Στο σημερινό άρθρο θα κάνουμε ένα ταξίδι στον χρόνο. Με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ της 28ης Οκτώβριου θα σας παρουσιάσω ιστορίες εμπνευσμένες από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμo, με περιεχόμενο που εκτυλίσσεται στα δύσκολα και ταραχώδη χρόνια του. Κοινά στοιχεία των δυο ιστοριών είναι ο αντιπολεμικός τους χαρακτήρας και η παρουσίαση του παράλογου του πολέμου.
Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι
Eίναι αληθινή ιστορία και πιθανολογείται ότι το πραγματικό του όνομα ήταν Άμος Παμπαλόνι και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Το 1940 Ιταλοί κατέλαβαν την Κεφαλονιά, τα σπίτια επιτάχθηκαν και ένας λοχαγός με αγάπη στην μουσική μένει στο σπίτι ενός γιατρού όπου ερωτεύεται την κόρη του, Πελαγία. Μακριά από φανατισμούς και ακραίες ιδεολογίες αναδεικνύεται με έναν συγκινητικό τρόπο η ανθρωπιά και η ευαισθησία ανάμεσα στα αντίπαλα στρατόπεδα, γεγονός που επισφραγίστηκε με το Μνημείο των Πεσόντων Ιταλών στο Φανάρι του Αργοστολίου όταν η Μεραρχία Acqui συνθηκολόγησε εναντίον των μέχρι τότε συμμάχων της Γερμανών και με αυτοθυσία έχασαν την ζωή τους. Όπως λέει και η περιγραφή του βιβλίου «είναι μια κραυγή αγωνίας για τις πληγές του πολέμου αλλά και μια φλόγα ελπίδας πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι». Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι γράφτηκε από έναν Γάλλο φιλέλληνα ενισχύοντας την πολυπολιτισμική ταυτότητα.
Η παράξενη χημεία του έρωτα
Δυο παράλληλες ιστορίες σε διαφορετικό χρόνο που εκτυλίσσονται στο Σάφολκ. Η μια στην σύγχρονη εποχή με μια ηρωίδα που προσπαθεί να βρει τον εαυτό της μετακομίζοντας στο σπίτι που κληρονομεί από την θεια της και η άλλη στην εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με μια ηρωίδα που ασφυκτιά με τις αποπνικτικές ηθικές αρχές της εποχής ενώ παλεύει με τις παράλογες συνθήκες του πολέμου. Η Κίτι Ρει είναι μια από τις πιο γνωστές συγγραφείς της Αγγλίας και με το συγκεκριμένο βιβλίο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα, ξεχωρίζει για τις αντιπολεμικές αξίες που παρουσιάζει αλλά και για την σφοδρή κριτική με έμμεσο τρόπο στα κοινωνικά στερεότυπα και των δυο εποχών της διήγησης.
Τέλος, αν δεν είστε των βιβλίων η ταινία που συστήνω ανεπιφύλακτα να δείτε είναι αναμφίβολα είναι το Η ζωή είναι ωραία του Ρομπέρτο Μπενίνι. Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι παραπάνω, θα καταλάβετε όταν την δείτε. Καλό είναι να ανατρέχουμε στις ιστορίες που εμπνευστήκαν από το παρελθόν ώστε να φωτίζουμε το μέλλον και να μην επαναλαμβάνεται η ιστορία. Επιτρέψτε μου να αφιερώσω αυτό το άρθρο σε ανθρώπους που έζησαν το σκληρό πρόσωπο του πολέμου μα επέλεξαν το αυτονόητο: να παραμείνουν άνθρωποι. Και που μπορεί να «έφυγαν» πρόσφατα ή παλαιότερα μα τους έχουμε πάντα στην καρδιά μας, ξέρετε ποιους εννοώ.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Λουί ντε Μπερνιέρ, Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι, Ψυχογιός, 2013 (είναι προσωρινά εξαντλημένο αλλά μπορείτε να δείτε την εξίσου άρτια ομώνυμη ταινία)
Κίτι Ρει, Η παράξενη χημεία του έρωτα, Ωκεανίδα, 2015
Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά
H Μαίρη Ελευθεριάδου είναι απόφοιτη του τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ. Διδάσκει γαλλικά και αγαπά τα ταξίδια, τα βιβλία και τη συγγραφή. Το νέο της βιβλίο «Το πιο μελωδικό ρεφρέν» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος. Στο Sociall.gr γράφει για θέματα που αφορούν τη λογοτεχνία.