Έχουμε δει πολλές φορές ανθρώπους, που ανήκουν σε οποιοδήποτε καλλιτεχνικό κλάδο, να αποκτούν χρήματα, καριέρα και δόξα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτά που για εμάς τους κοινούς θνητούς είναι αόρατα είναι η δημιουργικότητα, η προσήλωση, αλλά και η σταδιακή πτώση τους.
Παρακάτω, θα δούμε καταξιωμένους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας, οι οποίοι αποδεικνύουν ότι οι ψυχικές ασθένειες δεν κάνουν διακρίσεις.
Edgar Allan Poe ( 1809- 1849 )
Ο ” μπαμπάς ” των ιστοριών τρόμου και των αστυνομικών διηγημάτων. Πολλοί είναι εκείνοι, που ισχυρίζονται ότι έπασχε από κατάθλιψη λόγω των απανωτών θανάτων, που βίωσε σε νεαρή ηλικία. Οι σύγχρονοι μελετητές αποδίδουν τον θάνατο του σε διάφορα αίτια όπως: Τρομώδες παραλήρημα, εγκεφαλική, φλεγμονή, μηνιγγίτιδα, λύσσα, σύφιλη, επιληψία, χολέρα.
Fyodor Dostoyevsky ( 1821- 1881 )
Το 1863, ξόδεψε όλα τα χρήματά του για μια γυναίκα, που τον χειραγωγούσε κι επέστρεψε στην πατρίδα του εντελώς απένταρος, με αποτέλεσμα να βυθιστεί στην κατάθλιψη. Μετά την έκδοση του ” Παίκτη’ ‘ το 1867, ο ταλαντούχος συγγραφέας, παντρεύτηκε την πιστή φίλη και γραμματέα του, Anna Snitkina, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Το πρώτο του παιδί πέθανε σε ηλικία 3 μηνών. Από τότε, η κατάθλιψη και οι επιληπτικές κρίσεις του, κορυφώθηκαν έντονα. Πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου 1881 από πνευμονική αιμορραγία.
Herman Hesse ( 1877-1962 )
Η ζωή του Γερμανού φιλόσοφου στιγματίστηκε από ψυχικούς τραυματισμούς, που προκλήθηκαν από την καταπιεστική πειθαρχία των γονέων του. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών, εισήχθη σε διάφορα ψυχιατρικά ιδρύματα λόγω της επιθετικής συμπεριφοράς του. Στη συνέχεια, διαγνώστηκε με διπολική διαταραχή τύπου ΙΙ και κατάθλιψη. Απεβίωσε στις 9 Αυγούστου 1962.
Virginia Woolf ( 1882- 1941 )
Έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη λίγο μετά τη δημοσίευση του μυθιστορήματός της, ” Ανάμεσα στις πράξεις”, την καταστροφή του σπιτιού της στο Λονδίνο, αλλά κι από την όχι και τόσο ενθουσιώδη αντίδραση της κριτικής στη βιογραφία του στενού της φίλου, Roger Fry. Η κατάσταση της επιδεινώθηκε σε σημείο, που αδυνατούσε να γράψει, ακόμη και να διαβάσει, με αποτέλεσμα να υποστεί νευρικό κλονισμό. Στις 28 Μαρτίου 1941, έφυγε από το σπίτι της, περπάτησε στις όχθες του ποταμού Ouse, φόρτωσε πέτρες στις τσέπες της και πνίγηκε.
Franz Kafka ( 1883- 1924 )
Ο Κafka βίωσε κοινωνικές εντάσεις και απομόνωση από τη γερμανική κοινότητα λόγω της εβραϊκής καταγωγής του. Ελάχιστα από τα διασωθέντα γραπτά του βρήκαν ανταπόκριση από το αναγνωστικό κοινό. Υπέφερε από κατάθλιψη, κοινωνικό άγχος, αϋπνία και φυματίωση, η οποία σε συνδυασμό με λαρυγγίτιδα, του κόστισε τη φωνή του λίγο πριν από το θάνατό του το 1924.
Francis Scott Fitzerald ( 1896 – 1940 )
Τη περίοδο 1924-1930, άρχισε να διαλύεται ο γάμος του με την εξαιρετικά νευρική, απαιτητική και ψυχικά ασταθή σύζυγο του, Zelda, η οποία διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια. Από τότε, ο συγγραφέας του ” μεγάλου Gatsby ”, στράφηκε στο αλκοόλ κι ένα μεγάλο μέρος του εισοδήματος του, δόθηκε σε ψυχιατρικές κλινικές. Πέθανε στο σπίτι της ερωμένης του, Sila Graham, από καρδιακή προσβολή το 1940.
Ernest Hemingway ( 1899-1961 )
Οι τραυματισμοί του πολέμου, δύο αεροπορικά δυστυχήματα, τέσσερις γάμοι και αρκετές σχέσεις, επιβάρυναν τις κληρονομικές προδιαθέσεις του και συνέβαλαν στην επιδείνωση της υγείας του. Διαγνώστηκε με διπολική διαταραχή και αϋπνία στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Η ψυχική του κατάσταση επιδεινώθηκε από τον χρόνιο αλκοολισμό, τον διαβήτη και την ηπατική ανεπάρκεια. Μετά από μια ανεπιτυχή θεραπεία, υπέστη σοβαρή αμνησία. Έφυγε από τη ζωή το 1961.
Sylvia Plath ( 1932- 1963 )
Η περίοδος 1962- 1963 ήταν η πιο δύσκολη για την Αμερικανίδα ποιήτρια Sylvia Plath. Ο σύζυγος της, Ted Hughes, την εγκατέλειψε μόνη με τα δυο παιδιά τους και το ποίημα με τίτλο ” Ο γυάλινος κώδων”, το οποίο εξέδωσε με το ψευδώνυμο Victoria Lucas, πέρασε απαρατήρητο από την συγγραφική κοινότητα. Τα σοβαρά καταθλιπτικά επεισόδια ξεκίνησαν έξι μήνες πριν από τον θάνατό της, το άγχος της βρισκόταν σε ύφεση κι ένιωθε ότι δεν μπορούσε να κάνει ούτε τις πιο απλές εργασίες. Βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στις 11 Φεβρουαρίου 1963.
Μέσα από αυτές τις τραγικές περιπτώσεις, συνειδητοποιούμε πως άνθρωποι με τραυματικές εμπειρίες, ασχολούνται με τη τέχνη για να αναδείξουν τα συναισθήματά τους, χωρίς όμως να μας το πουν άμεσα. Αυτή είναι η εμφανής ομορφιά της, η οποία ενίοτε έχει κι ένα αφανές τίμημα.
Πηγές φωτογραφιών: Literature audio | Wikipedia | Jenny | Babelio | Pinterest | Transgressive fiction | My awesome quotes
Eξώφυλλο: Pinterest
Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά
Η Άρτεμις Δεβελιάδη έχει σπουδάσει βοηθός βρεφονηπιοκόμων. Αγαπάει κάθε μορφή τέχνης, ενώ παράλληλα, δηλώνει φανατική λάτρης του Harry Potter, του χειμώνα και της καταγραφής όμορφων αναμνήσεων με τους αγαπημένους της ανθρώπους.