από εκείνη του πρώτου βιβλίου και αρκετά διαφορετική σε πολλά σημεία, που προσφέρει μία άλλη οπτική στον κόσμο μου.
- Τι πρέπει να προσέξει όποιος γράφει μια τετραλογία;
Σίγουρα θα πρέπει να περιμένει ώσπου να δει μέχρι πού θα φτάσει η ιστορία του, και να μην προκαθορίσει εξ αρχής τον αριθμό των βιβλίων. Από ’κει και πέρα, θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσοχή στη συνοχή μεταξύ των βιβλίων αλλά και στην αποφυγή του απλού γεμίσματος σελίδων, μόνο και μόνο για να φτάσει τα τέσσερα βιβλία.
- Πολύ συχνά στην λογοτεχνία του φανταστικού παρατηρούμε ότι οι συγγραφείς περνούν μηνύματα που αφορούν την ίδια την ζωή (πχ την αγάπη και άλλες αξίες) Τι μηνύματα περνούν οι δικές σου ιστορίες;
Θεωρώ πως μέσα από τα βιβλία μου περνάω μηνύματα ανδρείας, γενναιότητας, ηρωισμού, μηνύματα κατά της βίας και του πολέμου, αλλά και σχετικά με ψυχολογικά ζητήματα. Τουλάχιστον αυτά προσπαθώ να περάσω. Το αν το καταφέρνω, εν τέλει, είναι άλλη υπόθεση. Σίγουρα όμως θέλω οι ιστορίες μου να μην είναι απλά για σπαθιά και αίμα, αλλά και για κοινωνικές σχέσεις και προβλήματα.
- Έχεις αγαπημένους συγγραφείς;
Εννοείται. Αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, συγγραφέας του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», του «Χόμπιτ», του «Σιλμαρίλλιον» κ.α. Έπειτα, μεταξύ πολλών άλλων, ξεχωρίζω τους Markus Heitz («Οι Νάνοι»), Κίρα Σίνου («Η μηχανή στο υπόγειο» κ.α.), Βαγγέλη Ιωσηφίδη («Η γη των αμόλυντων» κ.α.), Σπύρο Κιορσάββα («Το χρονικό της Λανιακέα») και Αριστείδη Νάστο («Ίβαρ: ο νεκρός πολεμιστής» κ.α.).
- Τι θα έλεγες σε κάποιον που δεν προτιμά το είδος που γράφεις;
Είναι δεδομένο ότι ο καθένας έχει τις δικές του προτιμήσεις. Εγώ δεν είμαι εδώ για να τις αλλάξω, απλά θα παροτρύνω τον κάθε αναγνώστη να δώσει μία ευκαιρία σε κάποιο βιβλίο φαντασίας. Το είδος στο οποίο γράφουμε κουβαλάει για κάποιον λόγο πολλή προκατάληψη, που έχει ως συνέπεια ο κόσμος να το φοβάται και να το αποφεύγει. Προσωπικά δεν πιστεύω σε δικαιολογίες του τύπου «δεν μπορώ τα πολλά ονόματα» κ.λπ. Αν η ιστορία σου αρέσει, θα τα θυμάσαι – και αν όχι όλα, τα πιο βασικά. Βλέπω πολλούς που διαβάζουν πρώτη φορά βιβλίο φαντασίας να γράφουν σε κριτικές τους το εξής: «Αν και φαντασίας, μου άρεσε πάρα πολύ/δε με κούρασε καθόλου». Γιατί δηλαδή πρέπει να σε κουράσει ή να μη σου αρέσει, απλά και μόνο επειδή ανήκει στο είδος της φαντασίας; Η μόνη διαφορά των βιβλίων φαντασίας με τα υπόλοιπα είναι ότι τοποθετούνται πολλές φορές σε έναν διαφορετικό από τον δικό μας κόσμο. Τα στοιχεία ρομάντζου, μυστηρίου, κοινωνικών φαινομένων και τρόμου είναι εκεί.
- Εκτός από συγγραφέας, είσαι και επιμελητής – διορθωτής στο Moonlighttales. Τι έχεις αποκομίσει από αυτή την εμπειρία;
Η εμπειρία που αποκόμισα από το συγκεκριμένο blogείναι αρκετά σημαντική και τους ευγνωμονώ γι’ αυτό. Έμαθα να γράφω πιο σωστά ο ίδιος, να βλέπω λάθη που πριν δεν μπορούσα να παρατηρήσω και να τα εντοπίζω και σε κείμενα άλλων.
- Επόμενα συγγραφικά σχέδια;
Σίγουρα σειρά έχει το τρίτο βιβλίο της Λάεεν. Ιδανικά θα ήθελα να ολοκληρώσω την τετραλογία προτού προβώ σε κάποιο άλλο project. Βέβαια έχω τόσα πολλά στο μυαλό μου, που δεν ξέρω αν αυτό θα είναι εφικτό, αλλά θα δούμε! Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα σταματήσω να γράφω μετά την ολοκλήρωση της Λάεεν!
Το έπος της Λάεεναρ, Εκδόσεις Παράξενος Ελκυστής, 2021
Το αίμα των βασιλείων,Εκδόσεις Παράξενος Ελκυστής,2022
Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά
H Μαίρη Ελευθεριάδου είναι απόφοιτη του τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ. Διδάσκει γαλλικά και αγαπά τα ταξίδια, τα βιβλία και τη συγγραφή. Το νέο της βιβλίο «Το πιο μελωδικό ρεφρέν» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος. Στο Sociall.gr γράφει για θέματα που αφορούν τη λογοτεχνία.