Μαργαρίτα Χαντζιάρα: “Τη σήψη πίσω από το χαμόγελο τη συναντούμε συχνά πρόσωπο με πρόσωπο”

H Μαργαρίτα Χαντζιάρα επιστρέφει με το δεύτερο αστυνομικό της μυθιστόρημα που έρχεται να δείξει με τον πιο δυνατό τρόπο τη “Σήψη” που κρύβεται πίσω από το χαμόγελο σε μια κοινωνία που έχει κάνει θεό τον πλούτο. Όταν κλείνει την πόρτα της αίθουσας πίσω της, αφήνει την εκπαιδευτική της ιδιότητα και αφοσιώνεται πεισματικά στο κυνήγι δολοφόνων μέσα από την αστυνομική της λογοτεχνία και με τη βοήθεια της ηρωίδας της, την αρχιεπιθεωρήτρια Έμιλυ Χατζηπέτρου. Η “Σήψη πίσω από το χαμόγελο” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα.

Η συγγραφέας μίλησε με το Sociall.gr για το νέο της συγγραφικό βήμα και εξηγεί γιατί αυτό είναι περισσότερο ένα εσωτερικό ταξίδι και λιγότερο άλλο ένα μυθιστόρημα της λογικής “whodunit”.

Μια ακόμη ιστορία όπου ο πλούτος είναι η βιτρίνα που κρύβει από πίσω ένα εγκληματικό περιβάλλον. Στα βιβλία σου αντιλαμβανόμαστε πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Ποια ήταν η πρόκληση για σένα σε αυτήν την ιστορία;

Η πρόκληση, αλλά και ο ενθουσιασμός που γεννά κάθε καινούρια ιστορία ξεκινά από την γοητευτική ρευστότητα που υπάρχει στην ανθρώπινη φύση και από την εμβάθυνση στους χαρακτήρες, που ουσιαστικά ορίζουν την πλοκή. Η συγγραφική πρόκληση – πρόθεση και στη «Σήψη» ήταν η ιστορία να μη μείνει απλά στα στενά όρια ενός αστυνομικού γρίφου και η αφήγηση να μην περιοριστεί σε μια ‘‘whodunit’’ δομή. Αλλά, χωρίς να λείπουν όλα αυτά, η ιστορία και οι χαρακτήρες των ηρώων να διατρέξουν και να αναπτυχθούν μέσα από πολυεπίπεδες αφηγήσεις. Τελικά, νομίζω, το να φανεί μέσα από ποικίλες οπτικές πώς το φως έρχεται και συναντά το σκοτάδι είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στο βιβλίο.

Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλεις να περάσεις μέσα από τη νέα υπόθεση της Έμιλυ Χατζηπέτρου;

Οι χαρακτήρες που εμφανίζονται στη νέα υπόθεση και όλα τα στοιχεία που τη συνθέτουν αντικατοπτρίζουν το ευρύ φάσμα της ανθρώπινης πολυπλοκότητας και των σχέσεων που καθημερινά δημιουργούμε. Δεν υπάρχει μόνο καλό και κακό, άσπρο και μαύρο, αλλά ένα τεράστιο φάσμα αποχρώσεων ενδιάμεσα, ένα συνονθύλευμα συμπεριφορών που κουβαλούμε μέσα μας. Επομένως, αυτό που κυρίως με ενδιαφέρει δεν είναι να περάσω κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα, αλλά να χαράξω ένα εσωτερικό ταξίδι μέσα από γεγονότα και συνθήκες ρεαλιστικές, το οποίο θα δημιουργήσει συναισθήματα στον αναγνώστη και θα γεννήσει ερωτήματα. Συνθέτοντας ιστορίες δοκιμάζω πρώτα τα δικά μου όρια στον τρόπο που σκέφτομαι και αντιλαμβάνομαι τα πράγματα, κάποιες φορές αναθεωρώ τις βεβαιότητες μου ή άλλες φορές αντίστοιχα επικυρώνω κάποιες απόψεις και βιώματα. Αυτό νομίζω περνά σε εκείνους που διαβάζουν την ιστορία. Όμως, το ταξίδι που ακολουθούν εκείνοι γίνεται πάντα μέσα από το δικό τους μοναδικό φίλτρο ανάλυσης.

Ποια θέματα σε απασχολούν συγγραφικά και σου αρέσει να εντάσεις στις αφηγήσεις σου;

Νομίζω όλα όσα μας αφορούν και μας απασχολούν μπορούν να αποτελέσουν κομμάτια και αφορμές για τις ιστορίες μας. Ό,τι μπορεί να ανοίξει ένα παράθυρο σε βαθύτερες σκέψεις και συναισθήματα. Είναι συνήθως ζητήματα που γυρεύουν απαντήσεις πρώτα μέσα μου και με απασχολούν βαθιά. Ζούμε σε μια καθόλα εξελιγμένη κοινωνία, που όμως ακόμα πάσχει και έχει τρομερά αδύναμες – μερικές φορές απάνθρωπες – πλευρές.

Αυτό το ρεαλιστικό καθρέπτισμα των πιο μεγάλων μας ενοχών και αντίστοιχα των πιο σκοτεινών μας φόβων είναι που μου αρέσει να εντάσσω στις ιστορίες μου.

Αν έπρεπε να περιγράψεις τον χαρακτήρα της  Έμιλυ Χατζηπέτρου συστήνοντας την σε κάποιον, με τι λόγια θα την περιέγραφες;

Η Έμιλυ έχει τις σκοτεινές και τις φωτεινές πλευρές που όλοι μας κουβαλούμε μέσα μας, επομένως και το φάσμα όλων των αντιφάσεων που αυτό συνεπάγεται. Είναι δυναμική και ταυτόχρονα ευάλωτη, προσπαθεί να ισορροπεί σε μια καθημερινότητα που ποτέ δεν είναι εύκολη, αλλά δεν τα καταφέρνει πάντα. Διαθέτει χιούμορ, ευγένεια και δε θα επιλέξει ποτέ να πει ψέματα ακόμα και σε ύποπτο δολοφονίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι ότι οι αποφάσεις και οι κινήσεις της φιλτράρονται από το αίσθημα ευθύνης και ηθικής, που διαθέτει σε μεγάλο βαθμό χωρίς να υπολογίζει το προσωπικό κόστος.

Τη σήψη πίσω από το χαμόγελο είναι κάτι που το παρατηρείς και στην καθημερινή ζωή σου στις ανθρώπινες σχέσεις;

Δυστυχώς, ναι. Νομίζω πως η υποκρισία, η ψευτιά, η διαφθορά αποτελούν χαρακτηριστικά της εποχής μας, ίσως τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Πολύ εύκολα μεταθέτουμε το κακό και την ευθύνη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε συγκεκριμένες συμπεριφορές που συναντούμε σε αυτά, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτή η σαπίλα υπάρχει παντού γύρω μας. Τη σήψη πίσω από το χαμόγελο τη συναντούμε συχνά πρόσωπο με πρόσωπο και ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη δυσωδία της στην καθημερινή μας ζωή, σε σχέσεις και συμπεριφορές, σε γεγονότα που περιλαμβάνουν όλες τις εκφάνσεις της κοινωνίας μας. Ευτυχώς όμως, έχουμε πάντα και το αντιστάθμισμα. Τα άδολα χαμόγελα και την ειλικρινή αγάπη των φίλων μας, των δικών μας ανθρώπων.

Η αστυνομική λογοτεχνία στην Ελλάδα νιώθεις ότι έχει κερδίσει αισθητά έδαφος τα τελευταία χρόνια;

Τα τελευταία χρόνια η αστυνομική λογοτεχνία πράγματι έχει κερδίσει αισθητά έδαφος. Πιστεύω είναι και οι συνθήκες της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Μια κοινωνία που μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε ως χαοτική – μερικές φορές ακόμα και ακατανόητη. Έτσι ο αναγνώστης μπορεί εύκολα να ταυτιστεί με τον πρωταγωνιστή μιας αστυνομικής ιστορίας. Με εκείνον που με αφορμή ένα έγκλημα αγωνίζεται να βγάλει νόημα, προσπαθεί να βρει απαντήσεις, να κατανοήσει το ακατανόητο, να ρίξει φως στο σκοτάδι που τον περιβάλει.

Ποιους αστυνομικούς λογοτέχνες ξεχωρίζεις/προτείνεις;

Αγαπώ πάρα πολλούς τόσο από τη σύγχρονη, όσο και από την κλασική αστυνομική λογοτεχνία. Μεγάλες μορφές είναι: ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, η Αγκάθα Κρίστι, η Πατρίσια Χάισμιθ, ο Ζαν-Κλωντ Ιζζό…

Τι θέλεις περισσότερο να κάνεις αυτό το καλοκαίρι;

Μετά από τις τόσο ιδιαίτερες συνθήκες αυτού του χρόνου, θέλω το καλοκαίρι να βρεθώ κοντά στους αγαπημένους μου ανθρώπους, που τόσο πολύ μου έχουν λείψει, και να περάσω όσο περισσότερο χρόνο γίνεται μαζί τους.

Μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο ενδεικτικά από εδώ!
Ακολουθήστε τη συγγραφέα στο Facebook.

Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά