Ο σώος και ο αβλαβής
Μπορεί η θεία από το Καράκας να με έκανε να στρέφω το βλέμμα μου στον ουρανό και τα αεροπλάνα, όμως άλλος ήταν εκείνος που μ’ έκανε να πηγαίνω στο λιμάνι του Πειραιά και να παρατηρώ τη θάλασσα. Και δικαίως διεκδικεί την πρωτιά της ταξιδιωτικής μου τρέλας, μιας και το υλικό μου από φωτογραφίες καραβιών που μπαινοβγαίνουν στα λιμάνια, των γερανών στα ναυπηγεία, των ταρσανάδων και των φάρων είναι πολύ πλούσιο.
Τον καπτα Κώστα τον γνώρισα στα είκοσι δύο μου αλλά από τα δεκαπέντε μου, αντί να διαβάζω Super Katerina, έπαιρνα το λεωφορείο φυσαρμόνικα για τον Πειραιά, που το περίμενα υπομονετικά πενήντα λεπτά να περάσει, προκειμένου να είμαι έτοιμη γι’ αυτή τη συνάντηση. Ο καπτα Κώστας, τρία τέσσερα χρόνια μεγαλύτερός μου, έγινε ο αδελφικός μου φίλος και μέχρι το τέλος μας, ...