Βασιλική Μιχαλοπούλου: «Όταν ανακάλυψα ότι τραγουδάω αισθάνθηκα ότι τώρα αρχίζει η ζωή»

Σε μια ειλικρινή και αποκαλυπτική συζήτηση με τον Αλέξανδρο Παντελάκη στο Podtales Podcast, η ερμηνεύτρια Βασιλική Μιχαλοπούλου μοιράστηκε την ιστορία της μετάβασης από τον κόσμο της νομικής στην αφοσίωση στην τέχνη της μουσικής.

Μίλησε για το πρώτο της άλμπουμ, τις επιρροές της και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε σε αυτό το τολμηρό καλλιτεχνικό ταξίδι.

Η Βασιλική Μιχαλοπούλου μιλά για τα «Ενδεχόμενα» της

Η Βασιλική περιγράφει το άλμπουμ της, «Ενδεχόμενα», ως κάτι βαθιά προσωπικό. «Είναι “ενδεχόμενα” γιατί είναι ένα πρότζεκτ με πολυσυλλεκτικό ύφος και προέκυψε γιατί αυτά είναι τα ακούσματα μας». Το κάθε τραγούδι είναι μια στιγμή ενός ταξιδιού. Αυτή η αίσθηση του ταξιδιού διαφαίνεται σε όλη τη συζήτηση, καθώς αναφέρεται στην ανακάλυψη του πάθους της για τη μουσική. «Θα ζήσω έτσι, πάμε να δούμε τώρα τι θα κάνουμε», αναφέρει.

Οι μουσικές της ρίζες είναι ποικίλες και πλούσιες, όπως εξηγεί: «Είχα την τύχη να μεγαλώσω με πάρα πολλές μουσικές. Ο πατέρας μου άκουγε πάρα πολύ λαϊκά, η μητέρα μου μού έμαθε το έντεχνο. Στα γλέντια υπήρχε το ρεμπέτικο και τα παραδοσιακά. Ήταν ακούσματα που είχα τότε και δεν αντιλαμβανόμουν πόσο βαθιά ήταν μέσα μου». Αυτές οι πρώιμες επιρροές διαμόρφωσαν την καλλιτεχνική της ταυτότητα.

Η απόφαση να αφήσει τη νομική για τη μουσική ήταν γεμάτη αβεβαιότητα. «Όταν ανακάλυψα ότι τραγουδάω στα φοιτητικά μου χρόνια, αισθάνθηκα ότι τώρα αρχίζει η ζωή. Έχει τεράστια πρόκληση μέσα του», επισημαίνει.

«Κάποια στιγμή όταν αυτό άρχισε να μεγαλώνει και να βλέπω ότι στη δικηγορία γυρνούσα από τη δουλειά μου, το μυαλό μου ήταν στα live. Ήμουν διπλά και τριπλά κουρασμένη από τη δουλειά γιατί είναι ψυχοφθόρα δουλειά με τεράστια ευθύνη(…). Άρχισα να βλέπω ότι δεν μπορούσα πια να τα ταιριάξω. Τα ζύγισα πριν δυο χρόνια και ήταν αυτή η στιγμή. Ένιωσα ότι δεν με γεμίζει το άλλο και είμαι σίγουρη πλέον για αυτό. Έχει πολλή ανασφάλεια αυτή η απόφαση», αναφέρει.

Η εμπειρία της στο θέατρο αποδείχθηκε καθοριστική για την κατανόηση της καλλιτεχνικής έκφρασης. «Για μένα είναι αλληλένδετο το θέατρο με τη μουσική. Σαν να μην υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο. Το θέατρο έχει μια μουσικότητα. Στη μουσική δεν υπάρχει ερμηνεία χωρίς την εκφραστικότητα της τέχνης αυτής. Προσπαθώ να υπάρχουν τα κομμάτια αυτά μέσα στο στίχο».

Αναφερόμενη στο πρώτο της τραγούδι, «Από το λίγο που σε ξέρω», θυμάται την αυθόρμητη δημιουργία του. «Είναι ένα παιδάκι του κορονοϊού» όπως λέει.

«Ήταν μια διαδικασία που δεν έγινε γρήγορα. Το φτιάξαμε κλεισμένοι μέσα στο σπίτι παίζοντας και αυτοσχεδιάζοντας», συνεχίζει.

«Όταν ανέβηκε το κομμάτι στο youtube που προσπαθούσα μόνη μου εκείνη τη μέρα να ανέβει, δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω».

Όσον αφορά τα κριτήρια της για ένα καλό τραγούδι, τονίζει: «Δοκιμάζω. Αυτό που θέλω, όμως, να υπάρχει είναι ο στίχος. Δίνω έμφαση στη μουσική και τη μελωδική γραμμή. Αυτός ο δίσκος έχει αφιλτράριστα πράγματα, έχουν βγει ειλικρινά πολύ ωμά από μέσα μας. Όπως τα σκεφτόμαστε. Θέλω να μπορώ να απευθύνω τον στίχο και να τον γυρίσω μέσα μου. Να είναι πράγματα που τα εννοώ και που έχουν νοήματα για μένα». Επιπλέον, υπογραμμίζει τη σημασία της συνεργασίας. «Η μαγεία έρχεται όταν οι εσωτερικά ισορροπημένες μονάδες συμπορεύονται, συνταιριάζουν και δημιουργούν. Το πιστεύω αυτό πάρα πολύ από το πιο μικρό μέχρι το μεγαλύτερο επίπεδο. Οι άνθρωποι είναι χημείες».

Η Βασιλική Μιχαλοπούλου θα εμφανιστεί ζωντανά στο Σταυρό του Νότου στις 26 Απριλίου, προσφέροντας στο κοινό την ευκαιρία να ακούσει τη μουσική της. Για τα μελλοντικά της σχέδια, αποκαλύπτει ότι ετοιμάζει ένα μουσικό βίντεο για τα «Ενδεχόμενα» και σίγουρα θα υπάρξουν και κάποιες εμφανίσεις το καλοκαίρι.

Ακούστε ολόκληρη τη συζήτηση και μάθετε περισσότερα για το μουσικό ταξίδι της Βασιλικής Μιχαλοπούλου στο Podtales.gr.