Νικήτας Βουτυράς και Χάρης Ιππικόγλου: “Δεν υπάρχουν όρια στη σκέψη και στην δημιουργικότητα μας”

Στα αριστερά ο συγγραφέας Νικήτας Βουτυράς και στα δεξιά ο συγγραφέας Χάρης Ιππικόγλου

Η συγγραφή βιβλίου με αφορμή ένα γεγονός που άλλαξε άρδην
την καθημερινότητα μας, όπως ο Covid-19 και η προσπάθεια αποτύπωσης μιας πιο αισιόδοξης οπτικής, σίγουρα αποτελεί κάτι γενναίο. Ο Νικήτας Βουτυράς μαζί με την Χάρη Ιππικόγλου ένωσαν τις δυνάμεις τους αποδεικνύοντας μας ότι οι παρέες γράφουν ιστορία και κυκλοφόρησαν το βιβλίο Corona who? που αποτυπώνει διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων σχετικά με το πως βίωσαν όλη αυτή
την κατάσταση από το ξέσπασμα της και έπειτα με τον καθένα να παρουσιάζει
την δική του οπτική. Ας γνωρίσουμε καλύτερα τον έναν συγγραφέα, Νικήτα μέσω αυτής της συνέντευξης.

Πώς αποφάσισες με τον Χάρη να ετοιμάσετε αυτό το βιβλίο;

Είχα ξεκινήσει να το δουλεύω την περίοδο του πρώτου lockdown. Ήταν κάτι σαν προσωπικό ημερολόγιο, αλλά μετά σκέφτηκα γιατί να μην μοιραστώ τις σκέψεις μου με περισσότερους; Κάπου εκεί ήρθε και ο Χάρης. Συζητήσαμε για το θέμα και κατάλαβα ότι με τη σύμπραξη και των δύο θα μπορούσε να βγει μια όμορφη ιστορία με πρωταγωνιστή τον κορονοϊό.

Στις πληροφορίες του τονίζετε ότι θέλετε να δώσετε μια νότα αισιοδοξίας μέσα από αυτές τις ιστορίες. Πόσο εύκολο ήταν, καθώς το θέμα της πανδημίας αποτέλεσε πολλές φορές πηγή θλίψης;

Όλα τα πράγματα έχουν την αρνητική, αλλά και τη θετική τους πλευρά. Έτσι πιστεύω ότι από κάτι αρνητικό μπορούμε να βγάλουμε και κάτι θετικό. Θεωρώ λοιπόν ότι το CoronaWHO? με την αισιόδοξη αφήγησή του και τον ευχάριστο τόνο του έρχεται να προσδώσει και κάτι θετικό σε μια πανδημία που σίγουρα σε όλους μας έφερε αρκετά αρνητικά.

Η συνεργασία με τον Χάρη πώς προέκυψε; Έχει προκλήσεις η συγγραφή για δυο;

Πολύ φυσικά θα έλεγα δεδομένου ότι είμαστε φίλοι πολλά χρόνια και μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας σε πολλά θέματα. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο με το να γράφεις μόνος σου σε ένα κομμάτι χαρτί ό,τι εσύ και μόνο θέλεις. Προσωπικά όμως θεωρώ ότι έχει πολλά περισσότερα θετικά. Έχεις έναν ακόμα άνθρωπο για να μοιραστείς τις ιδέες σου και να δείτε από κοινού την εξέλιξη των όσων χρειάζεται να αποτυπώσεις σε ένα βιβλίο.Η αμοιβαία εποικοδομητική κριτική και η μεταξύ μας συζήτηση σε κάθε ιδέα που προέκυπτε ήταν ένα ακόμα όφελος της συνεργασίας μας.

Τι μήνυμα θα θέλατε με τον Χάρη να περάσει το έργο σας στον αναγνώστη;

Ο κάθε αναγνώστης λαμβάνει το δικό του προσωπικό μήνυμα από όσα διαβάζει σύμφωνα με τα πιστεύω του και τον χαρακτήρα του. Σίγουρα πάντως αποσκοπούμε από κοινού να μεταδώσουμε ένα μήνυμα αισιοδοξίας σε ένα ζήτημα που προβλημάτισε τις προσωπικές μας ζωές όσο και τις ζωές πολλών συνανθρώπων μας, σε μια εποχή που πολλές δυσκολίες μας κατακλύζουν ως κοινωνία καθημερινά.

Υπάρχει κάποιο άλλο κοινωνικό θέμα που θα σε ενδιέφερε να καταπιαστείς;

Όχι ακριβώς κοινωνικό με τη στενή έννοια του όρου, όπως έγινε με το “CoronaWHO?” αλλά σίγουρα τόσο εγώ, όσο και ο Χάρης θα θέλαμε να ετοιμάσουμε κάποια επόμενη δουλειά μας που να αναφέρεται σε ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα που, όπως και το θέμα του κορωνοϊού απασχολούν εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.

Πώς βίωσες τις αρχές της πανδημίας;

Η πανδημία ήταν κάτι διαφορετικό για όλους μας και όπως ήταν φυσικό ο καθένας το βίωσε και με άλλο τρόπο. Προσωπικά, δεν είχα αντιληφθεί στην αρχή πόση διάρκεια επρόκειτο να έχειόλο αυτό ως κατάσταση. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο και το θεώρησα περαστικό, όπως λογικά και οι περισσότεροι άνθρωποι. Για εμένα όλο αυτό συνέπεσε σε μια περίοδο μεταβατικής φάσης, καθώς είχα ξεκινήσει ένα καινούριο αντικείμενο εργασιακά. Δεν κρύβω πως με δυσκόλεψε αυτή η κατάσταση, καθώς έπρεπε να συνηθίσω ένα καινούριο μοντέλο εργασίας (τηλεργασία) και να ενταχθώ στις νέες απαιτήσεις και τα μέτρα που έφερε μαζί της η πανδημία. Από την άλλη πλευρά, μου δόθηκε όμως περισσότερος χρόνος για να κάνω κάποια σχέδια για το μέλλον, να εκπαιδευτώ παραπάνω στο αντικείμενό μου, αλλά και να συγγράψω!

Η καθημερινότητα πιστεύεις ότι δίνει την καλύτερη έμπνευση;

Κοίτα σίγουρα δεν πιστεύω ότι υπάρχει παρθενογένεση στα συγγραφικά ζητήματα. Όλοι έχουμε κάποια βιώματα είτε από το παρόν, είτε από το παρελθόν μας, τα οποία ζυμώνονται στο μυαλό μας και σιγά σιγά μετατρέπονται σε νέες ιστορίες. Η καθημερινότητα προσωπικά μου δίνει συνέχεια αφορμές για νέα έμπνευση και δημιουργία. Ακόμα και το παραμικρό συμβάν μπορεί να μετατραπεί σε μια υπέροχη ιστορία. Δεν υπάρχουν όρια στη σκέψη και στη δημιουργικότητά μας!

Θεωρείς ότι η γραπτή αποτύπωση των περιπετειών που περάσαμε με τις καραντίνες θα αποτελεί πολύ μελλοντικά ιστορικό τεκμήριο;

Αυτό είναι κάτι που πραγματικά το σκεφτόμουν τελευταία! Φαντάζομαι κάποιον να διαβάζει το Corona WHO? στο μέλλον και πραγματικά να βιώνει μέσα από τις περιπέτειες του κορωνοϊού, τα όσα εμείς ζήσαμε πραγματικά εκείνο το διάστημα. Τώρα για το αν θα γίνει ιστορικό τεκμήριο δε γνωρίζω, γιατί σαφώς υπάρχουν ποικίλες επιστημονικές πηγές, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να γίνει ένα σημείο αναφοράς για την εποχή του Covid!

Πώς βλέπεις σήμερα τα πράγματα με την πανδημία;

Ρωτάς δύσκολα! Κανένας δεν ξέρει πώς θα διαμορφωθεί η κατάσταση στο μέλλον είναι η αλήθεια. Προσωπικά θεωρώ και εύχομαι να περάσαμε ήδη το δυσκολότερο μέρος και μπροστά μας να ανοίγεται ένας αισιόδοξος δρόμος. Νομίζω βέβαια ότι μάθαμε πια να συμβιώνουμε με αυτή την κατάσταση και δεν είναι κάτι ξένο για κανέναν μας.

Ετοιμάζεις κάτι νέο;

Η αλήθεια είναι ότι και προσωπικά αλλά και με τον Χάρη έχουμε πολλές καλές και φρέσκες ιδέες τις οποίες θέλουμε να υλοποιήσουμε και να… αποτυπώσουμε «επί χάρτου»με την πρώτη ευκαιρία. Το επόμενο διάστημα σχεδιάζουμε να βγάλουμε κάτι ιστορικό-επιστημονικό που ήδη έχουμε δουλέψει, αλλά και κάτι κοινωνικού περιεχομένου αρκετά σύντομα!

Νικήτας Βουτυράς και Χάρης Ιππικόγλου, Corona who?, εκδόσεις
Ελευθερουδάκης, 2022

Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά

Χριστίνα Μαραγκάκη: "Είμαστε μια γενιά που αρέσκεται στην ευκολία της επιφανειακότητας των social me...
Φανή Οιχαλιώτη: "Μου αρέσει να δημιουργώ καινούριες ιστορίες για να δραπετεύσω από την καθημερινότητ...
Σοφία Στυλιανού: "Στο θέατρο μπορώ να ονειρεύομαι, να αλλάζω και να τολμώ διαρκώς"
Γεωργία Κρίκη: "Οι σκέψεις μου είναι μόνο εικόνες. Σκέφτομαι με εικόνες και όχι με λέξεις"
Eυτυχία Μαρτινίδου: ''Τα όνειρα, οι ιδέες και η ελπίδα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ουσίας και ...
Ελένη Ελευθεριάδου: "Η συγγραφή έγινε για εμένα κάτι σαν βιολογική ανάγκη"
''Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι'': Το βιβλίο-σταθμός στη λογοτεχνική καριέρα του Όσκαρ Ουάιλντ
Γιάννης Σταματέλλος: ''Η φιλοσοφία ανοίγει ένα νέο ορίζοντα γνώσης και ζωής''
Γιάννης Λαζαρίδης: '' Η συγγραφή είναι ένας παράλληλος κόσμος στον οποίο μπορώ να ταξιδεύω κάθε φορά...
Κώστας Γροσομανίδης: ''Σκοπός του έργου είναι να προβληματίσει και να παρακινήσει νέες ερωτήσεις για...