Ταξίδι: Προσοχή…στον πίνακα (Μέρος Δεύτερο)
Η θεία σίγουρα άλλαξε μερικά αεροπλάνα μέχρι να φτάσει στη Βενεζουέλα. Κι όταν έφτασε και ξεκίνησε τη νέα της ζωή και ξεμπέρδεψε με τον τραχανά της που είχε μοιράσει σε σακουλάκια για να προσφέρει στον εαυτό της μικρές δόσεις ανάμνησης από την πατρίδα, έγινε μια κυρία με απρόσμενη ιδιότητα. Ο σύζυγός της είχε μια βιομηχανική μονάδα κατασκευής παπουτσιών και ένα κατάστημα σε κεντρικό δρόμο της πόλης. Την καλοτυχία της την συζητούσαν με υπερηφάνεια οι γονείς μου συχνά.
Δε μου έκανε εντύπωση ποτέ η ύπαρξη του εργοστασίου ούτε τα λεφτά της θείας. Ούτε καν εκείνα τα υπέροχα, περιποιημένα λουστρίνια με το λουράκι που έστελνε σε μένα και τις αδελφές μου τα Χριστούγεννα. Εκείνες, τα έπιαναν έτσι τα γύριζαν τούμπα, τα δοκίμαζαν η μία στην άλλη. Εγώ τα κρατούσα στα χέρια μου με ανάμ...