Η Βιβή Μαρκάτου σχεδιάζει ονειρικούς κόσμους με τα πινέλα της

Η Βιβή Μαρκάτου ασχολείται με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Με τα χρώματα και τα σχέδια της δημιουργεί φανταστικούς κόσμους στους οποίους ταξιδεύουν μικροί και μεγάλοι. Ως φανατική των εικονογραφημένων παραμυθιών από πολύ μικρή ηλικία, ανυπομονώ να την γνωρίσουμε καλύτερα μέσω αυτής της συνέντευξης και την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που μας διέθεσε. Μαζί με τις απαντήσεις μας παραθέτει και μερικά υπέροχα έργα της.

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την εικονογράφηση;

Καλησπέρα σας, σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκλησή σας. Η αλήθεια είναι ότι όταν ήμουν μικρή δεν ήταν στόχος να ασχοληθώ με την εικονογράφηση αλλά με τα κινούμενα σχέδια που εξίσου αγαπώ και ασχολούμαι. Διάβαζα πολλά βιβλία… γκουχ γκουχ. Εννοώ ξεφύλλιζα πολλά βιβλία για τον ένα και μοναδικό λόγο… Για να μπορέσω να δω την ιστορία μέσα από τις ζωγραφιές της! Ποτέ μου όμως θα φανταζόμουν ότι θα…εικονογραφούσα…εγώ βιβλία! Η εικονογράφηση ήρθε όταν ο συνάδελφός μου – και μέντοράς μου- Πάρης Χαραλαμπίδης μου πρότεινε να ασχοληθώ με την εικονογράφηση βλέποντας τα σχέδιά μου! Η αλήθεια είναι ότι μου πήρε λίγο καιρό και μια μεγάλη βαθιά ανάσα για να βγω εκεί έξω και να διεκδικήσω τον δικό μου χώρο μέσα στο βιβλίο… και νομίζω τα κατάφερα!

 Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να συνταιριάζει τα σκίτσα του με το περιεχόμενο της ιστορίας που αναλαμβάνει;

Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση! Νομίζω ότι είναι δύσκολο… ο εικονογράφος με τον συγγραφέα να γίνουν ένα με την ιστορία και για την ιστορία. Και αυτό είναι και το ζητούμενο -και το πιο δύσκολο από όλα-. Αυτό θέλει τον εικονογράφο να διεισδύει στο άβατο της φαντασίας του συγγραφέα, και να μπορεί να εκμαιεύει εκείνα τα στοιχεία που θα συμπληρώνουν το κείμενό του. Είναι ωραίο να μπορεί να  ‘’συνταιριάξει’’, καλύτερο να συμπληρώσει… Ιδανικό να γίνουν ένα, μία γροθιά. Το κείμενο να είναι κομμάτι της εικόνας, αλλά και η εικόνα του κειμένου. Να είναι ένα αρμονικό σύνολο. Ένας οργανισμός! Αυτό είναι το πιο δύσκολο… αλλά όταν γίνεται… το αποτέλεσμα είναι μαγευτικό!

Είσαι ένα πολυπράγμων άτομο. Με τι άλλο ασχολείσαι εκτός από την εικονογραφία;

Ασχολούμαι με τα κινούμενα σχέδια! Σε λίγες μέρες θα παρουσιάσουμε την δεύτερη ταινία με την ομάδα μας και δεν μπορώ να σας κρύψω ότι είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Έχει γίνει με πολύ αγάπη και μεράκι από πολλά ταλαντούχα άτομα όπως η Πηνελόπη Μπεκιάρη, ο Γιάννης ο Ζαμπετάκης, η Ειρήνη Ασπιώτη, ο Τάσσος Νταπάντας… και άλλοι που θα μιλήσω αναλυτικά με το ξεκίνημα της περιοδείας της ταινίας μας στο κινηματογραφικό στερέωμα. Η ταινία είναι για το παιδικό κοινό και έχει ως στόχο να μας δείξει πόσο όμορφο είναι να ακολουθούμε τα όνειρά μας… Ό,τι και να μας φέρει ο δρόμος μας… Όπως και να μας τα φέρει… Εάν έχουμε για πυξίδα τα όνειρά μας… Όλα θα πάνε καλά. Στο τέλος θα βρούμε αυτό που ψάχνουμε και θα τα καταφέρουμε. Από μικρή ήθελα να ανήκω με αυτόν τον χώρο. Να είμαι ένας από αυτούς τους ‘’μεγάλους’’ δημιουργούς… Να είμαι δημιουργός… Ήταν το όνειρό μου… Η αλήθεια είναι ότι συνάντησα αρκετούς Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες… μα η Ιθάκη… τα αξίζει… τα αξίζει όλα. Δεν ξέρω που θα με βγάλει ο δρόμος… Δεν ξέρω ποιο είναι το επόμενο βήμα μετά… Εδώ καλά καλά προσπαθώ να πατήσω στο πρώτο… Μα ξέρω ένα πράγμα… Πως εάν κάτι το θες πραγματικά θα γίνει! Ό,τι και να συμβεί.

 Τι είναι οι εικαστικές τέχνες για εσένα;

Ένα μέσο έκφρασης. Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε αυθόρμητα στο μυαλό. Έπειτα… Είναι και ένα μέσο επικοινωνίας… Μας αρέσει να εκφραζόμαστε και να έχουμε κάποιον δέκτη. Είναι επίσης, και… ένα μέσο εξιστόρησης… πραγματικής ή φανταστικής… Ένας πίνακας είναι μια σκηνή και μέσα σε αυτήν διαδραματίζεται μία παράσταση: ένα θέατρο μέσα στο θέατρο. Η ζωγραφική είναι αυτό, μία φτιαχτή, μια πλαστή, πραγματικότητα όπου δομείται για να παιχτεί πάνω της μία ‘’παράσταση’’(εικόνα). Τέλος, είναι μία υπέροχη μορφή τέχνης, και μια μικρή πινακοθήκη της ιστορίας του πολιτισμού μας. Μέσα από αυτή -και κάθε μορφή τέχνης- ο άνθρωπος προσπαθεί να αφήσει το χνάρι του στην αιωνιότητα -και εκεί έγκειται η  τραγικότητα του ανθρώπου στο μάταιο(εδώ πρόσκαιρο) της ζωής του… παραφράζοντας τα λόγια του δασκάλου Μάνου Στεφανίδη… Είναι όμως και ένα μαγικό παράδοξο που όπως είχα πει κάποτε στην κυρία Ρεμεδιάκη… ειναι όλα τα λεφτά! (και παραδόξως… πέρασα το μάθημά της!)…

 Τι στοιχεία χρειάζεται να έχει κάποιος για να γίνει εικονογράφος βιβλίων;

Τρία. Ταλέντο, πείσμα και αγάπη. Εάν έχει το πρώτο, μπορεί να κάνει πολλά και να ξεχωρίσει αλλά χωρίς το πείσμα και την αγάπη θα ξεφουσκώσει. Εάν έχει το δεύτερο μπορεί να πάει μακριά και χωρίς ταλέντο αλλά χωρίς αγάπη σύντομα θα κουραστεί και θα εγκαταλείψει όσο ‘’πείσμα’’ και να έχει. Εάν έχει το τρίτο, μπορεί να κάνει τα πάντα.

 Τι εύχεσαι για το μέλλον;

Παιδιά, χαρούμενα πρόσωπα, ειρήνη, υγεία και αγάπη.

Παιδιά γιατί τα παιδιά από μόνα τους αποτελούν το μέλλον, το μέλλον που έρχεται και είναι αυτό που θα κρίνει, θα χειροκροτήσει ή θα καταδικάσει τις πράξεις μας. Χαρούμενα πρόσωπα γιατί αυτά ντύνουν τον κόσμο μας με αισιοδοξία και προσφέρουν ελπίδα τόσο στους νέους όσο και στους γέρους. Ειρήνη γιατί χωρίς αυτή δεν υπάρχει ευημερία. Υγεία γιατί χωρίς αυτή δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα. Αγάπη γιατί είναι εξίσου σημαντική όσο και η υγεία μας και είναι το μοναδικό φάρμακο που μπορεί να σώσει, να διορθώσει και να επισφραγίσει όλα τα άλλα!

Σας ευχαριστώ πολύ!