Για τον Βασίλη Αλεξάκη…

Υπάρχουν ορισμένα κείμενα που καθορίζουν την πορεία της ζωής μας όσο βαρύγδουπο και αν φαίνεται. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι μια συνέντευξη που είχε δώσει κάποτε ο Βασίλης Αλεξάκης με αφορμή την -τότε πρόσφατη- κυκλοφορία του βιβλίου του Lenfant grec( Ο μικρός έλληνας). Αναφερόταν στην ικανότητα του να χειρίζεται με μεγάλη ευκολία στη συγγραφή τόσο τα γαλλικά όσο και τα ελληνικά . Αυτή η συνέντευξη ήταν ένα από τα θέματα στην εξέταση του ειδικού μαθήματος των γαλλικών στις Πανελλήνιες το 2013. Θυμάμαι ότι μαγεύτηκα από την ροή του λόγου του και οι απαντήσεις άρχισαν να βγαίνουν γρήγορα στο χαρτί. Πέρασαν αρκετές εβδομάδες και έμαθα ότι πέρασα στο τμήμα της Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Οι λέξεις δεν έφταναν για να περιγράψουν την χαρά μου.

Από τότε, ανυπομονούσα να γνωρίσω καλύτερα μέσα από τα κείμενα και τα έργα του αυτόν τον συγγραφέα που κατά κάποιον τρόπο «συνέβαλλε» να περάσω στην σχολή των ονείρων μου.  

Τα χρόνια πέρασαν, το βιβλίο του εξαντλήθηκε και εγώ ολοκλήρωσα τις σπουδές μου. Και φτάνουμε στο σήμερα.  Στις 11/1 ανακοινώθηκε δυστυχώς ότι έφυγε από την ζωή μετά από μακροχρόνια περιπέτεια με την υγεία του. Με αυτό το άρθρο θέλω να φωτίσω το έργο του και να είναι το δικό μου «grand merci».

Αυτό το άρθρο διαβάζεται καλύτερα ακούγοντας το τραγούδι Ξαφνικός έρωτας της Ελένης Βιτάλη.

Μερικά Βιογραφικά Στοιχεία

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Το 1969 εγκαταστάθηκε στην Γαλλία και υπήρξε για πολλά χρόνια συνεργάτης της εφημερίδας Le Monde γράφοντας παράλληλα βιβλία στα γαλλικά. Το Τάλγκο είναι το πρώτο του έργο που έγραψε στην μητρική του γλώσσα. Κυκλοφόρησε το 1982 από τον Εξάντα Δυο χρόνια μετά, έγινε ταινία από τον Γιώργο Τσεμπερόπουλο με τίτλο Ξαφνικός έρωτας (να την δείτε) από όπου και το ομώνυμο τραγούδι. Ακόμα και σήμερα σημειώνει μεγάλη επιτυχία σε πωλήσεις.

Το έργο του αναγνωρίστηκε στην Ελλάδα κερδίζοντας το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 2004 για τις Ξένες λέξεις αλλά και στην Γαλλία το Βραβείο Μεντισίς για την Μητρική γλώσσα το 1995 και το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος για το μ.Χ το 2007.

Θέματα των έργων του είναι τα πάθη του έρωτα, η λατρεία της γλώσσας και η κοινωνική καθημερινότητα. Ακόμα, ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της γραφής του είναι η ικανότητα να γράφει και στα ελληνικά και στα γαλλικά αρχίζοντας από την μια γλώσσα στην άλλη και μεταφράζοντας την δεύτερη. Ένας αληθινός δεξιοτέχνης στις γλώσσες.

Τον Μάρτιο του 2017 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας από το Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ.

Επίσης, έργα του εκδόθηκαν σε πάρα πολλές χώρες όπως στη Γερμανία, στην Ισπανία, στην Τουρκία και στην Ιταλία.

Μια σύντομη κριτική για το Τάλγκο

Ένας δυνατός έρωτας δίχως happy end, μια ιστορία που κλείνει το μάτι με αισιοδοξία για το μέλλον, αφηγούμενη από την πλευρά της ηρωίδας σε α’ πρόσωπο. Ξεχωρίζει για την αμεσότητα, το αυτοσαρκαστικό χιούμορ και την διεισδυτική ματιά στους χαρακτήρες που κάνει τον αναγνώστη να νιώθει λες και τους ξέρει χρόνια.

Περιλαμβάνει ένα από τα ωραιότερα αποσπάσματα: «Όταν γεράσω και με ρωτούν τι σημαντικό συνέβη στη ζωή μου, αυτό μόνο θα λέω: μου έκαναν κάποτε δώρο λίγη βροχή».

Με αυτή την αναφορά στην παρισινή βροχή, ο αναγνώστης θυμάται τους δυνατούς έρωτες και καταλήγει σαν μια ωδή στις ομορφιές της ζωής.

Όπως είχε γράψει και η Nouvel Observateur: «Τάλγκο, το βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε πριν ερωτευτείτε ξανά».

Επιτρέψτε μου να προσθέσω: Βασίλης Αλεξάκης, ο συγγραφέας που πρέπει να διαβάσετε για να ονειρευτείτε ξανά και να περιπλανηθείτε στην μαγεία των λέξεων.

Βιβλιογραφία από τις εκδόσεις Μεταίχμιο
Τάλγκο, 1982
Θα σε ξεχνάω κάθε μέρα, 2016
Το κλαρινέτο, 2016
Η μητρική γλώσσα, 2017

Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά