Στέργια Κάβαλλου: “Διαβάζω το κάθε βιβλίο ή ποίημα με σκοπό να γίνει το αγαπημένο μου”

Μια συζήτηση με τη Στέργια Κάβαλλου

Πεζογράφος, συγγραφέας παιδικών βιβλίων, μεταφράστρια, ποιήτρια και μαμά είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που μπορούν να χαρακτηρίσουν την Στέργια Κάβαλλου. Η πρώτη φορά που ανακάλυψα το έργο της ήταν διαβάζοντας το Αντίστροφα (love will tear us apart) -ναι, σαν το υπέροχο τραγούδι των Joy Division- κερδίζοντας επάξια μια θέση στα πιο αγαπημένα μου βιβλία.  Ο τρόπος που εκφράζει στο χαρτί τις σκέψεις της είναι μοναδικός, αγγίζοντας τον αναγνώστη από τις πρώτες κιόλας γραμμές  και την ευχαριστώ πολύ που διέθεσε μέρος του χρόνου της για αυτή την συζήτηση!

Ποιο ήταν το κίνητρο σου για να ξεκινήσεις να γράφεις;

Μικρή, παιδάκι, έλεγα ότι ήθελα να γίνω μεταφράστρια και συγγραφέας.  Το συγγραφέας το έλεγα από μέσα μου. Ντρεπόμουν πολύ να το πω φωναχτά. Ένιωθα ότι είχα μια άνεση στον γραπτό λόγο, ήθελα να παίζω με τις λέξεις και μου αρέσει πάντα να μαθαίνω άλλες γλώσσες. Το πρώτο μου κείμενο ήταν ένα παραμύθι το οποίο και έστειλα σε έναν διαγωνισμό ενός εκδοτικού. Αυτή ήταν η αφορμή. Και μπορεί στον διαγωνισμό να μην διακρίθηκα, αφού ο εκδοτικός έκλεισε οπότε και δεν υπήρξε ποτέ αποτέλεσμα, αλλά μέσα μου κάτι φωτίστηκε και μάλλον φωτίζει ακόμα.

Έχεις δοκιμαστεί με μεγάλη επιτυχία σε πολλά λογοτεχνικά είδη. Υπάρχει κάποιο είδος στο οποίο έχεις παραπάνω αδυναμία;

Κυκλοφορούν τρεις συλλογές διηγημάτων μου, τρία βιβλία ποίησης, ένα μυθιστόρημα, ένα αφήγημα, ένα θεατρικό έργο και εννέα βιβλία μου για παιδιά. Θα σου πω μόνο ότι όσο περνάει ο καιρός πηγαίνω πιο κοντά στην ποίηση και στην παιδική λογοτεχνία. Όλα όμως με τον τρόπο τους συνδέονται. Με ενοχλεί πολύ όταν ακούω ότι πρέπει να διαλέξω σε ποιο είδος να δώσω περισσότερο βάρος. Δεν προαποφασίζονται τέτοια πράγματα.

Από πού αντλείς τις πήγες έμπνευσης σου;

Κάτι βλέπεις, κάτι σκέφτεσαι που σε πάει αλλού, κάτι ακούς που σου χτυπάει εκατό καμπανάκια ότι «όπα εδώ κάτι γίνεται». Αλλά δεν είναι μόνο θέμα έμπνευσης, που είναι η μαγεία της υπόθεσης. Είναι θέμα απόφασης. Αποφασίζεις να μιλήσεις για κάτι που εσύ θεωρείς σημαντικό. Αποφασίζεις να κάνεις το δικό σου statement. Και αυτό έχει τη ματαιοδοξία του.

Με αφορμή την παγκόσμια μέρα μετάφρασης (που ήταν στις 30/9) θα ήθελα να μου πεις  ποιες θεωρείς ότι είναι οι προκλήσεις του λογοτεχνικού μεταφραστή;

Το τελευταίο διάστημα μεταφράζω αποκλειστικά και μόνο ποίηση. Αν με ρωτήσεις, αυτό ήταν το όνειρό μου οπότε φυσικά είμαι τρομερά χαρούμενη που το ζω. Οι λέξεις του κάθε συγγραφέα, οι στίχοι του κάθε ποιητή είναι πολύτιμοι, πρώτα για τον ίδιον. Ας έχουμε αυτό στο νου μας όταν προσπαθούμε να τον συστήσουμε στο δικό μας κοινό μέσω της δικής μας γλώσσας.

Ως μαμά και συγγραφέας παιδικών βιβλίων, πώς πιστεύεις ότι ένα παιδί μπορεί να αγαπήσει τα βιβλία;

Έδινα στην κόρη μου να κρατάει πάνινα βιβλία από πολύ μικρή ηλικία. Τα δάγκωνε, κοιμόταν πάνω τους, τα «ξεφύλλιζε», έπαιζε μαζί τους. Μετά πήγαμε στα βιβλία με σκληρό εξώφυλλο, μουσικές και έντονες εικόνες. Τώρα που είναι σχεδόν τεσσάρων, μπορεί να της διαβάσω και ιστορίες για παιδιά 6+. Είναι εξοικειωμένη. Με ακούει από την αρχή της ζωής της να διαβάζω δυνατά και φυσικά «διαβάζει «τα δικά της αγαπημένα με τον δικό της τρόπο. Ακόμα δεν είμαστε στο στάδιο όπου με βλέπει να διαβάζω και θέλει να με μιμηθεί αφού πλέον μπορώ να διαβάσω μόνο όταν εκείνη πέσει για ύπνο…

Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου βιβλίο και το πιο αγαπημένο σου ποίημα;

Διαβάζω την ερώτησή σου και σκανάρω πάνω κάτω τη βιβλιοθήκη μου… Δεν έχω ένα απόλυτα αγαπημένο βιβλίο. Έχω συγγραφείς που ό,τι κι αν γράψουν, με συγκινεί. Ένας από αυτούς είναι ο θεατρικός Τένεσι Ουίλιαμς. Από ποιητές, ο Μίλτος Σαχτούρης.  Υγ: διαβάζω το κάθε βιβλίο, το κάθε ποίημα με σκοπό να γίνει αυτό το νέο αγαπημένο μου.

Στις συνθήκες που ζούμε τώρα με την πανδημία θεωρείς ότι θα υπάρξει καλλιτεχνική άνθηση;

Οι συνθήκες είναι να χτυπάς τον κεφάλι σου στον τοίχο πρωί βράδι. Άλλες φορές πάλι είναι σαν να μην τρέχει και τίποτα. Δεν γίνεται να μη γεννηθούν έργα, γεννιούνται κάθε μέρα. Το θέμα είναι να βρουν τον τρόπο να βγουν προς τα έξω. Και ποιος στην Ελλάδα στήριξε ποτέ τους καλλιτέχνες για να το κάνει τώρα;

Κλείνοντας θα ήθελα να μας πεις τα μελλοντικά σου σχεδία και μια ευχή/θετική σκέψη για τον χώρο του βιβλίου στην Ελλάδα.

Στις 12/11 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, το βιβλίο μου για παιδιά 7+ με τίτλο «Τι δε θα γίνω όταν μεγαλώσω» με εικόνες της Θέντας Μιμηλάκη. Το περιμένω πώς και πώς. Λυπάμαι μόνο που η επαφή με τους μικρούς αναγνώστες θα γίνει μόνο διαδικτυακά. Η σειρά «Πρώτη φορά παιδί» το πρώτο βιβλίο της οποίας κυκλοφόρησε το καλοκαίρι και λέγεται «Εδώ είναι η μαμά!» θα συνεχιστεί, από την Ελληνοεκδοτική. Διηγήματα την άνοιξη, μεταφράσεις, παιδικά κι άλλα παιδικά. Δεν είμαι πολύ καλή στις θετικές σκέψεις, συνήθως τις κάνω σιωπηλά. Υπάρχουν υπέροχες εκδόσεις, τρομερά κείμενα, εξαιρετικοί εικονογράφοι και εκδότες που τολμούν. Απλώς να, θα ήθελα να τολμούν λίγο παραπάνω και να στηρίζουν περισσότερο τα βιβλία που οι ίδιοι έχουν επιλέξει να βγάλουν.

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ

(2020)	Ανιμάλε, Κέλευθος
(2020)	Εδώ είναι η μαμά!, Ελληνοεκδοτική
(2020)	Τα αδεσποτάκια της Μπαρτσελόνα, Ελληνοεκδοτική
(2018)	Δρόμος από γάλα, Κέλευθος
(2018)	Κάτι κλαίει ακόμα, Ο Μωβ Σκίουρος
(2018)	Ο Κωστής και οι χαμένες λέξεις, Μεταίχμιο
(2016)	Αντίστροφα, Μελάνι
(2016)	Η δυστυχία του να είναι κανείς μαθητής, Μεταίχμιο
(2015)	Άλκηστις, Εκδόσεις Βακχικόν
(2015)	Και οι μέρες είναι εφτά!, Ιπτάμενο Κάστρο
(2015)	Το αθώο ψέμα και η καθαρή αλήθεια, Εκδόσεις Σαΐτα
(2014)	Η ερωτευμένη μπόσα νόβα, Ιπτάμενο Κάστρο
(2014)	Φαμιλιάλ, Μελάνι
(2013)	Πλαστική άνοιξη, Εκάτη
(2011)	Το μπλε τριαντάφυλλο, Ιπτάμενο Κάστρο
(2010)	Αλτσχάιμερ Trance, Τετράγωνο
(2010)	Η κόκκινη πινέζα, Ιπτάμενο Κάστρο

INFO

Η Στέργια Κάββαλου γεννήθηκε τον Μάρτη του 1982 στην Αθήνα. Τελείωσε το τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας και έχει πτυχίο λογοτεχνικής μετάφρασης. 

Με τη συλλογή διηγημάτων της “Αλτσχάιμερ trance” ήταν υποψήφια στην κατηγορία ‘Πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα’ του λογοτεχνικού περιοδικού Διαβάζω 2011. Συμμετείχε στο 1ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών του Ε.ΚΕ.ΒΙ. μετά από πρόταση του ίδιου περιοδικού.

Το 2012 έλαβε υποτροφία ενθάρρυνσης από το CNL (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου της Γαλλίας) για το επόμενο βιβλίο της με τίτλο “Αντίστροφα-Love will tear us apart” το οποίο και εκδίδεται το 2016 από τις εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ.

Με την ποιητική συλλογή της «Πλαστική άνοιξη» ήταν υποψήφια για το «Βραβείο Γιάννη Βαρβέρη 2014».

 Είναι απόφοιτος του Cultural Management Μεταπτυχιακού της Παντείου και μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς.