Γεωργία Σύκα: “Το θέατρο είναι τέχνη, έκφραση και επιστήμη”

Η Γεωργία είναι μια πολυτάλαντη δημιουργός. Με σπουδές σχετικές με την εκπαίδευση και το θέατρο σε παιδικές και νεανικές ηλικίες αλλά και πλούσιο συγγραφικό έργο, σίγουρα έχει πολλά να μας πει! Πρόσφατα κυκλοφόρησε και δυο τραγούδια παρουσιάζοντας μας μια νέα πλευρά της. Ας την γνωρίσουμε λίγο καλύτερα!

  • Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη συγγραφή;

Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση στην παρούσα ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο sociall.gr! Γράφω από μικρή, αλλά ξεκίνησα να ασχολούμαι ίσως πιο εντατικά με τη γραφή πριν από κάποια χρόνια, σε μια φάση ζωής που είχα έντονη ανάγκη να αποστασιοποιηθώ από κάποιες καταστάσεις και να εκφραστώ με έναν πιο μύχιο – μοναχικό τρόπο.

  • Έχοντας γράψει μεταξύ άλλων και ένα παραμύθι –Το καφελίκι που το ζήλεψαν και οι λύκοι– θα έλεγες ότι προέκυψε από την ενασχόληση σου με τα Παιδαγωγικά;

Σίγουρα έπαιξε ρόλο η ενασχόλησή μου με τα Παιδαγωγικά, καθώς αγαπώ τα παιδιά και όταν έγραφα την ιστορία δούλευα ως εκπαιδευτικός σε δημοτικό σχολείο. Μάλιστα η εικονογράφηση του βιβλίου έγινε από έναν συνάδελφο εκπαιδευτικό τον αγαπητό Νίκο Μαυρίδη, που εργαζόμασταν μαζί ως δάσκαλοι σε ένα σχολείο την χρονιά που δουλέψαμε και το βιβλίο. Τον ευχαριστώ θερμά για τη δουλειά του, για τη συνεργασία μας και το συνολικό αποτέλεσμα, που όχι απλά συνοδεύει αλλά κυρίως αναδεικνύει αριστοτεχνικά τη γραπτή ιστορία και τα μηνύματά της. Η θεματική του βιβλίου προέκυψε κάπως τυχαία θαρρώ, χωρίς διάθεση για διδακτισμό ή για απεύθυνση αποκλειστικά σε μικρά παιδιά. Το παραμύθι θα μπορούσε ίσως να διαβαστεί και από «μεγαλύτερα παιδιά» όπως εφήβους ή ενήλικες κάθε ηλικίας!

  • Τι σημαίνουν θέατρο και θεατρική έκφραση για εσένα;

Θέατρο σημαίνει πολλά για μένα!.. Θα προσπαθήσω μάλλον να το συνοψίσω στις ακόλουθες πέντε λέξεις: συνεργασία, επικοινωνία, μέθεξη, καταβύθιση και μαγεία. Η θεατρική έκφραση είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που απαιτεί εκπαίδευση, υπομονή και επιμονή για να φτάσει στο σημείο να αντηχεί από μέσα προς τα έξω, από τον εαυτό στον Άλλον, από τον ηθοποιό στον θεατή. Ενυπάρχει ως φυσική λειτουργία σε ένα βαθμό στον άνθρωπο, αλλά σαφώς χρειάζεται εκπαίδευση, που σε καμία περίπτωση δεν εξισώνεται με ένα «απολυτήριο Λυκείου». Το θέατρο είναι τέχνη, έκφραση αλλά και επιστήμη. Μπορεί να είναι κάπως αόρατο ως λειτουργία, αλλά απαιτεί πολλή δουλειά, ιδρώτα, σωματική και πνευματική άσκηση, αντοχή και υπέρβαση για να κατορθωθεί ως διαδικασία προβών και ως τελική παράσταση.

  • Τα έργα σου Μπίτερ λοβ & μαύρες γάτες αλλά και το Θεατροπαίζοντας έχουν άμεση σχέση με το θέατρο. Με ποια αφορμή τα έγραψες;

Στη διάρκεια των σπουδών μου στο Τμήμα Θεάτρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ως φοιτήτρια είχα την ακαδημαϊκή «υποχρέωση» αλλά και ευχαρίστηση να διαβάσω πολλά θεατρικά έργα για να περάσω διάφορα θεωρητικά κυρίως μαθήματα. Αυτό ήταν ίσως μια αφορμή προσωπικής έρευνας και ζύμωσης στη θεατρική γραφή. Έπειτα, τα προσωπικά βιώματα και διάφορα ερεθίσματα της καθημερινότητας, μου έδωσαν το πάτημα για να γράψω τις ιστορίες στο Μπίτερ Λοβ & Μαύρες Γάτες. Ως προς το Θεατροπαίζοντας, αφορμή υπήρξε κυρίως η εκπαιδευτική πραγματικότητα έτσι όπως τη βίωσα εγώ μαζί με τους μαθητές και τις μαθήτριες που γνώρισα ως δασκάλα στο πέρασμα των χρόνων ανά διαφορετικές τάξεις, μέρη, σχολεία και σχολικές χρονιές ή στιγμές.

  • Το Μπίτερ λοβ & μαύρες γάτες είναι ένα έργο που θα μπορούσε άνετα να παιχτεί στο θέατρο είτε μεμονωμένες σκηνές είτε ολόκληρο. Είναι εύκολο για έναν συγγραφέα να δει το έργο του να παίζεται σε μια θεατρική σκηνή; Πώς μπορεί να επιτευχθεί;

Τίποτα δεν είναι δύσκολο, αλλά τίποτα δεν είναι και απολύτως εύκολο. Μάλλον όλα είναι επιτεύξιμα, ανάλογα με τις συγκυρίες, την κατάλληλη στιγμή και το λεγόμενο timing! Εύχομαι κάποια στιγμή να έχουν παιχτεί όλες οι ιστορίες του βιβλίου στη σκηνή!

  • Και έπειτα, σειρά έχει και η ποίηση- με την κυκλοφορία της ποιητικής συλλογής Ποίηση στο βαζάκι-. Ποια εσωτερική σου ανάγκη εκφράζει η ποιητική δημιουργία;

Η ποιητική δημιουργία αντανακλά για μένα την αμεσότητα της έκφρασης, το καθρέφτισμα της ψυχής, το ξεδίπλωμα των λέξεων σε απρόσκοπτη ροή. Με την ποίηση αισθάνομαι ελεύθερη να γράφω όπως αισθάνομαι τις λέξεις, χωρίς ιδιαίτερη διαμεσολάβηση, χωρίς κανόνες, χωρίς ανάγκη για συμπόρευση με κάτι ή για ένταξη σε κάποια φόρμα. Λέω τα πράγματα όπως ακριβώς θέλω να τα πω. Αυτό μου προσφέρει ελευθερία και ψυχική ικανοποίηση.

  • Καθώς ασχολείσαι με το θέατρο για παιδιά και νέους, τι έχεις αποκομίσει μέχρι τώρα από αυτή την εμπειρία; Οι νέοι αγαπούν τις θεατρικές παραστάσεις;

Οι νέοι λατρεύουν τις θεατρικές παραστάσεις ως θεατές αλλά και τη θεατρική δημιουργία ως δρώντα υποκείμενα, δηλαδή όλη τη θεατροπαιδαγωγική διαδρομή όπου συμμετέχουν ενεργά μαζί με τον/την εκπαιδευτικό. Σε αυτό το μαγικό ταξίδι εκκινώντας από κάποιο κείμενο ή κάποιο υλικό της ομάδας και περνώντας στη δραματουργική ζύμωση, στη διαδικασία προβών, θεατρικών παιχνιδιών, συνεργατικής δράσης, οι νέοι εκφράζονται ολιστικά καθ’ όλη τη διαδικασία έως και την τελική παράσταση μπροστά σε κοινό συμμαθητών, δασκάλων και γονέων.

  • Το θέατρο στην Ελλάδα τι θέση θεωρείς πως έχει; Έχει το δικό του σταθερό κοινό;

Ο κόσμος ανέκαθεν αγαπούσε και πάντα θα αγαπά τις τέχνες και το θέατρο μέσα σε αυτές. Υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που παρακολουθεί πιο τακτικά θέατρο, ωστόσο το κοινό δεν είναι μια απρόσωπη μάζα. Αποτελείται από ανθρώπους που λόγω προσωπικής επιλογής και υποκειμενικής κρίσης επιλέγουν ή όχι να παρακολουθήσουν μια παράσταση. Επομένως, κατά την άποψή μου, το θεατρικό κοινό δεν είναι πάντα σταθερό, μετατοπίζεται και διευρύνεται ανάλογα με την εκάστοτε κοινωνικοπολιτική συνθήκη, υποκειμενική κρίση ή χρονική συγκυρία.

  • Η σχέση με το τραγούδι πώς ξεκίνησε;

Στο νηπιαγωγείο! Θυμάμαι να φτάνω πάντα νωρίτερα τα πρωινά στην τάξη. Εκεί τραγουδούσα όλα τα τραγούδια της Βουγιουκλάκη κάθε μέρα φέρνοντας βόλτες στον κύκλο με τις καρέκλες, πριν έρθουν τα υπόλοιπα παιδιά.. Επίσης τραγουδούσα από μικρή πολύ στο σπίτι με τη γιαγιά μου – που την αγαπώ πολύ…

  •  Μίλησε μας για τα τραγούδια που κυκλοφόρησες.

Μέχρι στιγμής έχω πέντε δικά μου κομμάτια, που ολοκληρώθηκαν με τη βοήθεια και τη συνεργασία εξαιρετικών μουσικών και φίλων. Δεν έχουν κυκλοφορήσει επίσημα μέσω κάποια δισκογραφικής εταιρείας – ελπίζω να συμβεί στο μέλλον..! Προς το παρόν διατίθενται ελεύθερα στο youtube, μπορεί όποιος / όποια επιθυμεί να τα ακούσει δωρεάν, στο προσωπικό μου κανάλι. Κάποια από αυτά τα τραγούδια γράφτηκαν πριν από μια δεκαετία περίπου, σε μια ηλικία που ασχολιόμουν αρκετά με τη μουσική και ήμουν πολύ ενεργή με μπάντες / συγκροτήματα / ωδεία κτλ. Τα υπόλοιπα κομμάτια γράφτηκαν πιο πρόσφατα, μέσα στην τελευταία τριετία.

  • Στην εποχή μας, τι προκλήσεις έχει να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος που ασχολείται με πολλά διαφορετικά είδη τεχνών;

Οι προσκλήσεις θεωρώ πως διαβαθμίζονται ανάλογα και με τον στόχο που έχει ένας άνθρωπος που ασχολείται με μία τέχνη ή και με διαφορετικά είδη τεχνών. Για παράδειγμα είναι διαφορετικό αν ένας καλλιτέχνης έχει ως στόχο να βιοπορίζεται από την τέχνη του σε σχέση με κάποιον καλλιτέχνη που έχει ως στόχο απλά να εκφράζεται, δίχως το άγχος της οικονομικής διαβίωσης.

  • Τι ελπίζεις για τις τέχνες μελλοντικά;

Ελπίζω οι τέχνες να συνεχίσουν να μιλούν ελεύθερα για όλα όσα μας φιμώνουν.

  • Επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια;

Δεν έχω κάποια σχέδια προς το παρόν… Καλοκαιρινές διακοπές!!

Βιβλία

Το καφελίκι που το ζήλεψαν και οι λύκοι, Οσελότος, 2022

Μπίτερ Λοβ & Μαύρες Γάτες, Βακχικόν, 2022

Θεατροπαίζοντας, Οσελότος, 2022

Ποίηση στο βαζάκι, Οσελότος, 2022

Το κανάλι της Γεωργίας στο Youtube θα το βρείτε εδώ

Πριν φύγετε ρίξτε μια ματιά

Αρθούρος Ρεμπώ: Η ανήσυχη ποιητική μορφή του 20ου αιώνα
Δημήτρης Μιχαλέτος: ''H φαντασία δίνει στον συγγραφέα μια απεριόριστη ελευθερία που του επιτρέπει να...
Τίνα Αλεξοπούλου: '' H ορμέμφυτη δύναμη της καλλιτεχνικής έκφρασης είναι πιο μεγάλη από τα εμπόδια''
Ηθοποιοί στέλνουν το δικό τους μήνυμα για την παγκόσμια ημέρα θεάτρου
Χριστίνα Μαραγκάκη: "Είμαστε μια γενιά που αρέσκεται στην ευκολία της επιφανειακότητας των social me...
Φανή Οιχαλιώτη: "Μου αρέσει να δημιουργώ καινούριες ιστορίες για να δραπετεύσω από την καθημερινότητ...
Σοφία Στυλιανού: "Στο θέατρο μπορώ να ονειρεύομαι, να αλλάζω και να τολμώ διαρκώς"
Γεωργία Κρίκη: "Οι σκέψεις μου είναι μόνο εικόνες. Σκέφτομαι με εικόνες και όχι με λέξεις"
Eυτυχία Μαρτινίδου: ''Τα όνειρα, οι ιδέες και η ελπίδα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ουσίας και ...
Ελένη Ελευθεριάδου: "Η συγγραφή έγινε για εμένα κάτι σαν βιολογική ανάγκη"