“Ο Σίριλ δεν είναι αληθινός Έιβερι ή τουλάχιστον έτσι του λένε οι θετοί γονείς του. Και δε θα γίνει ποτέ. Αλλά, αν δεν είναι αληθινός Έιβερι, τότε ποιος είναι;”
Ο Τζον Μπόιν στο βιβλίο του “Οι αόρατες ερινύες της καρδιάς” (εκδόσεις Ψυχογιός) περιγράφει ολόκληρη την ιστορία της Ιρλανδίας από τη δεκαετία του 40 μέχρι και σήμερα μέσα από την αφήγηση της ζωής ενός απλού άντρα, του Σίριλ. Ο Μπόιν έρχεται να προβληματίσει τους αναγνώστες του με ένα έργο που θίγει την απώλεια, την αγάπη, τη φιλία, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την ομοφοβία, την σεξουαλικότητα, τη ζωή.
Ο συγγραφέας γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1971 και σπούδασε αγγλική φιλολογία. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής και έχει εκδώσει 9 βιβλία για ενηλίκους. Το πρώτο-και το μόνο μέχρι νεωτέρας-βιβλίο του που απευθύνεται σε παιδιά είναι το παγκόσμιο λογοτεχνικό φαινόμενο “Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα”, το οποίο μεταφέρθηκε με επιτυχία και στη μεγάλη οθόνη. Όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξη του στην Guardian αν προσεγγίζει διαφορετικά το παιδικό και το ενήλικο κοινό του, απάντησε ότι στο παιδικό του βιβλίο δε χρησιμοποίησε απλούστερη έκφραση ή απλούστερα θέματα, έγραψε όπως θα έγραφε ούτως ή άλλως. Το μόνο που άλλαξε ήταν ότι ο κεντρικός του ήρωας ήταν παιδί.
Στις “Αόρατες ερινύες της καρδιάς” η αφήγηση ακολουθεί τη ζωή του Σίριλ Έιβερι ο οποίος υιοθετείται από ένα εύπορο ζευγάρι, αφού η βιολογική του μητέρα, μία ανύπαντρη έφηβη εκδιωγμένη από τη γενέτειρα της, δεν μπορεί να τον αναθρέψει. Καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής του ο Σίριλ προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του, να κατανοήσει τον κόσμο γύρω του και να βρει τη θέση του στην επικριτική και αναπροσάρμοστη κοινωνία. Η μόνη παρηγοριά του σε αυτό ακανθώδες ταξίδι είναι η φιλία του με τον σαγηνευτικό Τζούλιαν, μία σχέση που κρατάει χρόνια και έχει, ίσως, τη μεγαλύτερη επίδραση στη ζωή του Σίριλ από οτιδήποτε άλλο.
Στο βιβλίο παρακολουθούμε τη ζωή του Σίριλ ουσιαστικά πριν καν αυτή αρχίσει. Η ιστορία ξεκινάει με μία περιγραφή των δυσκολιών που αντιμετώπισε η μητέρα του, ύστερα από την εξορία από το χωριό της, εξαιτίας της εγκυμοσύνης της εκτός γάμου. Μόνη, κυριευμένη από τον φόβο και την ανασφάλεια για το μέλλον, ταξιδεύει με λιγοστά χρήματα στο Δουβλίνο όπου συγκατοικεί με ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι. Μόλις από τις πρώτες σελίδες θίγεται το θέμα της κοινωνικής αποδοχής και ειδικότερα η έλλειψη της.
Όσο προχωρά η αφήγηση και καθώς ο πρωταγωνιστής μεγαλώνει και ανακαλύπτει τις πτυχές του εαυτού του τόσο καλύτερα σκιαγραφείται ο χαρακτήρας του και τόσο πιο προσιτός γίνεται. Αρχικά, γνωρίζουμε τους θετούς γονείς του Σίριλ, οι οποίοι αναπόφευκτα επηρεάζουν τον χαρακτήρα και τις απόψεις του. Ωστόσο, θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι γονείς του, ο Τσαρλς και η Μοντ Έιβερι, πιο πολύ λειτουργούν ως εμπόδιο στην αναζήτηση της ταυτότητας του. Παρ’ όλα αυτά χωρίς να πτοείται από το μάλλον “αφιλόξενο” οικογενειακό του περιβάλλον, ο Σίριλ καταφέρνει να ξεφύγει από τις αντιλήψεις των γονιών του και να χτίσει τη δική του προσωπικότητα. Ταυτόχρονα προσπαθεί να αποβάλλει και τις στερεοτυπικές αντιλήψεις της κοινωνίας για την “παράδοξη” σεξουαλικότητα του σε μία εποχή που ο σκοταδισμός της Καθολικής εκκλησίας κυριαρχεί.
Ο Τζον Μπόιν καταφέρνει όχι μόνο να περιγράψει με εξαιρετικό τρόπο τις δυσκολίες με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος ο ομοφυλόφιλος άντρας του χθες και του σήμερα, αλλά έμμεσα παρουσιάζει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την πατρίδα του. Δίνει σημαντικά ιστορικά στοιχεία, ενώ ταυτόχρονα περιγράφει με απλό τρόπο τις απόψεις της κοινωνίας της Ιρλανδίας από το 1940 μέχρι σήμερα. “Πολλοί μου λένε ότι δείχνω απολύτως αρνητικός με την Ιρλανδία, αλλά εγώ την αγαπώ” εξηγεί ο ίδιος σε συνέντευξή του.
Με καυστικότητα, ιδιαίτερο χιούμορ και μοναδικούς χαρακτήρες ο Μπόιν θέτει ερωτήματα στον αναγνώστη και τον βάζει να σκεφτεί κατά πόσο γνωρίζει τον εαυτό του και κατά πόσο αποδέχεται τη διαφορετικότητα.
Πηγή κύριας εικόνας, Πηγή εικόνας μέσα στο άρθρο
Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά
