Κατερίνα Γώγου: Στο μυαλό είναι ο στόχος…

Σαν σήμερα, πριν 27 χρόνια, η Κατερίνα «φεύγει». Πάει να συναντήσει τον Παύλο και τον Νικόλα. Θα γράφει εκεί τα δικά της ποιήματα, θα καμαρώνει από ψηλά την Μυρτώ της. Τα Εξάρχεια πλέον είναι φτωχότερα, μα η Κατερίνα φρόντισε να αφήσει τα χνάρια της ανεξίτηλα. Κατάφερε να σημαδέψει την δική της γενιά με τα ποιήματά της, αλλά και την δική μας. Και σίγουρα και τις επόμενες.

Η Κατερίνα κατάφερε να βγάλει κραυγές γι’ αυτούς που δεν είχαν φωνή, φώτιζε δωμάτια σκοτεινά που ο ήλιος ξέχασε να φωτίσει. Μόνο με τα γραπτά της. Μέσω αυτών, κατάφερε να ξεγυμνωθεί. Η αγωνία της, οι φόβοι, οι ενδόμυχες σκέψεις και οι ανασφάλειές της, οι δαίμονες με τους οποίους πάλευε, αποτυπώνονταν πάνω στο χαρτί. Το μελάνι λέρωνε το χαρτί και κάθε γράμμα, ήταν και ένας πόνος ή μια λύτρωση για εκείνη. Κι ένα μάθημα για μας.

Η Κατερίνα ήταν αναρχική, αντισυμβατική. Δεν ταίριαζε στο κουτί που ήθελαν να την πλαισιώσουν. Το ίδιο ισχύει για τον Παύλο και τον Νικόλα. Προτιμούσαν και οι τρεις να είναι ελεύθεροι μ’ έναν δικό τους τρόπο και με μία μοιραία κατάληξη, αλλά σίγουρα δεν θα ήταν μέσα στις συμβατικές πεποιθήσεις, τις οποίες καταπολεμούσαν.

Κατερίνα Γώγου
Κατερίνα Γώγου

Η Κατερίνα άφησε κληρονομιά μεγάλη και με το αντισυμβατικό της ύφος κατάφερε, ίσως και άθελά της, να επηρεάσει πολύ κόσμο και δη, την νεολαία. Μιλούσε σε συνθηματική γλώσσα, γιατί των άλλων μόνο για γλείψιμο κάνει.

Τα ποιήματα της ή αποσπασματικά τους στίχους της, θα τους συναντήσει κανείς οπουδήποτε. Μάλιστα, πολλά από αυτά έχουν μελοποιηθεί. Παρακάτω, θα υπάρχουν κάποια βίντεο από τα μελοποιημένα της γραπτά, αλλά και αποσπάσματα από άλλα ποιήματά της.

Άσπρη είναι η αρία φυλή

Άσπρη είναι η αρία φυλή
η σιωπή
τα λευκά κελιά
το ψύχος
το χιόνι
οι άσπρες μπλούζες των γιατρών
τα νεκροσέντονα
η ηρωίνη.
Αυτά λίγο πρόχειρα
για την αποκατάσταση του μαύρου.

Αυτή κλαίει

Αυτή κλαίει
θέλει να φύγει από δω
απ’ την πνιγμένη λίμνη
η άγκυρα που της κάρφωσαν στο λαιμό
δεν την αφήνει να προχωρήσει.

Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά