Συνέντευξη: Πώς περνούν οι γιορτές για τον Άγιο Βασίλη; (Podcast)

Εντοπίσαμε έναν από τους πρεσβευτές του Άγιου Βασίλη και μιλήσαμε μαζί του για όσα βιώνει τις μέρες των Χριστουγέννων.

Σε αυτήν την ιδιαίτερα εορταστική συνέντευξη ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Παντελάκης συνομίλησε με τον Απόστολο Πιπίνη στο πλαίσιο του podcast, Podtales. Ο Αποστόλης ή καλύτερα ο Άγιος Βασίλης τα τελευταία χρόνια μοιράζει χαμόγελα και δώρα στα παιδιά στις εκδηλώσεις που τον καλούν. Πώς είναι να είσαι αυτός που όλοι περιμένουν να τους φέρει αυτό που επιθυμούν; Τι προκλήσεις συναντά ένας Άγιος Βασίλης και ποιες συγκινητικές στιγμές έχει να μοιραστεί μαζί μας;

«Το κάνω περιστασιακά αρκετά χρόνια. Έχει τύχει να το κάνω σε συλλόγους, σχολεία επειδή μου το ζήτησαν. Είναι και η σωματοδομή μου τέτοια που είναι χαρακτηριστική» μας λέει χαριτολογώντας. Ο Αποστόλης Πιπίνης συμμετέχει σε θεματικά πάρκα δήμων, εταιρικές ή ιδιωτικές εκδηλώσεις στην Αθήνα, ενώ έχει και ετησίως σταθερές συνεργασίες. Πώς αποφάσισε, όμως, να ασχοληθεί με αυτό;  «Είχα κάνει λίγο θέατρο και μου αρέσει η διαδικασία και η μαγεία των Χριστουγέννων που ζούμε μικροί και μεγάλοι. Ασχολούμαι με τα παιδιά, μιλάμε, λέμε ιστορίες και κάποιοι το είδαν αυτό και τους άρεσε μέχρι που ήρθε η στιγμή να μου ζητήσουν να το κάνω λίγο πιο επαγγελματικά. Είναι πολύ ευχάριστο όλο αυτό που βιώνω!». Βασικό συστατικό για να πετύχεις στον τομέα αυτόν είναι σίγουρα να πλημμυρίζεις από συναίσθημα και ο Αποστόλης φαίνεται να το γνωρίζει αυτό: «Όσοι το βλέπουν με συναίσθημα περνάνε καλά με τα παιδιά και τους γύρω τους. Όσοι το βλέπουν επαγγελματικά ίσως να μην τους βγει τόσο καλό. Αν βάλεις λίγο αγάπη, λίγο παραμύθι, λίγη μαγεία, βγαίνει πολύ ωραίο».

Ο ίδιος λάτρευε από μικρός την περίοδο αυτή των γιορτών και το βρήκε ως ευκαιρία μεγαλώνοντας να συνεχίσει να μεταδίδει τα μηνύματα της αγάπης. «Από τα παιδικά μου χρόνια τα Χριστούγεννα μου άρεσαν γι’ αυτό τον λόγο. Ήθελα να έρθει ο Άγιος Βασίλης, ζητούσα κάτι. Μου άρεσε η ανταλλαγή ευχών και τα δώρα, το ότι είναι όλα πολύχρωμα γύρω-γύρω. Μεγαλώνοντας είπα να το μεταδώσω και στους υπόλοιπους. Ζούμε σε εποχές που είμαστε όλοι στρεσαρισμένοι, στεναχωρημένοι, έχουμε οικονομικά προβλήματα και θέματα υγείας, οπότε νομίζω ότι αν βάλει ο καθένας μας το λιθαράκι με τη θετική του ενέργεια και το συναίσθημα, μπορεί η καθημερινότητα μας να αλλάξει λιγάκι», εξηγεί περνώντας και το δικό του μήνυμα.

Φωτό:  ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΓΙΑΪΤΖΟΓΛΟΥ-WATKINSON

Τι λένε τα παιδιά στον Άγιο Βασίλη;

Τα παιδιά, όπως μας λέει και ο Άγιος Βασίλης, είναι επίμονοι παρατηρητές και δίνουν σημασία σε στοιχεία που και ο ίδιος κάποιες φορές παραλείπει να ελέγξει. «Τα παιδιά είναι αυστηροί κριτές. Παρατηρούν λεπτομέρειες που εμείς δεν μπορούμε. Προσπαθούν να βρουν τον τρόπο να το απομυθοποιήσουν. Υπάρχουν παιδιά που δεν πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη και εκεί προσπαθείς με κάποιους τρόπους να τους πείσεις. Εγώ όταν ντύνομαι Άγιος Βασίλης, θεωρώ ότι είμαι ο Άγιος Βασίλης! Δεν γίνεται διαφορετικά!». Από την άλλη «υπάρχουν τα παιδιά που πιστεύουν και σε βλέπουν σαν ίνδαλμα. Λένε “είσαι αληθινός” και βλέπουν ότι μοιάζω εμφανισιακά και ενθουσιάζονται. Όταν ακούσουν και τις ιστορίες, τότε απογειώνεται όλο αυτό το ωραίο πράγμα». Δεν είναι σπάνιο, ο Αποστόλης Πιπίνης να κληθεί να αντιμετωπίσει και άβολες στιγμές. «Ακούμε πολλά παράξενα πράγματα. Υπάρχουν παιδιά που θα μου πουν παράπονα για την καθημερινή τους ζωή, κάποια παιδιά που θα μου πουν ένα παράπονο από την περσινή μας συνάντηση, τα οποία έγραψαν γράμμα στον Άγιο Βασίλη και δεν έλαβαν αυτό που ήθελαν. Κάπως πρέπει να το μπαλώσουμε αυτό το πράγμα», επισημαίνει.

Ενώ μπορεί να μας φαίνεται μια εύκολη διαδικασία τελικά ένας Άγιος Βασίλης πρέπει να συγκεντρώνει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για να επιτύχει: «Είναι πολύ δημιουργικό. Πρέπει να είσαι ετοιμόλογος και να μην χαλαρώνεις. Πρέπει να βρίσκεις απαντήσεις, να πλάθεις ιστορίες». Πρέπει, ακόμη, να κρατάς τα δάκρυα σου όταν κάποιο παιδί εκφράσει τα συναισθήματά του με τον δικό του τρόπο.  «Το πιο ωραίο είναι όταν κάποια παιδιά με συγκινούν με την απλότητα των πραγμάτων που ζητάνε. Φέτος, κάποιο παιδάκι ήρθε και μου είπε ότι θέλει να είναι χαρούμενη η οικογένεια του και λες ότι έχουμε ξεχάσει αυτά τα απλά και πολύ σημαντικά».

«Αν δώσεις αγάπη γύρω-γύρω σου επιστρέφεται με έναν μαγικό τρόπο»

Κάτι ακόμη που τονίζει ο Αποστόλης Πιπίνης από την εμπειρία του είναι ότι δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά ότι θα λάβουν ένα δώρο αν είναι καλά όλη τη χρονιά: «Είναι λάθος να λέμε ότι ένα παιδί θα πάρει ένα δώρο αν είναι καλό. Φροντίζω να λέω στα παιδιά να αγαπούν τους φίλους τους, την οικογένεια τους και θα έχουν πάντα δωράκια αν κάνουν όμορφα πράγματα. Αν δώσεις αγάπη γύρω-γύρω σου επιστρέφεται με έναν μαγικό τρόπο». Ο ίδιος στην προσπάθεια του να προσφέρει αγάπη στα άλλα παιδιά, είναι στιγμές που σκέφτεται όσα χάνει αυτές τις μέρες με τη δική του οικογένεια. «Τις πιο πολλές ώρες λείπω από το σπίτι. Με κάλεσαν να φάμε οικογενειακά ανήμερα τα Χριστούγεννα αλλά δεν μπορούσα. Αυτά τα δυο χρόνια έχω χάσει τέτοιες οικογενειακές στιγμές», αναφέρει.

Λαμβάνει δώρα ο Άγιος Βασίλης;

Αν και πολλά παιδιά ζητούν δώρα για τον εαυτό τους ή τα αγαπημένα τους πρόσωπα, κάτι που έχει ενδιαφέρον να μάθουμε είναι αν ο ίδιος ο Άγιος Βασίλης γίνεται αποδέκτης δώρων από τους μικρούς του φίλους. «Πάρα πολλά γράμματα, ζωγραφιές. Από πέρσι ξεκίνησα και τα κρατάω και τα διαβάζω όλα. Κάποια είναι πολύ συγκινητικά. Όταν γυρνάω σπίτι το ζω. Όταν είσαι κάπου σταθερά και το μαθαίνουν τα παιδιά φέρνουν από λιχουδιές μέχρι μικροαντικείμενα και έχει τύχει να φύγω και να έχω δώρα με συναισθηματική αξία», επισημαίνει. Στο πλαίσιο αυτό, υπάρχουν στιγμές που έχει ξεχωρίσει ο κ. Πιπίνης:  «Υπάρχουν κάποιες εμπειρίες που κρατιέσαι να μην λυγίσεις. Έχω μοιράσει δώρα σε ορφανά παιδάκια, τα οποία έχουν χάσει τη ζεστασιά ενός σπιτιού. Τα παιδιά αυτά δεν απαιτούν και αν δεις το τι ζητάνε είναι πολύ απλά και χρήσιμα πράγματα. Άλλο παιδάκι ζήτησε κάτι για τον αδερφό του». Η στιγμή που μοιράστηκε μαζί μας και που συνέβη πολύ πρόσφατα αφορούσε δυο παιδάκια ρομά, όπου ο Άγιος Βασίλης έβγαλε φωτογραφία μαζί τους. Εκείνα έχοντας ως χαρτζιλίκι μόλις 2 ευρώ αποφάσισαν να τα αξιοποιήσουν για να τυπώσουν τη φωτογραφία και να του τη χαρίσουν: «Βγάλαμε φωτογραφίες με ένα κινητό παλαιού τύπου και πήγαν τύπωσαν τη φωτογραφία και μου την έφεραν ξοδεύοντας το χαρτζιλίκι τους για να την πάρω μαζί μου και να τους έχω μαζί μου. Την έχω ακόμα τη φωτογραφία αυτή».

Η εμπειρία αυτή που ζει ο Αποστόλης Πιπίνης τον βοηθά να ανακαλύπτει πράγματα για τον εαυτό του που δεν τα ήξερε, να διευρύνει τους ορίζοντες του και να αντιλαμβάνεται ότι η σωστή επικοινωνία και η αγάπη μόνο καλό μπορούν να κάνουν στον κόσμο μας. Κλείνοντας, αποφασίζει να μοιραστεί μαζί μας ένα όμορφο μήνυμα που είναι καλό να το θυμόμαστε:  «Πρέπει να νιώθουμε και εμείς παιδιά και πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά να μας παρασύρουν στον κόσμο τους. Ας αφήσουμε τα παιδιά να μας δείξουν τον δρόμο. Έχουν πάντα ωραίες ιδέες, έχουν καλή διάθεση και ωραία συναισθήματα και δεν μιλάω μόνο για τα Χριστούγεννα. Αφήστε τα παιδιά σας να σας δείξουν τον δρόμο γιατί κοιτάζουν πιο αθώα τη ζωή».

Ακούστε όλη τη συζήτηση στο podcast «Συνέντευξη με τον Άγιο Βασίλη» στο Podtales.gr ή παρακάτω:

Μπορείτε να ακολουθήσετε το Podcast στο Spotify, στο Apple Podcasts και στο Google Podcasts αλλά και στις σελίδες στα Social Media: Facebook | Instagram | TikTok.

Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά

Ηθοποιοί στέλνουν το δικό τους μήνυμα για την παγκόσμια ημέρα θεάτρου
Χριστίνα Μαραγκάκη: "Είμαστε μια γενιά που αρέσκεται στην ευκολία της επιφανειακότητας των social me...
''Gotham'': Η σειρά που πρέπει να δει κάθε φαν του Batman
Το ''Μινόρε'' καταφτάνει στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες
Φανή Οιχαλιώτη: "Μου αρέσει να δημιουργώ καινούριες ιστορίες για να δραπετεύσω από την καθημερινότητ...
Σοφία Στυλιανού: "Στο θέατρο μπορώ να ονειρεύομαι, να αλλάζω και να τολμώ διαρκώς"
Γεωργία Κρίκη: "Οι σκέψεις μου είναι μόνο εικόνες. Σκέφτομαι με εικόνες και όχι με λέξεις"
Eυτυχία Μαρτινίδου: ''Τα όνειρα, οι ιδέες και η ελπίδα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ουσίας και ...
''Προσοχή: Εκτελούνται έργα'' στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ''Εμπρός''
''Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι'': Το βιβλίο-σταθμός στη λογοτεχνική καριέρα του Όσκαρ Ουάιλντ