Αγγελική Ισχνοπούλου: “Ο συγγραφέας είναι ένα σημαντικό κύτταρο της κοινωνίας”

fbt

Έχει μελωδία ο άνεμος; Σε αυτό το ερώτημα και σε πολλά ακόμα θα μας
απαντήσει η πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας Αγγελική. Το βιβλίο της
Η μελωδία του ανέμου κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό και θα την
γνωρίσουμε μέσω της στήλης μας Sociallize.

Πώς θα περιέγραφες το πρώτο σου βιβλίο;

Το βιβλίο μου θα το περιέγραφα ως ένα ταξίδι σε έναν κόσμο πιο ρομαντικό με την έννοια της αγνότητας. Χωρίς ωστόσο να λείπουν από μέσα οι πράξεις και τα γεγονότα που διέπουν την κοινωνία μας, χαρακτήρες διαφορετικών ανθρώπων, εμμονές κλπ. Απλώς μας υπενθυμίζει κάποια πράγματα, κάποια θεάματα που ίσως έχουμε παραγκωνίσει λόγω της ταχύτητας των υποχρεώσεων που βιώνουμε. Με μία λέξη θα το χαρακτήριζα ως “διέξοδος”.

Η ηρωίδα σου χαρακτηρίζεται από μια σπάνια ευαισθησία. Θεωρείς ότι η ευαισθησία είναι κάτι που απουσιάζει στις μέρες μας;

Άποψή μου ήταν πάντα αλλά και εξακολουθεί να είναι, ότι έχουμε όλοι μέσα μας την ευαισθησία, απλώς δεν την αφήνουμε πολύ να εκδηλωθεί. Δηλαδή θεωρούμε ότι είναι ελάττωμα ενώ δεν είναι έτσι. Όταν λέμε ευαίσθητος, νομίζουμε πολλές φορές ότι είναι ο άνθρωπος ο αδύναμος και ο εύθραυστος. Στην πραγματικότητα οι ευαίσθητοι -δηλαδή εκείνοι που έχουν καλλιεργήσει την ευαισθησία τους και την ελέγχουν- είναι οι πιο δυνατοί άνθρωποι, γιατί είναι εύκαμπτοι. Ενώ οι “σκληροί” είναι άκαμπτοι και με την πρώτη δυσκολία σπάνε και αυτοκαταστρέφονται. Οπότε ναι, πιστεύω ότι απουσιάζει στις μέρες μας αυτή η αίσθηση της ευαισθησίας που πρέπει να έχουμε όλοι μας. Ή αλλιώς, η απαλότητα του χαρακτήρα μας..

Ένας συγγραφέας χρειάζεται να περνάει κοινωνικά μηνύματα μέσα από το έργο του;

Ο συγγραφέας είναι ένα σημαντικό κύτταρο της κοινωνίας όπως τα κύτταρα τους σώματός μας.. Όλα έχουν τη σημασία τους. Πιστεύω ότι εάν ένα βιβλίο δεν έχει να σου δώσει κάτι ως παρακαταθήκη στη ζωή σου, δεν αξίζει να διαβαστεί. Και πιστεύω ότι όλα τα βιβλία κάτι σου δίνουν. Επομένως το θεωρώ βασικό ο συγγραφέας να περνάει κοινωνικά μηνύματα και να “εκπαιδεύει” κατά κάποιον τρόπο τους αναγνώστες προς μία πιο δίκαιη κατεύθυνση όσον αφορά τη συμπεριφορά τους προς τους υπόλοιπους ανθρώπους, αλλά και προς τον εαυτό τους.

Πώς προέκυψε η έμπνευση της ιστορίας σου;

Πριν απ’τη “Μελωδία του Ανέμου” είχα ξεκινήσει να γράφω ένα βιβλίο το οποίο το έφτασα στις δέκα σελίδες και το άφησα. Ήταν σαν ένα ξέσπασμα που ήθελα να εκφράσω ίσως, από ένα δυνατό γεγονός που με είχε σημαδέψει και μετά που ανακουφίστηκα το σταμάτησα. Όμως, συνέχιζε έντονα μέσα μου η επιθυμία να γράψω βιβλίο. Έτσι μόλις ξεκίνησα να γράφω τη μελωδία, είχα δώσει υπόσχεση στον εαυτό μου που την κράτησα ως το τέλος. “Δεν θα πιέσεις τον εαυτό σου και δεν θα οριοθετηθείς. Όλες οι διορθώσεις θα γίνουν στο τέλος. Θα αφήσεις τη φαντασία σου, τον εαυτό σου και το γράψιμό σου ελεύθερα”. Έτσι κι έγινε.

Θα δοκίμαζες κάποιο διαφορετικό είδος εκτός από το μυθιστόρημα;

Φυσικά! Έχω γράψει ήδη ένα παραμύθι κι ετοιμάζομαι να γράψω και το δεύτερο, αλλά γενικά με ενδιαφέρει και η νουβέλα όπως και το διήγημα. Μεγάλη μου αγάπη όμως είναι η ποίηση.Δεν υπάρχει πιο ευαίσθητη μορφή τέχνης από το ποίημα. Η ποίηση είναι τόσο ευαίσθητη, τόσο ειλικρινής που ταρακουνά βουνά. Είναι τόσο κρύσταλλο τα λόγια της που δεν μπορεί κάποιος εύκολα να ξεφύγει από αυτήν και να κρύψει την ψυχή του μπροστά της. Εκείνη τα ξέρει όλα και τον αποπλανεί μέχρις ότου εκφράσει τα συναισθήματά του μέσω αυτής, όπως ακριβώς τα αισθάνεται εκείνος, χωρίς υπεκφυγές. Κι ας χρησιμοποιεί μεταφορικό λόγο. Θα είναι στην ουσία κυριολεκτικός.. Τόσο μαγικά.

Eκτός από την συγγραφή ασχολείσαι και με την ζωγραφική. Θα συνδύαζες εικαστικές τέχνες και λογοτεχνία;

Από τα δώδεκά μου χρόνια ασχολούμαι με τη ζωγραφική και είναι κάτι που με κάνει να ταξιδεύω και να νιώθω ότι αναπνέουν ακόμα και τα κύτταρά μου μέσω αυτής. Ότι παίρνω οξυγόνο! Έχω συνδυάσει ήδη τις εικαστικές τέχνες με τη λογοτεχνία, καθώς το εξώφυλλο του βιβλίου μου το έχω ζωγραφίσει η ίδια, αλλά πιο συγκεκριμένα στο μέλλον έχω κάποιες ιδέες για εκτενέστερη επαφή της ζωγραφικής μου με τα γραπτά μου. Stay tuned!

Eπόμενα συγγραφικά σχέδια;

Γράφω ήδη το δεύτερο βιβλίο μου και έχει να κάνει με την ενδοοικογενειακή βία. Κάτι το οποίο, δυστυχώς, ακούμε όλο και πιο συχνά στις μέρες μας και μας λυπεί αφάνταστα. Το βιβλίο αυτό θα σταθεί ως λύτρωση στις ψυχές εκείνες που ταλαιπωρούνται από τέτοιες συμπεριφορές και θα τους παροτρύνει να κινούν γη και ουρανό μέχρι να αποκτήσουν το καλύτερο δυνατό για τον εαυτό τους, τη ζωή τους και την αξιοπρέπειά τους. Είτε αυτή είναι οικογενειακή, λεκτική, σεξουαλική, επαγγελματική βία κλπ. Σύντομα επίσης θέλω να εκδώσω και μία ποιητική μου συλλογή. Θα δούμε ποιο θα βγει για έκδοση πιο γρήγορα.

Αγγελική Ισχνοπούλου, Η μελωδία του ανέμου, ‘Aρωμα, 2022

Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά

Αρθούρος Ρεμπώ: Η ανήσυχη ποιητική μορφή του 20ου αιώνα
Δημήτρης Μιχαλέτος: ''H φαντασία δίνει στον συγγραφέα μια απεριόριστη ελευθερία που του επιτρέπει να...
Τίνα Αλεξοπούλου: '' H ορμέμφυτη δύναμη της καλλιτεχνικής έκφρασης είναι πιο μεγάλη από τα εμπόδια''
Χριστίνα Μαραγκάκη: "Είμαστε μια γενιά που αρέσκεται στην ευκολία της επιφανειακότητας των social me...
Φανή Οιχαλιώτη: "Μου αρέσει να δημιουργώ καινούριες ιστορίες για να δραπετεύσω από την καθημερινότητ...
Σοφία Στυλιανού: "Στο θέατρο μπορώ να ονειρεύομαι, να αλλάζω και να τολμώ διαρκώς"
Γεωργία Κρίκη: "Οι σκέψεις μου είναι μόνο εικόνες. Σκέφτομαι με εικόνες και όχι με λέξεις"
Eυτυχία Μαρτινίδου: ''Τα όνειρα, οι ιδέες και η ελπίδα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ουσίας και ...
Ελένη Ελευθεριάδου: "Η συγγραφή έγινε για εμένα κάτι σαν βιολογική ανάγκη"
''Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι'': Το βιβλίο-σταθμός στη λογοτεχνική καριέρα του Όσκαρ Ουάιλντ