Πάντα μια πρώτη γραμμή καθόριζε την Ειρήνη Βαρδάκη. Η πρώτη γραμμή λόγω του επαγγέλματος της, που τώρα φροντίζει ανθρώπους με covid-19, ώστε να επιστρέψουν στην κανονική ζωή τους γρήγορα και με ασφάλεια και η πρώτη γραμμή που την οδηγεί στο να δημιουργεί τη λογοτεχνική θαλπωρή της μέσα από τα βιβλία της. Δεν φαίνεται να επέλεξε εκείνη το είδος της γραφής της. Το επέλεξαν αυτά που ήθελε να πει, τα σήματα κινδύνου που ήθελε να εκπέμψει, οι ανησυχίες της που ξεδιπλώνονται απλόχερα μέσα στα τέσσερα βιβλία της, τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Bell και κινούνται στον χώρο του ψυχολογικού θρίλερ.
Η Ειρήνη Βαρδάκη, μίλησε στο Sociall.gr, για το νέο της βιβλίο που κυκλοφορεί πολύ σύντομα, για τον τρόπο γραφής της, τις δυσκολίες της πανδημίας και για όσα την εμπνέουν (ή όχι).
Βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την κυκλοφορία του νέου σας βιβλίου! Τι να περιμένουμε στο νέο σας έργο;
Θα δούμε ένα ανατρεπτικό, ψυχολογικό θρίλερ με μια ιδιαίτερη λογοτεχνία που εύχομαι ότι θα αγαπηθεί. Πρόκειται σίγουρα για ένα βασανιστικό παιχνίδι μυαλού με τη βία καλά κρυμμένη -αυτή τη φορά- μέσα στη δίνη των συναισθηματικών εκβιασμών. Το έργο ξεκινά με την ανοιχτή πρόσκληση προς τον αναγνώστη να παίξει ένα παιχνίδι… Σύμμαχος σου στο παιχνίδι αυτό είναι μονάχα η ευφυία, μέχρι να διαπιστώσεις ότι αντίπαλος σου δεν ήταν άλλος από την ίδια την αλήθεια. Ο Μέντορας έρχεται να διαψεύσει όλους εκείνους που θεωρούν ότι το ψυχολογικό θρίλερ στερείται λογοτεχνίας.
Φαίνεται πως η «Τσιχλόφουσκα» ήρθε την κατάλληλη στιγμή για να μιλήσει για διαδικτυακούς εκβιασμούς, κακοποίηση, απόγνωση… Πώς βλέπετε με μια μικρή απόσταση πλέον το βιβλίο αυτό σε σχέση με όλα αυτά που ακούμε να συμβαίνουν;
Ήξερα από την πρώτη στιγμή τι ακριβώς σημαίνει για την κοινωνία η Τσιχλόφουσκα. Δεν υπήρχε άγνοια κινδύνου, ούτε και τώρα κάποιο στοιχείο έκπληξης στα όσα συμβαίνουν στην επικαιρότητα. Στέκομαι απέναντι σε όσους λένε πως έπεσαν από τα σύννεφα! Και τους απαντώ μετά λόγου γνώσεως γλύκα μου, δεν είχες καμιά δουλειά εκεί πάνω… Προφανέστατα είναι ώρα αλήθειας και ευθύνης. Προφανέστατα είναι εγκληματικό να ζεις στα σύννεφα… πόσω μάλλον να είσαι με εκείνους που σκοπίμως τα διαχέουν μέσα στην κοινωνία μας.
Μέσα από τις σκληρές περιγραφές ορισμένες φορές που διαβάζουμε στα βιβλία σας, προσπαθείτε να ταρακουνήσετε τον αναγνώστη για να είναι πιο ευαισθητοποιημένος για κάποια θέματα;
Υπήρξαν φορές που θέλησα να μοιραστώ με τους αναγνώστες μια κραυγή αγωνίας. Αυτό είναι όλο, και τίποτα περισσότερο. Όσον αφορά την σκληρότητα κάποιων σκηνών -κυρίως στο Ανάρμοστον Εστί και στην Τσιχλόφουσκα– θα πω απλώς ότι μίλησα με αλήθειες και περιέγραψα εικόνες που συμβαίνουν καθημερινά. Στο σημείο αυτό έχω ανάγκη να πω ότι στα βιβλία μου δεν θα συναντήσει κανείς το δολοφόνο με τις υπερφυσικές δυνάμεις και τα εντόσθια των θυμάτων του στο χέρι. Δεν γράφω προς τέρψη των ανθρώπων που αρέσκονται στη βία. Με απωθεί η λαγνεία που γεννά ο ανθρώπινος πόνος, και το τάισμα της βουλιμικής έξαρσης για το αίμα. Δεν υπάρχουν υπερβολές που έχουν σκοπό απλώς και μόνο να σοκάρουν. Υπάρχει μόνον η αλήθεια.
Πώς λειτούργησε για εσάς η πανδημία;
Εργάζομαι σε τμήμα covid. Δεν θα ήθελα να μιλήσω περαιτέρω για τα όσα βιώνουμε μέσα. Η πανδημία ειδικά το τελευταίο διάστημα μας έχει γονατίσει. Το στοίχημα μέχρι στιγμής είναι να παραμείνουμε όρθιοι. Κι αυτό δεν είναι απλό. Καθόλου απλό. Εύχομαι ολόψυχα αυτή η τερατώδης πραγματικότητα να αλλάξει όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Θα λέγατε ότι έχετε βρει το είδος γραφής σας ή είναι πιθανό να σας δούμε και σε άλλα πολύ διαφορετικά πράγματα;
Μένω στο ψυχολογικό θρίλερ με πίστη και αφοσίωση. Η πολυδιάστατη φύση του και το πλήθος των εσωτερικών πτυχών του δεν σε αφήνει να εφησυχάσεις. Πάντα θα υπάρχουν κομμάτια του που δεν έχεις ανακαλύψει, σκοτεινά σημεία και τεχνικές που δεν έχεις δουλέψει. Είναι είδος που βρίσκεται σε αέναη κίνηση, ζωντανό και μονίμως εξελισσόμενο. Ναι, μένω στο είδος, μα γράφω πάντα κάτι εντελώς διαφορετικό.
Ποιο βιβλίο έχετε δίπλα σας αυτόν τον καιρό;
Λόγω φόρτου εργασίας η ανάγνωση έχει περιοριστεί σημαντικά. Ωστόσο πάντα υπάρχει πλάι μου ένα βιβλίο. Δε γίνεται διαφορετικά. Αυτή την περίοδο διαβάζω το 4 3 2 1 του Paul Auster. Πρόκειται για ένα μεγαλόπνοο έργο που κινείται αριστουργηματικά μέσα στην πληθώρα των εκδοχών της ύπαρξης. Ο ευφυέστατος τρόπος αφήγησης του είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν. Το στοιχείο της καινοτομίας είναι κάτι που πάντα αποζητούσα και ξεχώριζα στα βιβλία.
Τέλος, τι σας εμπνέει για να γράψετε;
Δεν έχω απάντηση σε αυτό. Δεν έχω ιδέα με ποιον τρόπο γεννιούνται οι ιστορίες. Παλιότερα πίστευα ότι τις διάλεγα, τώρα μου περνά από το μυαλό ότι ίσως να με διαλέγουν εκείνες. Η σχέση μας είναι πολύπλοκη, με κλέβουν και τις κλέβω. Εκείνο που ονομάζεται έμπνευση για μένα θα σημαίνει πάντα κάτι άλλο… κάτι που μου είναι αδύνατο να περιγράψω. Μοιάζει πολύ περισσότερο με έναν εσωτερικό παλμό, με μια φωνή που δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι είναι δική μου.
Μπορείτε να βρείτε τα βιβλία της Ειρήνης Βαρδάκη εδώ!
Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά
O Αλέξανδρος Παντελάκης είναι απόφοιτος του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ. Γράφει στην Εφημερίδα Μακεδονία, ασχολείται με το blogging και τον εθελοντισμό. Εργάζεται στο τμήμα marketing εταιρείας που δραστηριοποιείται στον χώρο της εκπαίδευσης και της εύρεσης εργασίας.