Γιάννης Ζαραμπούκας: “Η προσωπική ελευθερία θέλει χρόνο, κόπο και πόνο ψυχής”

Ο Γιάννης Ζαραμπούκας με την ποιητική του συλλογή “Οι άνθρωποι στις κορνίζεςέχει διακριθεί για την ικανότητα του να αποτυπώνει μέσω του έργου του συναισθήματα, σκέψεις, προβληματισμούς και εικόνες. Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα μέσω αυτής της συνέντευξης.

Γιάννη, σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου!

Πώς θα παρουσίαζες με δικά σου λόγια την ποιητική σου συλλογή; 

«Οι άνθρωποι στις κορνίζες» είναι μία ποιητική συλλογή μέσα από την οποία προσπάθησα να αφηγηθώ ιστορίες εγκλωβισμένων στα καλούπια και τις νόρμες της κοινωνίας μας ανθρώπων, ανθρώπων που κρύβουν κάτι από όλους εμάς.

Ο τίτλος του έργου σου μου κέντρισε εξ αρχής την προσοχή. Ποιους ανθρώπους απεικονίζουν αυτές οι κορνίζες;

«Οι άνθρωποι στις κορνίζες» είμαστε όλοι εμείς που συμβιβαστήκαμε και ενδώσαμε στα «πρέπει» που μας επιβάλλει η κοινωνία μας, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στην προσωπική αλλοτρίωση. Η απόλυτη προσωπική ελευθερία άλλωστε θέλει χρόνο, κόπο και πόνο ψυχής.

Το ποίημα «Τα δέκατα όγδοα γενέθλια» είναι γεμάτο από μηνύματα και εικόνες. Τι θα ήθελες να αποτυπώσει στον αναγνώστη;                  

Δεν θα ήθελα να ερμηνεύσω εγώ το ποίημα αυτό. Όχι γιατί το νόημα του δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά γιατί κάθε αναγνώστης κουβαλά τις προσωπικές του εμπειρίες και κρατά το δικό του κλειδί, το οποίο ξεκλειδώνει διαφορετικές σκέψεις και συναισθήματα. Αυτό που ίσως θα έλεγα στον αναγνώστη είναι να μην φοβηθεί να γυρίσει το κλειδί για να ανοίξει η κλειδαριά…

Υπάρχει κάποιο ποίημα σου που να το αγαπάς περισσότερο;

Θα ήταν ψέμα αν έλεγα πως όλα τα ποιήματα μου αρέσουν ή με αγγίζουν το ίδιο. Αυτό που αγαπώ περισσότερο τη δεδομένη στιγμή είναι το ποίημα «Γυναίκα από γυαλί».

Ποια ανάγκη σου σε ώθησε στην ποιητική δημιουργία; 

Η ανάγκη να ψηλαφίσω τον εσώτερο εαυτό μου, να τον γνωρίσω, να τον κατανοήσω, να συμφιλιωθώ μαζί του, να τον αγαπήσω. Να με αγαπήσω!

Αγαπάς πολύ τα βιβλία. Θεωρείς ότι μπορεί κάποιος να γράφει χωρίς να τα αγαπά;   

Η ενασχόληση με την γραφή ξεκινά με την αγάπη για τα βιβλία και το διάβασμα, όμως σίγουρα υπάρχουν δημιουργoί που η συστηματική τους ανάγκη για δημιουργία, οδήγησε στο να σβήσει η φλόγα της αγάπης για την ανάγνωση βιβλίων.

Θα ήθελες να δοκιμαστείς σε κάποιο άλλο είδος στην λογοτεχνία;  

Φυσικά! Η τέχνη του λόγου εμπεριέχει τόσες φόρμες που θα ήταν ψέμα αν έλεγα πως δεν θα ήθελα να με δοκιμάσω στη σύνθεση ενός πεζού λογοτεχνικού κειμένου.

Ετοιμάζεις κάτι νέο μελλοντικά;

Κάτι υπάρχει σαν σκέψη. Κάτι έχει ξεκινήσει να γράφεται δειλά δειλά, όμως δεν το πιέζω. Άλλωστε Οι άνθρωποι στις κορνίζες δεν έχουν καιρό που κυκλοφόρησαν.

Γιάννης Ζαραμπούκας, Οι άνθρωποι στις κορνίζες, Συρτάρι, 2021

Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά