Tag: Θανάσης Ζερίτης

Παράταση παραστάσεων λόγω επιτυχίας έως 30 Μαρτίου για τον «Ήλιο με Δόντια» 
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΘΕΑΤΡΟ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Παράταση παραστάσεων λόγω επιτυχίας έως 30 Μαρτίου για τον «Ήλιο με Δόντια» 

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΛΟΓΩ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΕΩΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΜΑΡΤΙΟΥ Ήλιος με δόντιαμια παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιάννη Μακριδάκη Σκηνοθεσία: Θανάσης Ζερίτης Κάθε Σάββατο στις 18:00 & Κυριακή στις 21:00   «Γυρνοκοπούσα σαν την άδικη κατάρα δεξιά κι αριστερά κι απ᾿ όπου περνούσα, τα κορίτσια που ήτανε συναγμένα γύρω από τα παιχνίδια τους βουβαίνονταν και µε κοιτούσανε µε µισό µάτι και τ᾽ αγόρια τρέχανε να φύγουνε. δε µου μιλούσε κανένα, διότι φοβούνταν τις µανάδες τους,  που λέγανε ότι αποτελούσα τη δεύτερη μεγάλη ντροπή του Φρουρίου. Μετά τις παστρικές λογαριάζανε εµένα, γυναικωτό µε ανεβάζανε, ανώμαλο µε κατεβάζανε. σταυροκοπιόντουσαν στα παράθυρα και κλείνανε µε ορµή τα πατζούρια. μαζεύανε αλαφιασμένες και τα κουτσούβελά τους από το κατώφλι ...
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΘΕΑΤΡΟ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης στο θέατρο Μπέλλος σε ανοιχτή συζήτηση με το κοινό για το «Ήλιος με Δόντια»

Ήλιος με δόντιαμια παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιάννη Μακριδάκη Σκηνοθεσία: Θανάσης Ζερίτης Ο συγγραφέας του έργου Γιάννης Μακριδάκης θα παρευρεθεί στην παράσταση της Κυριακής 19 Ιανουαρίου.  Μετά το τέλος της παράστασης θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με το κοινό. Κάθε Σάββατο στις 18:00 & Κυριακή στις 21:00  «Γυρνοκοπούσα σαν την άδικη κατάρα δεξιά κι αριστερά κι απ᾿ όπου περνούσα, τα κορίτσια που ήτανε συναγμένα γύρω από τα παιχνίδια τους βουβαίνονταν και µε κοιτούσανε µε µισό µάτι και τ᾽ αγόρια τρέχανε να φύγουνε. δε µου μιλούσε κανένα, διότι φοβούνταν τις µανάδες τους,  που λέγανε ότι αποτελούσα τη δεύτερη μεγάλη ντροπή του Φρουρίου. Μετά τις παστρικές λογαριάζανε εµένα, γυναικωτό µε ανεβάζανε, ανώμαλο µε κατεβάζανε. σταυροκοπιόντουσ...
” Ήλιος με δόντια”: Μια παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιάννη Μακριδάκη
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΘΕΑΤΡΟ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

” Ήλιος με δόντια”: Μια παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιάννη Μακριδάκη

Γυρνοκοπούσα σαν την άδικη κατάρα δεξιά κι αριστερά κι απ᾿ όπου περνούσα, τα κορίτσια που ήτανε συναγμένα γύρω από τα παιχνίδια τους βουβαίνονταν και µε κοιτούσανε µε µισό µάτι και τ᾽ αγόρια τρέχανε να φύγουνε. δε µου μιλούσε κανένα, διότι φοβούνταν τις µανάδες τους,  που λέγανε ότι αποτελούσα τη δεύτερη μεγάλη ντροπή του Φρουρίου. Μετά τις παστρικές λογαριάζανε εµένα, γυναικωτό µε ανεβάζανε, ανώμαλο µε κατεβάζανε. σταυροκοπιόντουσαν στα παράθυρα και κλείνανε µε ορµή τα πατζούρια. μαζεύανε αλαφιασμένες και τα κουτσούβελά τους από το κατώφλι να µη µε δούνε κι εγώ δεν ήξερα από τέτοια τότε και απορούσα. «Έχω ένα προαίσθημα πως σήμερα θα πάει η ιστορία ως το τέλος, ναι, ναι…» λέει και ξαναλέει ο απόκληρος Κωνσταντής· ή «Ιδιώνυμο» ή «η δεύτερη μεγάλη ντροπή του Φρουρίου», όπως τον ξέρανε σ...